ਜਿਨਿ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਸ ਕੈ ਕੁਲਿ ਲਾਗੀ ਗਾਰੀ ॥

Jin æsaa naam visaari▫aa méraa har har ṫis kæ kul laagee gaaree.

One who forgets such a Name of the Lord, Har, Har - his family is dishonored.

ਹਰਿ ਤਿਸ ਕੈ ਕੁਲਿ ਪਰਸੂਤਿ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਧਵਾ ਕਰਿ ਮਹਤਾਰੀ ॥੨॥

Har ṫis kæ kul parsooṫ na karee▫ahu ṫis biḋʰvaa kar mėhṫaaree. ||2||

His family is sterile and barren, and his mother is made a widow. ||2||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵਹੁ ਗੁਰੁ ਸਾਧੂ ਜਿਸੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥

Har har aan milaavhu gur saaḋʰoo jis ahinis har ur ḋʰaaree.

O Lord, let me meet the Holy Guru, who night and day keep the Lord enshrined in his heart.

ਗੁਰਿ ਡੀਠੈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਿਖੁ ਬਿਗਸੈ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕੁ ਦੇਖਿ ਮਹਤਾਰੀ ॥੩॥

Gur deetʰæ gur kaa sikʰ bigsæ ji▫o baarik ḋékʰ mėhṫaaree. ||3||

Seeing the Guru, the GurSikh blossoms forth, like the child seeing his mother. ||3||

ਧਨ ਪਿਰ ਕਾ ਇਕ ਹੀ ਸੰਗਿ ਵਾਸਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਭੀਤਿ ਕਰਾਰੀ ॥

Ḋʰan pir kaa ik hee sang vaasaa vich ha▫umæ bʰeeṫ karaaree.

The soul-bride and the Husband Lord live together as one, but the hard wall of egotism has come between them.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਉਮੈ ਭੀਤਿ ਤੋਰੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮਿਲੇ ਬਨਵਾਰੀ ॥੪॥੧॥

Gur pooræ ha▫umæ bʰeeṫ ṫoree jan Naanak milé banvaaree. ||4||1||

The Perfect Guru demolishes the wall of egotism; servant Nanak has met the Lord, the Lord of the World. ||4||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Malaar mėhlaa 4.

Malaar, Fourth Mehl:

ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਗੋਦਾਵਰੀ ਸਰਸੁਤੀ ਤੇ ਕਰਹਿ ਉਦਮੁ ਧੂਰਿ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥

Gangaa jamunaa goḋaavree sarsuṫee ṫé karahi uḋam ḋʰoor saaḋʰoo kee ṫaa▫ee.

The Ganges, the Jamuna, the Godaavari and the Saraswati - these rivers strive for the dust of the feet of the Holy.

ਕਿਲਵਿਖ ਮੈਲੁ ਭਰੇ ਪਰੇ ਹਮਰੈ ਵਿਚਿ ਹਮਰੀ ਮੈਲੁ ਸਾਧੂ ਕੀ ਧੂਰਿ ਗਵਾਈ ॥੧॥

Kilvikʰ mæl bʰaré paré hamræ vich hamree mæl saaḋʰoo kee ḋʰoor gavaa▫ee. ||1||

Overflowing with their filthy sins, the mortals take cleansing baths in them; the rivers’ pollution is washed away by the dust of the feet of the Holy. ||1||

ਤੀਰਥਿ ਅਠਸਠਿ ਮਜਨੁ ਨਾਈ ॥

Ṫiraṫʰ atʰsatʰ majan naa▫ee.

Instead of bathing at the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, take your cleansing bath in the Name.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਕੀ ਧੂਰਿ ਪਰੀ ਉਡਿ ਨੇਤ੍ਰੀ ਸਭ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Saṫsangaṫ kee ḋʰoor paree ud néṫree sabʰ ḋurmaṫ mæl gavaa▫ee. ||1|| rahaa▫o.

When the dust of the feet of the Sat Sangat rises up into the eyes, all filthy evil-mindedness is removed. ||1||Pause||

ਜਾਹਰਨਵੀ ਤਪੈ ਭਾਗੀਰਥਿ ਆਣੀ ਕੇਦਾਰੁ ਥਾਪਿਓ ਮਹਸਾਈ ॥

Jaaharnavee ṫapæ bʰaageeraṫʰ aaṇee kéḋaar ṫʰaapi▫o mėhsaa▫ee.

Bhaageerat’h the penitent brought the Ganges down, and Shiva established Kaydaar.

ਕਾਂਸੀ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਚਰਾਵਤ ਗਾਊ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਜਨ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥

Kaaⁿsee krisan charaavaṫ gaa▫oo mil har jan sobʰaa paa▫ee. ||2||

Krishna grazed cows in Kashi; through the humble servant of the Lord, these places became famous. ||2||

ਜਿਤਨੇ ਤੀਰਥ ਦੇਵੀ ਥਾਪੇ ਸਭਿ ਤਿਤਨੇ ਲੋਚਹਿ ਧੂਰਿ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥

Jiṫné ṫiraṫʰ ḋévee ṫʰaapé sabʰ ṫiṫné lochėh ḋʰoor saaḋʰoo kee ṫaa▫ee.

And all the sacred shrines of pilgrimage established by the gods, long for the dust of the feet of the Holy.

ਹਰਿ ਕਾ ਸੰਤੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਲੈ ਤਿਸ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਈ ॥੩॥

Har kaa sanṫ milæ gur saaḋʰoo læ ṫis kee ḋʰoor mukʰ laa▫ee. ||3||

Meeting with the Lord’s Saint, the Holy Guru, I apply the dust of His feet to my face. ||3||

ਜਿਤਨੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਤੁਮਰੀ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਸਭ ਤਿਤਨੀ ਲੋਚੈ ਧੂਰਿ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥

Jiṫnee sarisat ṫumree méré su▫aamee sabʰ ṫiṫnee lochæ ḋʰoor saaḋʰoo kee ṫaa▫ee.

And all the creatures of Your Universe, O my Lord and Master, long for the dust of the feet of the Holy.

ਨਾਨਕ ਲਿਲਾਟਿ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਾਧੂ ਧੂਰਿ ਦੇ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ॥੪॥੨॥

Naanak lilaat hovæ jis likʰi▫aa ṫis saaḋʰoo ḋʰoor ḋé har paar langʰaa▫ee. ||4||2||

O Nanak! One who has such destiny inscribed on his forehead, is blessed with the dust of the feet of the Holy; the Lord carries him across. ||4||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Malaar mėhlaa 4.

Malaar, Fourth Mehl:

ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ॥

Ṫis jan ka▫o har meetʰ lagaanaa jis har har kirpaa karæ.

The Lord seems sweet to that humble being who is blessed by the Grace of the Lord.

ਤਿਸ ਕੀ ਭੂਖ ਦੂਖ ਸਭਿ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ॥੧॥

Ṫis kee bʰookʰ ḋookʰ sabʰ uṫræ jo har guṇ har uchræ. ||1||

His hunger and pain are totally taken away; he chants the Glorious Praises of the Lord, Har, Har. ||1||

ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਰੈ ॥

Jap man har har har nisṫaræ.

Meditating on the Lord, Har, Har, Har, the mortal is emancipated.

ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਕਰਨ ਸੁਨਿ ਧਿਆਵੈ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gur ké bachan karan sun ḋʰi▫aavæ bʰav saagar paar paræ. ||1|| rahaa▫o.

One who listens to the Guru’s Teachings and meditates on them, is carried across the terrifying world-ocean. ||1||Pause||

ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਹਮ ਹਾਟਿ ਬਿਹਾਝੇ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੈ ॥

Ṫis jan ké ham haat bihaajʰé jis har har kirpaa karæ.

I am the slave of that humble being, who is blessed by the Grace of the Lord, Har, Har.

ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਮਿਲਿਆਂ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਭ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੈ ॥੨॥

Har jan ka▫o mili▫aaⁿ sukʰ paa▫ee▫æ sabʰ ḋurmaṫ mæl haræ. ||2||

Meeting with the Lord’s humble servant, peace is obtained; all the pollution and filth of evil-mindedness is washed away. ||2||

ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਹਰਿ ਭੂਖ ਲਗਾਨੀ ਜਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਜਾ ਹਰਿ ਗੁਨ ਬਿਚਰੈ ॥

Har jan ka▫o har bʰookʰ lagaanee jan ṫaripṫæ jaa har gun bichræ.

The humble servant of the Lord feels hunger only for the Lord. He is satisfied only when he chants the Lord’s Glories.

ਹਰਿ ਕਾ ਜਨੁ ਹਰਿ ਜਲ ਕਾ ਮੀਨਾ ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਫੂਟਿ ਮਰੈ ॥੩॥

Har kaa jan har jal kaa meenaa har bisraṫ foot maræ. ||3||

The humble servant of the Lord is a fish in the Water of the Lord. Forgetting the Lord, he would dry up and die. ||3||

ਜਿਨਿ ਏਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਨੈ ਕੈ ਜਾਨੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਧਰੈ ॥

Jin éh pareeṫ laa▫ee so jaanæ kæ jaanæ jis man ḋʰaræ.

He alone knows this love, who enshrines it within his mind.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਦੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸਭ ਤਨ ਕੀ ਭੂਖ ਟਰੈ ॥੪॥੩॥

Jan Naanak har ḋékʰ sukʰ paavæ sabʰ ṫan kee bʰookʰ taræ. ||4||3||

Servant Nanak gazes upon the Lord and is at peace; The hunger of his body is totally satisfied. ||4||3||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Malaar mėhlaa 4.

Malaar, Fourth Mehl:

ਜਿਤਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨੇ ਤਿਤਨੇ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਲਿਖਾਵੈ ॥

Jiṫné jee▫a janṫ parabʰ keené ṫiṫné sir kaar likʰaavæ.

All the beings and creatures which God has created - on their foreheads, He has written their destiny.

ਹਰਿ ਜਨ ਕਉ ਹਰਿ ਦੀਨੑ ਵਡਾਈ ਹਰਿ ਜਨੁ ਹਰਿ ਕਾਰੈ ਲਾਵੈ ॥੧॥

Har jan ka▫o har ḋeenĥ vadaa▫ee har jan har kaaræ laavæ. ||1||

The Lord blesses His humble servant with glorious greatness. The Lord enjoins him to his tasks. ||1||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥

Saṫgur har har naam ḋariṛ▫aavæ.

The True Guru implants the Naam, the Name of the Lord, Har, Har, within.

TOP OF PAGE