ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥

Aap upaa▫é naankaa aapé rakʰæ vék.

He Himself creates, O Nanak; He establishes the various creatures.

ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ॥

Manḋaa kis no aakʰee▫æ jaaⁿ sabʰnaa saahib ék.

How can anyone be called bad? We have only One Lord and Master.

ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ॥

Sabʰnaa saahib ék hæ vékʰæ ḋʰanḋʰæ laa▫é.

There is One Lord and Master of all; He watches over all, and assigns all to their tasks.

ਕਿਸੈ ਥੋੜਾ ਕਿਸੈ ਅਗਲਾ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥

Kisæ ṫʰoṛaa kisæ aglaa kʰaalee ko▫ee naahi.

Some have less, and some have more; no one is allowed to leave empty.

ਆਵਹਿ ਨੰਗੇ ਜਾਹਿ ਨੰਗੇ ਵਿਚੇ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥

Aavahi nangé jaahi nangé viché karahi viṫʰaar.

Naked we come, and naked we go; in between, we put on a show.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅਗੈ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥੧॥

Naanak hukam na jaaṇee▫æ agæ kaa▫ee kaar. ||1||

O Nanak! One who does not understand the Hukam of God’s Command - what will he have to do in the world hereafter? ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜੈ ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥

Jinas ṫʰaap jee▫aaⁿ ka▫o bʰéjæ jinas ṫʰaap læ jaavæ.

He sends out the various created beings, and he calls back the various created beings again.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇ ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥

Aapé ṫʰaap uṫʰaapæ aapé éṫé vés karaavæ.

He himself establishes, and He Himself disestablishes. He fashions them in various forms.

ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਫਿਰਹਿ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਵੈ ॥

Jéṫé jee▫a firėh a▫uḋʰooṫee aapé bʰikʰi▫aa paavæ.

And all the human beings who wander around as beggars, He Himself gives in charity to them.

ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਲੇਖੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਹਿ ਦਾਵੇ ॥

Lékʰæ bolaṇ lékʰæ chalaṇ kaa▫iṫ keechėh ḋaavé.

As it is recorded, the mortals speak, and as it is recorded, they walk. So, why put on all this show?

ਮੂਲੁ ਮਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥

Mool maṫ parvaaṇaa ého Naanak aakʰ suṇaa▫é.

This is the basis of intelligence; this is certified and approved. Nanak speaks and proclaims it.

ਕਰਣੀ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥੨॥

Karṇee upar ho▫é ṫapaavas jé ko kahæ kahaa▫é. ||2||

By past actions, each being is judged; what else can anyone say? ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥

Gurmukʰ chalaṫ rachaa▫i▫on guṇ pargatee aa▫i▫aa.

The Guru’s Word makes the drama play itself out. Through virtue, this becomes evident.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

Gurbaaṇee saḋ uchræ har man vasaa▫i▫aa.

Whoever utters the Word of the Guru’s Bani - the Lord is enshrined in his mind.

ਸਕਤਿ ਗਈ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟਿਆ ਸਿਵ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ॥

Sakaṫ ga▫ee bʰaram kati▫aa siv joṫ jagaa▫i▫aa.

Maya’s power is gone, and doubt is eradicated; awaken to the Light of the Lord.

ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥

Jin kæ poṫæ punn hæ gur purakʰ milaa▫i▫aa.

Those who hold onto goodness as their treasure meet the Guru, the Primal Being.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥

Naanak sėhjé mil rahé har naam samaa▫i▫aa. ||2||

O Nanak! They are intuitively absorbed and blended into the Name of the Lord. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਸਾਹ ਚਲੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਲਿਖਿਆ ਦੇਵੈ ਨਾਲਿ ॥

Saah chalé vaṇjaari▫aa likʰi▫aa ḋévæ naal.

The merchants come from the Banker; He sends the account of their destiny with them.

ਲਿਖੇ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਹੋਇ ਲਈਐ ਵਸਤੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥

Likʰé upar hukam ho▫é la▫ee▫æ vasaṫ samĥaal.

On the basis of their accounts, He issues the Hukam of His Command, and they are left to take care of their merchandise.

ਵਸਤੁ ਲਈ ਵਣਜਾਰਈ ਵਖਰੁ ਬਧਾ ਪਾਇ ॥

vasaṫ la▫ee vaṇjaara▫ee vakʰar baḋʰaa paa▫é.

The merchants have purchased their merchandise and packed up their cargo.

ਕੇਈ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥

Ké▫ee laahaa læ chalé ik chalé mool gavaa▫é.

Some depart after having earned a good profit, while others leave, having lost their investment altogether.

ਥੋੜਾ ਕਿਨੈ ਨ ਮੰਗਿਓ ਕਿਸੁ ਕਹੀਐ ਸਾਬਾਸਿ ॥

Ṫʰoṛaa kinæ na mangi▫o kis kahee▫æ saabaas.

No one asks to have less; who should be celebrated?

ਨਦਰਿ ਤਿਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਸਾਬਤੁ ਲਾਏ ਰਾਸਿ ॥੧॥

Naḋar ṫinaa ka▫o naankaa jė saabaṫ laa▫é raas. ||1||

The Lord casts His Glance of Grace, O Nanak! Upon those who have preserved their capital investment. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਜੁੜਿ ਜੁੜਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਿਛੁੜਿ ਜੁੜੇ ॥

Juṛ juṛ vichʰuṛé vichʰuṛ juṛé.

United, the united separate, and separated, they unite again.

ਜੀਵਿ ਜੀਵਿ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥

Jeev jeev mu▫é mu▫é jeevé.

Living, the living die, and dying, they live again.

ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥

Kéṫi▫aa ké baap kéṫi▫aa ké bété kéṫé gur chélé hoo▫é.

They become the fathers of many, and the sons of many; they become the gurus of many, and the disciples.

ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥

Aagæ paachʰæ gaṇaṫ na aavæ ki▫aa jaaṫee ki▫aa huṇ hoo▫é.

No account can be made of the future or the past; who knows what shall be, or what was?

ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਕਰਿ ਲਿਖੀਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥

Sabʰ karṇaa kiraṫ kar likee▫æ kar kar karṫaa karé karé.

All the actions and events of the past are recorded; the Doer did, He does, and He will do.

ਮਨਮੁਖਿ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥

Manmukʰ maree▫æ gurmukʰ ṫaree▫æ Naanak naḋree naḋar karé. ||2||

The self-willed Manmukh dies, while the Gurmukh is saved; O Nanak! The Gracious Lord bestows His Glance of Grace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥

Manmukʰ ḋoojaa bʰaram hæ ḋoojæ lobʰaa▫i▫aa.

The self-willed Manmukh wanders in duality, lured and enticed by duality.

ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੋ ਆਲਾਇਆ ॥

Kooṛ kapat kamaavḋé kooṛo aalaa▫i▫aa.

He practices falsehood and deception, telling lies.

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥

Puṫar kalaṫar moh héṫ hæ sabʰ ḋukʰ sabaa▫i▫aa.

Love and attachment to children and spouse is total misery and pain.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਇਆ ॥

Jam ḋar baḋʰé maaree▫ah bʰarmėh bʰarmaa▫i▫aa.

He is gagged and bound at the door of the Messenger of Death; he dies, and wanders lost in reincarnation.

ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੩॥

Manmukʰ janam gavaa▫i▫aa Naanak har bʰaa▫i▫aa. ||3||

The self-willed Manmukh wastes his life; Nanak loves the Lord. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਜਿਨ ਵਡਿਆਈ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੇ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Jin vadi▫aa▫ee ṫéré naam kee ṫé raṫé man maahi.

Those who are blessed with the glorious greatness of Your Name - their minds are imbued with Your Love.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਹਿ ॥

Naanak amriṫ ék hæ ḋoojaa amriṫ naahi.

O Nanak! There is only One Ambrosial Nectar; there is no other nectar at all.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ॥

Naanak amriṫ manæ maahi paa▫ee▫æ gur parsaaḋ.

O Nanak! The Ambrosial Nectar is obtained within the mind, by Guru’s Grace.

ਤਿਨੑੀ ਪੀਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਜਿਨੑ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਆਦਿ ॥੧॥

Ṫinĥee peeṫaa rang si▫o jinĥ ka▫o likʰi▫aa aaḋ. ||1||

They alone drink it with love, who have such preordained destiny. ||1||

TOP OF PAGE