ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥

Jo ṫis bʰaavæ so▫ee karsee.

He does whatever He pleases.

ਆਪਹੁ ਹੋਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਹੋਸੀ ॥

Aaphu ho▫aa naa kichʰ hosee.

No one has done, or can do anything by himself.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥

Naanak naam milæ vadi▫aa▫ee ḋar saachæ paṫ paa▫ee hé. ||16||3||

O Nanak! Through the Name, one is blessed with glorious greatness, and obtains honor in the Court of the True Lord. ||16||3||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maaroo mėhlaa 3.

Maaroo, Third Mehl:

ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ॥

Jo aa▫i▫aa so sabʰ ko jaasee.

All who come shall have to depart.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਾਧਾ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é baaḋʰaa jam faasee.

In the love of duality, they are caught by the noose of the Messenger of Death.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥

Saṫgur raakʰé sé jan ubré saaché saach samaa▫ee hé. ||1||

Those humble beings who are protected by the True Guru, are saved. They merge into the Truest of the True. ||1||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥

Aapé karṫaa kar kar vékʰæ.

The Creator Himself creates the creation, and watches over it.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥

Jis no naḋar karé so▫ee jan lékʰæ.

They alone are acceptable, upon whom He bestows His Glance of Grace.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੨॥

Gurmukʰ gi▫aan ṫis sabʰ kichʰ soojʰæ agi▫aanee anḋʰ kamaa▫ee hé. ||2||

The Gurmukh attains spiritual wisdom, and understands everything. The ignorant ones act blindly. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਸਹਸਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥

Manmukʰ sahsaa boojʰ na paa▫ee.

The self-willed Manmukh is cynical; he doesn’t understand.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥

Mar mar jammæ janam gavaa▫ee.

He dies and dies again, only to be reborn, and loses his life uselessly again.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥

Gurmukʰ naam raṫé sukʰ paa▫i▫aa sėhjé saach samaa▫ee hé. ||3||

The Gurmukh is imbued with the Naam, the Name of the Lord; he find peace, and is intuitively immersed in the True Lord. ||3||

ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਭਇਆ ਮਨੂਰਾ ॥

Ḋʰanḋʰæ ḋʰaavaṫ man bʰa▫i▫aa manooraa.

Chasing after worldly affairs, the mind has become corroded and rusty.

ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਕੰਚਨੁ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

Fir hovæ kanchan bʰétæ gur pooraa.

But meeting with the Perfect Guru, it is transmuted into gold once again.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥

Aapé bakʰas la▫é sukʰ paa▫é pooræ sabaḋ milaa▫ee hé. ||4||

When the Lord Himself grants forgiveness, then peace is obtained; through the Perfect Word of the Shabad, one is united with Him. ||4||

ਦੁਰਮਤਿ ਝੂਠੀ ਬੁਰੀ ਬੁਰਿਆਰਿ ॥

Ḋurmaṫ jʰootʰee buree buri▫aar.

The false and evil-minded are the most wicked of the wicked.

ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਅਉਗਣਿਆਰਿ ॥

A▫ugaṇi▫aaree a▫ugaṇi▫aar.

They are the most unworthy of the unworthy.

ਕਚੀ ਮਤਿ ਫੀਕਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥

Kachee maṫ feekaa mukʰ bolæ ḋurmaṫ naam na paa▫ee hé. ||5||

With false intellect, and insipid words of mouth, evil-minded, they do not obtain the Naam. ||5||

ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥

A▫ugaṇi▫aaree kanṫ na bʰaavæ.

The unworthy soul-bride is not pleasing to her Husband Lord.

ਮਨ ਕੀ ਜੂਠੀ ਜੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥

Man kee jootʰee jootʰ kamaavæ.

False-minded, her actions are false.

ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂਰਖਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥

Pir kaa saa▫o na jaaṇæ moorakʰ bin gur boojʰ na paa▫ee hé. ||6||

The foolish person does not know the excellence of her Husband Lord. Without the Guru, she does not understand at all. ||6||

ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਟੀ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵੈ ॥

Ḋurmaṫ kʰotee kʰot kamaavæ.

The evil-minded, wicked soul-bride practices wickedness.

ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਪਿਰ ਖਸਮ ਨ ਭਾਵੈ ॥

Seegaar karé pir kʰasam na bʰaavæ.

She decorates herself, but her Husband Lord is not pleased.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥

Guṇvanṫee saḋaa pir raavæ saṫgur mél milaa▫ee hé. ||7||

The virtuous soul-bride enjoys and ravishes her Husband Lord forever; the True Guru unites her in His Union. ||7||

ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥

Aapé hukam karé sabʰ vékʰæ.

God Himself issues the Hukam of His Command, and beholds all.

ਇਕਨਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥

Iknaa bakʰas la▫é ḋʰur lékʰæ.

Some are forgiven, according to their preordained destiny.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੮॥

An▫ḋin naam raṫé sach paa▫i▫aa aapé mél milaa▫ee hé. ||8||

Night and day, they are imbued with the Naam, and they find the True Lord. He Himself unites them in His Union. ||8||

ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਮੋਹ ਰਸਿ ਲਾਈ ॥

Ha▫umæ ḋʰaaṫ moh ras laa▫ee.

Egotism attaches them to the juice of emotional attachment, and makes them run around.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਸਾਚੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥

Gurmukʰ liv saachee sahj samaa▫ee.

The Gurmukh is intuitively immersed in the True Love of the Lord.

ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੯॥

Aapé mélæ aapé kar vékʰæ bin saṫgur boojʰ na paa▫ee hé. ||9||

He Himself unites, He Himself acts, and beholds. Without the True Guru, understanding is not obtained. ||9||

ਇਕਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਦਾ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥

Ik sabaḋ veechaar saḋaa jan jaagé.

Some contemplate the Word of the Shabad; these humble beings remain always awake and aware.

ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥

Ik maa▫i▫aa mohi so▫é rahé abʰaagé.

Some are attached to the love of Maya; these unfortunate ones remain asleep.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

Aapé karé karaa▫é aapé hor karṇaa kichʰoo na jaa▫ee hé. ||10||

He Himself acts, and inspires all to act; no one else can do anything. ||10||

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥

Kaal maar gur sabaḋ nivaaré.

Through the Word of the Guru’s Shabad, death is conquered and killed.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

Har kaa naam rakʰæ ur ḋʰaaré.

Keep the Name of the Lord enshrined within your heart.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

Saṫgur sévaa ṫé sukʰ paa▫i▫aa har kæ naam samaa▫ee hé. ||11||

Serving the True Guru, peace is obtained, and one merges in the Name of the Lord. ||11||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰੈ ਦੇਵਾਨੀ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é firæ ḋévaanee.

In the love of duality, the world wanders around insane.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੀ ॥

Maa▫i▫aa mohi ḋukʰ maahi samaanee.

Immersed in love and attachment to Maya, it suffers in pain.

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਨਹ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

Bahuṫé bʰékʰ karæ nah paa▫é bin saṫgur sukʰ na paa▫ee hé. ||12||

Wearing all sorts of religious robes, He is not obtained. Without the True Guru, peace is not found. ||12||

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥

Kis no kahee▫æ jaa aap karaa▫é.

Who is to blame, when He Himself does everything?

ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲਾਏ ॥

Jiṫ bʰaavæ ṫiṫ raahi chalaa▫é.

As He wills, so is the path we take.

ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

Aapé miharvaan sukʰ▫ḋaaṫa ji▫o bʰaavæ ṫivæ chalaa▫ee hé. ||13||

He Himself is the Merciful Giver of peace; as He wills, so do we follow. ||13||

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥

Aapé karṫaa aapé bʰugṫaa.

He Himself is the Creator, and He Himself is the Enjoyer.

ਆਪੇ ਸੰਜਮੁ ਆਪੇ ਜੁਗਤਾ ॥

Aapé sanjam aapé jugṫaa.

He Himself is detached, and He Himself is attached.

ਆਪੇ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

Aapé nirmal miharvaan maḋʰusooḋan jis ḋaa hukam na méti▫aa jaa▫ee hé. ||14||

He Himself is immaculate, compassionate, the lover of nectar; the Hukam of His Command cannot be erased. ||14||

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

Sé vadbʰaagee jinee éko jaaṫaa.

Those who know the One Lord are very fortunate.

TOP OF PAGE