ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਨਿ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ॥

So jan nirmal jin aap pachʱaaṫaa.

That humble being is immaculate, who knows his own self.

ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥

Aapé aa▫é mili▫aa sukʱ▫ḋaaṫa.

The Lord, the Giver of peace, Himself comes and meets him.

ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੨॥

Rasnaa sabaḋ raṫee guṇ gaavæ ḋar saachæ paṫ paa▫ee hé. ||2||

His tongue is imbued with the Shabad, and he sings the Glorious Praises of the Lord; he is honored in the Court of the True Lord. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥

Gurmukʱ naam milæ vadi▫aa▫ee.

The Gurmukh is blessed with the glorious greatness of the Naam.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਿੰਦਕਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥

Manmukʱ ninḋak paṫ gavaa▫ee.

The self-willed Manmukh, the slanderer, loses his honor.

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥

Naam raṫé param hans bæraagee nij gʱar ṫaaṛee laa▫ee hé. ||3||

Attuned to the Naam, the supreme soul-swans remain detached; in the home of the self, they remain absorbed in deep meditative trance. ||3||

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥

Sabaḋ maræ so▫ee jan pooraa.

That humble being who dies in the Shabad is perfect.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਸੂਰਾ ॥

Saṫgur aakʱ suṇaa▫é sooraa.

The brave, heroic True Guru chants and proclaims this.

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਪੀਵੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥

Kaa▫i▫aa anḋar amriṫ sar saachaa man peevæ bʱaa▫é subʱaa▫ee hé. ||4||

Deep within the body is the true pool of Ambrosial Nectar; the mind drinks it in with loving devotion. ||4||

ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥

Paṛ pandiṫ avraa samjʱaa▫é.

The Pandit, the religious scholar, reads and instructs others,

ਘਰ ਜਲਤੇ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਏ ॥

Gʱar jalṫé kee kʱabar na paa▫é.

but he does not realize that his own home is on fire.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ਹੇ ॥੫॥

Bin saṫgur sévé naam na paa▫ee▫æ paṛ ṫʱaaké saaᴺṫ na aa▫ee hé. ||5||

Without serving the True Guru, the Naam is not obtained. You can read until you are exhausted, but you shall not find peace and tranquility. ||5||

ਇਕਿ ਭਸਮ ਲਗਾਇ ਫਿਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥

Ik bʱasam lagaa▫é firėh bʱékʱ▫ḋʱaaree.

Some smear their bodies with ashes, and wander around in religious disguises.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨਿ ਮਾਰੀ ॥

Bin sabḋæ ha▫umæ kin maaree.

Without the Word of the Shabad, who has ever subdued egotism?

ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਭਰਮਿ ਭੇਖਿ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੬॥

An▫ḋin jalaṫ rahėh ḋin raaṫee bʱaram bʱékʱ bʱarmaa▫ee hé. ||6||

Night and day, they continue burning, day and night; they are deluded and confused by their doubt and religious costumes. ||6||

ਇਕਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੀ ॥

Ik garih kutamb mėh saḋaa uḋaasee.

Some, in the midst of their household and family, always remain unattached.

ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ॥

Sabaḋ mu▫é har naam nivaasee.

They die in the Shabad, and dwell in the Lord’s Name.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥

An▫ḋin saḋaa rahėh rang raaṫé bʱæ bʱaa▫é bʱagaṫ chiṫ laa▫ee hé. ||7||

Night and day, they remain forever attuned to His Love; they focus their consciousness on loving devotion and the Fear of God. ||7||

ਮਨਮੁਖੁ ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤਾ ॥

Manmukʱ ninḋaa kar kar viguṫaa.

The self-willed Manmukh indulges in slander, and is ruined.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਉਕੈ ਜਿਸੁ ਕੁਤਾ ॥

Anṫar lobʱ bʱa▫ukæ jis kuṫaa.

The dog of greed barks within him.

ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋਡੈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ਹੇ ॥੮॥

Jamkaal ṫis kaḋé na chʱodæ anṫ ga▫i▫aa pachʱuṫaa▫ee hé. ||8||

The Messenger of Death never leaves him, and in the end, he leaves, regretting and repenting. ||8||

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥

Sachæ sabaḋ sachee paṫ ho▫ee.

Through the True Word of the Shabad, true honor is obtained.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥

Bin naavæ mukaṫ na paavæ ko▫ee.

Without the Name, no one attains liberation.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋ ਨਾਉ ਨ ਪਾਏ ਪ੍ਰਭਿ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥

Bin saṫgur ko naa▫o na paa▫é parabʱ æsee baṇaṫ baṇaa▫ee hé. ||9||

Without the True Guru, no one finds the Name. Such is the making which God has made. ||9||

ਇਕਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਬਹੁਤੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥

Ik siḋʱ saaḋʱik bahuṫ veechaaree.

Some are Siddhas and seekers, and great contemplators.

ਇਕਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥

Ik ahinis naam raṫé nirankaaree.

Some remain imbued with the Naam, the Name of the Formless Lord, day and night.

ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋ ਬੂਝੈ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

Jis no aap milaa▫é so boojʱæ bʱagaṫ bʱaa▫é bʱa▫o jaa▫ee hé. ||10||

He alone understands whom the Lord unites with Himself; through loving devotional worship, fear is dispelled. ||10||

ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰਹਿ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ॥

Isnaan ḋaan karahi nahee boojʱėh.

Some take cleansing baths and give donations to charities, but they do not understand.

ਇਕਿ ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਲੂਝਹਿ ॥

Ik manoo▫aa maar manæ si▫o loojʱėh.

Some struggle with their minds, and conquer and subdue their minds.

ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

Saachæ sabaḋ raṫé ik rangee saachæ sabaḋ milaa▫ee hé. ||11||

Some are imbued with love for the True Word of the Shabad; they merge with the True Shabad. ||11||

ਆਪੇ ਸਿਰਜੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

Aapé sirjé ḋé vadi▫aa▫ee.

He Himself creates and bestows glorious greatness.

ਆਪੇ ਭਾਣੈ ਦੇਇ ਮਿਲਾਈ ॥

Aapé bʱaaṇæ ḋé▫é milaa▫ee.

By the Pleasure of His Will, He bestows union.

ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਇਉ ਫੁਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

Aapé naḋar karé man vasi▫aa méræ parabʱ i▫o furmaa▫ee hé. ||12||

Bestowing His Grace, He comes to dwell in the mind; such is the Command ordained by my God. ||12||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥

Saṫgur sévėh sé jan saaché.

Those humble beings who serve the True Guru are true.

ਮਨਮੁਖ ਸੇਵਿ ਨ ਜਾਣਨਿ ਕਾਚੇ ॥

Manmukʱ sév na jaaṇan kaaché.

The false, self-willed Manmukhs do not know how to serve the Guru.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

Aapé karṫaa kar kar vékʱæ ji▫o bʱaavæ ṫi▫o laa▫ee hé. ||13||

The Creator Himself creates the creation and watches over it; he attaches all according to the Pleasure of His Will. ||13||

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥

Jug jug saachaa éko ḋaaṫaa.

In each and every age, the True Lord is the one and only Giver.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ॥

Pooræ bʱaag gur sabaḋ pachʱaaṫaa.

Through perfect destiny, one realizes the Word of the Guru’s Shabad.

ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਵਿਛੁੜੇ ਨਾਹੀ ਨਦਰੀ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

Sabaḋ milé sé vichʱuṛé naahee naḋree sahj milaa▫ee hé. ||14||

Those who are immersed in the Shabad are not separated again. By His Grace, they are intuitively immersed in the Lord. ||14||

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਕਮਾਇਆ ॥

Ha▫umæ maa▫i▫aa mæl kamaa▫i▫aa.

Acting in egotism, they are stained with the filth of Maya.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥

Mar mar jamėh ḋoojaa bʱaa▫i▫aa.

They die and die again, only to be reborn in the love of duality.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਮਨਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

Bin saṫgur sévé mukaṫ na ho▫ee man ḋékʱhu liv laa▫ee hé. ||15||

Without serving the True Guru, no one finds liberation. O mind, tune into this, and see. ||15||

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥

Jo ṫis bʱaavæ so▫ee karsee.

He does whatever He pleases.

TOP OF PAGE