ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥

Gʰar ḋar paavæ mahal naam pi▫aari▫aa.

He obtains his own home and mansion, by loving the Naam, the Name of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥

Gurmukʰ paa▫i▫aa naam ha▫o gur ka▫o vaari▫aa.

As Gurmukh, I have obtained the Naam; I am a sacrifice to the Guru.

ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥

Ṫoo aap savaarėh aap sirjanhaari▫aa. ||16||

You Yourself embellish and adorn us, O Creator Lord. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥

Ḋeevaa balæ anḋʰéraa jaa▫é.

When the lamp is lit, the darkness is dispelled;

ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥

Béḋ paatʰ maṫ paapaa kʰaa▫é.

reading the Vedas, sinful intellect is destroyed.

ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥

Ugvæ soor na jaapæ chanḋ.

When the sun rises, the moon is not visible.

ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥

Jah gi▫aan pargaas agi▫aan mitanṫ.

Wherever spiritual wisdom appears, ignorance is dispelled.

ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥

Béḋ paatʰ sansaar kee kaar.

Reading the Vedas is the world’s occupation;

ਪੜੑਿ ਪੜੑਿ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥

Paṛĥ paṛĥ pandiṫ karahi beechaar.

the Pandits read them, study them and contemplate them.

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥

Bin boojʰé sabʰ ho▫é kʰu▫aar.

Without understanding, all are ruined.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ uṫras paar. ||1||

O Nanak! The Gurmukh is carried across. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥

Sabḋæ saaḋ na aa▫i▫o naam na lago pi▫aar.

Those who do not savor the Word of the Shabad, do not love the Naam, the Name of the Lord.

ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Rasnaa fikaa bolṇaa niṫ niṫ ho▫é kʰu▫aar.

They speak insipidly with their tongues, and are continually disgraced.

ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥

Naanak pa▫i▫æ kiraṫ kamaavaṇaa ko▫é na métaṇhaar. ||2||

O Nanak! They act according to the karma of their past actions, which no one can erase. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥

Jė parabʰ saalaahé aapṇaa so sobʰaa paa▫é.

One who praises his God, receives honor.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

Ha▫umæ vichahu ḋoor kar sach man vasaa▫é.

He drives out egotism from within himself, and enshrines the True Name within his mind.

ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

Sach baṇee guṇ uchræ sachaa sukʰ paa▫é.

Through the True Word of the Guru’s Bani, he chants the Glorious Praises of the Lord, and finds true peace.

ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥

Mél bʰa▫i▫aa chiree vichʰunni▫aa gur purakʰ milaa▫é.

He is united with the Lord, after being separated for so long; the Guru, the Primal Being, unites him with the Lord.

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥

Man mælaa iv suḋʰ hæ har naam ḋʰi▫aa▫é. ||17||

In this way, his filthy mind is cleansed and purified, and he meditates on the Name of the Lord. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਕਾਇਆ ਕੂਮਲ ਫੁਲ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਗੁਪਸਿ ਮਾਲ ॥

Kaa▫i▫aa koomal ful guṇ Naanak gupas maal.

With the fresh leaves of the body, and the flowers of virtue, Nanak has weaved his garland.

ਏਨੀ ਫੁਲੀ ਰਉ ਕਰੇ ਅਵਰ ਕਿ ਚੁਣੀਅਹਿ ਡਾਲ ॥੧॥

Énee fulee ra▫o karé avar kė chuṇee▫ah daal. ||1||

The Lord is pleased with such garlands, so why pick any other flowers? ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨੑ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ॥

Naanak ṫinaa basanṫ hæ jinĥ gʰar vasi▫aa kanṫ.

O Nanak! It is the spring season for those, within whose homes their Husband Lord abides.

ਜਿਨ ਕੇ ਕੰਤ ਦਿਸਾਪੁਰੀ ਸੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਫਿਰਹਿ ਜਲੰਤ ॥੨॥

Jin ké kanṫ ḋisaapuree sé ahinis firėh jalanṫ. ||2||

But those, whose Husband Lord is far away in distant lands, continue burning, day and night. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥

Aapé bakʰsé ḋa▫i▫aa kar gur saṫgur bachnee.

The Merciful Lord Himself forgives those who dwell upon the Word of the Guru, the True Guru.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥

An▫ḋin sévee guṇ ravaa man sachæ rachnee.

Night and day, I serve the True Lord, and chant His Glorious Praises; my mind merges into Him.

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥

Parabʰ méraa bé▫anṫ hæ anṫ kinæ na lakʰnee.

My God is infinite; no one knows His limit.

ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥

Saṫgur charṇee lagi▫aa har naam niṫ japnee.

Grasping hold of the feet of the True Guru, meditate continually on the Lord’s Name.

ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥

Jo ichʰæ so fal paa▫isee sabʰ gʰaræ vich jachnee. ||18||

Thus, you shall obtain the fruits of your desires, and all wishes shall be fulfilled within your home. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਪਹਿਲਾ ਮਉਲਿਓ ਸੋਇ ॥

Pahil basanṫæ aagman pahilaa ma▫uli▫o so▫é.

Spring brings forth the first blossoms, but the Lord blossoms earlier still.

ਜਿਤੁ ਮਉਲਿਐ ਸਭ ਮਉਲੀਐ ਤਿਸਹਿ ਨ ਮਉਲਿਹੁ ਕੋਇ ॥੧॥

Jiṫ ma▫uli▫æ sabʰ ma▫ulee▫æ ṫisėh na ma▫ulihu ko▫é. ||1||

By His blossoming, everything blossoms; no one else causes Him to blossom forth. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਤਿਸ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Pahil basanṫæ aagman ṫis kaa karahu beechaar.

He blossoms forth even earlier than the spring; reflect upon Him.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥

Naanak so salaahee▫æ jė sabʰsæ ḋé aaḋʰaar. ||2||

O Nanak! Praise the One who gives Support to all. ||2||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਜੇ ਹੋਇ ॥

Mili▫æ mili▫aa naa milæ milæ mili▫aa jé ho▫é.

By uniting, the united one is not united; he unites, only if he is united.

ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥

Anṫar aaṫmæ jo milæ mili▫aa kahee▫æ so▫é. ||3||

But if he unites deep within his soul, then he is said to be united. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

Har har naam salaahee▫æ sach kaar kamaavæ.

Praise the Name of the Lord, Har, Har, and practice truthful deeds.

ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥

Ḋoojee kaaræ lagi▫aa fir jonee paavæ.

Attached to other deeds, one is consigned to wander in reincarnation.

ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

Naam raṫi▫aa naam paa▫ee▫æ naamé guṇ gaavæ.

Attuned to the Name, one obtains the Name, and through the Name, sings the Lord’s Praises.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥

Gur kæ sabaḋ salaahee▫æ har naam samaavæ.

Praising the Word of the Guru’s Shabad, he merges into the Lord’s Name.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥

Saṫgur sévaa safal hæ sévi▫æ fal paavæ. ||19||

Service to the True Guru is fruitful and rewarding; serving Him, the fruits are obtained. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਕਿਸ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਇ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਇਕੁ ਤੂ ॥

Kis hee ko▫ee ko▫é mañ nimaaṇee ik ṫoo.

Some people have others, but I am forlorn and dishonored; I have only You, Lord.

TOP OF PAGE