ਮਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਹਉਮੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥

Man kee saar na jaaṇnee ha▫umæ bʰaram bʰulaa▫é.

They do not know the state of their own minds; they are deluded by doubt and egotism.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਭਉ ਪਇਆ ਵਡਭਾਗਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Gur parsaadee bʰa▫o pa▫i▫aa vadbʰaag vasi▫aa man aa▫é.

By Guru’s Grace, the Fear of God is obtained; by great good fortune, the Lord comes to abide in the mind.

ਭੈ ਪਇਐ ਮਨੁ ਵਸਿ ਹੋਆ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥

Bʰæ pa▫i▫æ man vas ho▫aa ha▫umæ sabaḋ jalaa▫é.

When the Fear of God comes, the mind is restrained, and through the Word of the Shabad, the ego is burnt away.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥

Sach raṫé sé nirmalé joṫee joṫ milaa▫é.

Those who are imbued with Truth are immaculate; their light merges in the Light.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥

Saṫgur mili▫æ naa▫o paa▫i▫aa Naanak sukʰ samaa▫é. ||2||

Meeting the True Guru, one obtains the Name; O Nanak! He is absorbed in peace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਏਹ ਭੂਪਤਿ ਰਾਣੇ ਰੰਗ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ॥

Éh bʰoopaṫ raaṇé rang ḋin chaar suhaavaṇaa.

The pleasures of kings and emperors are pleasing, but they last for only a few days.

ਏਹੁ ਮਾਇਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਖਿਨ ਮਹਿ ਲਹਿ ਜਾਵਣਾ ॥

Éhu maa▫i▫aa rang kasumbʰ kʰin mėh lėh jaavṇaa.

These pleasures of Maya are like the color of the safflower, which wears off in a moment.

ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲੈ ਸਿਰਿ ਪਾਪ ਲੈ ਜਾਵਣਾ ॥

Chalḋi▫aa naal na chalæ sir paap læ jaavṇaa.

They do not go with him when he departs; instead, he carries the load of sins upon his head.

ਜਾਂ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਕਾਲਿ ਤਾਂ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥

Jaaⁿ pakaṛ chalaa▫i▫aa kaal ṫaaⁿ kʰaraa daraavaṇaa.

When death seizes him, and marches him away, then he looks absolutely hideous.

ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵਣਾ ॥੬॥

Oh vélaa haṫʰ na aavæ fir pachʰuṫaavṇaa. ||6||

That lost opportunity will not come into his hands again, and in the end, he regrets and repents. ||6||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹ ਫਿਰੇ ਸੇ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥

Saṫgur ṫé jo muh firé sé baḋʰé ḋukʰ sahaahi.

Those who turn their faces away from the True Guru, suffer in sorrow and bondage.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਮਿਲਣੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜੰਮਹਿ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥

Fir fir milaṇ na paa▫inee jamėh ṫæ mar jaahi.

Again and again, they are born only to die; they cannot meet their Lord.

ਸਹਸਾ ਰੋਗੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਦੁਖ ਪਾਹਿ ॥

Sahsaa rog na chʰod▫ee ḋukʰ hee mėh ḋukʰ paahi.

The disease of doubt does not depart, and they find only pain and more pain.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਖਸਿ ਲੇਹਿ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਹਿ ॥੧॥

Naanak naḋree bakʰas léhi sabḋé mél milaahi. ||1||

O Nanak! If the Gracious Lord forgives, then one is united in Union with the Word of the Shabad. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਮੁਹ ਫਿਰੇ ਤਿਨਾ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥

Jo saṫgur ṫé muh firé ṫinaa tʰa▫ur na tʰaa▫o.

Those who turn their faces away from the True Guru, shall find no place of rest or shelter.

ਜਿਉ ਛੁਟੜਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਦੁਹਚਾਰਣਿ ਬਦਨਾਉ ॥

Ji▫o chʰutaṛ gʰar gʰar firæ ḋuhchaaraṇ baḋnaa▫o.

They wander around from door to door, like a woman forsaken, with a bad character and a bad reputation.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸੀਅਹਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥੨॥

Naanak gurmukʰ bakʰsee▫ah sé saṫgur mél milaa▫o. ||2||

O Nanak! The Gurmukhs are forgiven, and united in Union with the True Guru. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਸਤਿ ਮੁਰਾਰਿ ਸੇ ਭਵਜਲ ਤਰਿ ਗਇਆ ॥

Jo sévėh saṫ muraar sé bʰavjal ṫar ga▫i▫aa.

Those who serve the True Lord, the Destroyer of ego, cross over the terrifying world-ocean.

ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ਤਿਨ ਜਮੁ ਛਡਿ ਗਇਆ ॥

Jo bolėh har har naa▫o ṫin jam chʰad ga▫i▫aa.

Those who chant the Name of the Lord, Har, Har, are passed over by the Messenger of Death.

ਸੇ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹਿ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥

Sé ḋargėh pæḋʰé jaahi jinaa har jap la▫i▫aa.

Those who meditate on the Lord, go to His Court in robes of honor.

ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਤੁਧੁ ਮਇਆ ॥

Har sévėh sé▫ee purakʰ jinaa har ṫuḋʰ ma▫i▫aa.

They alone serve You, O Lord, whom You bless with Grace.

ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਪਿਆਰੇ ਨਿਤ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮ ਭਉ ਗਇਆ ॥੭॥

Guṇ gaavaa pi▫aaré niṫ gurmukʰ bʰaram bʰa▫o ga▫i▫aa. ||7||

I sing continually Your Glorious Praises, O Beloved; as Gurmukh, my doubts and fears have been dispelled. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਥਾਲੈ ਵਿਚਿ ਤੈ ਵਸਤੂ ਪਈਓ ਹਰਿ ਭੋਜਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੁ ॥

Ṫʰaalæ vich ṫæ vasṫoo pa▫ee▫o har bʰojan amriṫ saar.

Upon the plate, three things have been placed; this is the sublime, ambrosial food of the Lord.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

Jiṫ kʰaaḋʰæ man ṫaripaṫ▫ee▫æ paa▫ee▫æ mokʰ ḋu▫aar.

Eating this, the mind is satisfied, and the Door of Salvation is found.

ਇਹੁ ਭੋਜਨੁ ਅਲਭੁ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਲਭੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Ih bʰojan alabʰ hæ sanṫahu labʰæ gur veechaar.

It is so difficult to obtain this food, O Saints; it is obtained only by contemplating the Guru.

ਏਹ ਮੁਦਾਵਣੀ ਕਿਉ ਵਿਚਹੁ ਕਢੀਐ ਸਦਾ ਰਖੀਐ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

Éh muḋaavaṇee ki▫o vichahu kadʰee▫æ saḋaa rakʰee▫æ ur ḋʰaar.

Why should we cast this riddle out of our minds? We should keep it ever enshrined in our hearts.

ਏਹ ਮੁਦਾਵਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਈ ਗੁਰਸਿਖਾ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥

Éh muḋaavaṇee saṫguroo paa▫ee gursikʰaa laḋʰee bʰaal.

The True Guru has posed this riddle. The Guru’s Sikhs have found its solution.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਸੁ ਬੁਝਸੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲਿ ॥੧॥

Naanak jis bujʰaa▫é so bujʰsee har paa▫i▫aa gurmukʰ gʰaal. ||1||

O Nanak! He alone understands this, whom the Lord inspires to understand. The Gurmukhs work hard, and find the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਜੋ ਧੁਰਿ ਮੇਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

Jo ḋʰur mélé sé mil rahé saṫgur si▫o chiṫ laa▫é.

Those whom the Primal Lord unites, remain in Union with Him; they focus their consciousness on the True Guru.

ਆਪਿ ਵਿਛੋੜੇਨੁ ਸੇ ਵਿਛੁੜੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥

Aap vichʰoṛén sé vichʰuṛé ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é.

Those whom the Lord Himself separates, remain separated; in the love of duality, they are ruined.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥੨॥

Naanak viṇ karmaa ki▫aa paa▫ee▫æ poorab likʰi▫aa kamaa▫é. ||2||

O Nanak! Without good karma, what can anyone obtain? He earns what he is predestined to receive. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਬਹਿ ਸਖੀਆ ਜਸੁ ਗਾਵਹਿ ਗਾਵਣਹਾਰੀਆ ॥

Bahi sakʰee▫aa jas gaavahi gavaṇhaaree▫aa.

Sitting together, the companions sing the Songs of the Lord’s Praises.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਹੁ ਨਿਤ ਹਰਿ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀਆ ॥

Har naam salaahihu niṫ har ka▫o balihaaree▫aa.

They praise the Lord’s Name continually; they are a sacrifice to the Lord.

ਜਿਨੀ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਹਉ ਵਾਰੀਆ ॥

Jinee suṇ mani▫aa har naa▫o ṫinaa ha▫o vaaree▫aa.

Those who hear, and believe in the Lord’s Name, to them I am a sacrifice.

ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਹਰਿ ਮੇਲੁ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੀਆ ॥

Gurmukʰee▫aa har mél milaavaṇhaaree▫aa.

O Lord, let me unite with the Gurmukhs, who are united with You.

ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਵਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਗੁਰ ਦੇਖਣਹਾਰੀਆ ॥੮॥

Ha▫o bal jaavaa ḋin raaṫ gur ḋækʰaṇhaaree▫aa. ||8||

I am a sacrifice to those who, day and night, behold their Guru. ||8||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

TOP OF PAGE