ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Janam janam ké kilbikʰ ḋukʰ kaaté aapé mél milaa▫ee. Rahaa▫o.

The sins and sorrows of countless lifetimes are eradicated; the Lord Himself unites them in His Union. ||Pause||

ਇਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨ ਭਾਈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾ ਸੈਂਸਾਰਾ ॥

Ih kutamb sabʰ jee▫a ké banḋʰan bʰaa▫ee bʰaram bʰulaa sæⁿsaaraa.

All of these relatives are like chains upon the soul, O Siblings of Destiny; the world is deluded by doubt.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੰਧਨ ਟੂਟਹਿ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥

Bin gur banḋʰan tootėh naahee gurmukʰ mokʰ ḋu▫aaraa.

Without the Guru, the chains cannot be broken; the Gurmukhs find the door of salvation.

ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥

Karam karahi gur sabaḋ na pachʰaaṇėh mar janmėh vaaro vaaraa. ||2||

One who performs rituals without realizing the Word of the Guru’s Shabad, shall die and be reborn, again and again. ||2||

ਹਉ ਮੇਰਾ ਜਗੁ ਪਲਚਿ ਰਹਿਆ ਭਾਈ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਕੇਰਾ ॥

Ha▫o méraa jag palach rahi▫aa bʰaa▫ee ko▫é na kis hee kéraa.

The world is entangled in egotism and possessiveness, O Siblings of Destiny, but no one belongs to anyone else.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਨਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਇ ਬਸੇਰਾ ॥

Gurmukʰ mahal paa▫in guṇ gaavan nij gʰar ho▫é baséraa.

The Gurmukhs attain the Mansion of the Lord’s Presence, singing the Glories of the Lord; they dwell in the home of their own inner being.

ਐਥੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥੩॥

Æṫʰæ boojʰæ so aap pachʰaaṇæ har parabʰ hæ ṫis kéraa. ||3||

One who understands here, realizes himself; the Lord God belongs to him. ||3||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥

Saṫguroo saḋaa ḋa▫i▫aal hæ bʰaa▫ee viṇ bʰaagaa ki▫aa paa▫ee▫æ.

The True Guru is forever merciful, O Siblings of Destiny; without good destiny, what can anyone obtain?

ਏਕ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ॥

Ék naḋar kar vékʰæ sabʰ oopar jéhaa bʰaa▫o ṫéhaa fal paa▫ee▫æ.

He looks alike upon all with His Glance of Grace, but people receive the fruits of their rewards according to their love for the Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੪॥੬॥

Naanak naam vasæ man anṫar vichahu aap gavaa▫ee▫æ. ||4||6||

O Nanak! When the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell within the mind, then self-conceit is eradicated from within. ||4||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਚੌਤੁਕੇ ॥

Soratʰ mėhlaa 3 chouṫuké.

Sorat’h, Third Mehl, Chau-Tukas:

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਸਚੀ ਹਿਰਦੈ ਬਾਣੀ ॥

Sachee bʰagaṫ saṫgur ṫé hovæ sachee hirḋæ baṇee.

True devotional worship is obtained only through the True Guru, when the True Word of His Bani is in the heart.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥

Saṫgur sévé saḋaa sukʰ paa▫é ha▫umæ sabaḋ samaaṇee.

Serving the True Guru, eternal peace is obtained; egotism is obliterated through the Word of the Shabad.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥

Bin gur saaché bʰagaṫ na hovee hor bʰoolee firæ i▫aaṇee.

Without the Guru, there is no true devotion; otherwise, people wander around, deluded by ignorance.

ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਪਾਣੀ ॥੧॥

Manmukʰ firėh saḋaa ḋukʰ paavahi doob mu▫é viṇ paaṇee. ||1||

The self-willed Manmukhs wander around, suffering in constant pain; they drown and die, even without water. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਰਣਾਈ ॥

Bʰaa▫ee ré saḋaa rahhu sarṇaa▫ee.

O Siblings of Destiny, remain forever in the Lord’s Sanctuary, under His Protection.

ਆਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Aapṇee naḋar karé paṫ raakʰæ har naamo ḋé vadi▫aa▫ee. Rahaa▫o.

Bestowing His Glance of Grace, He preserves our honor, and blesses us with the glory of the Lord’s Name. ||Pause||

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਵੀਚਾਰਾ ॥

Pooré gur ṫé aap pachʰaaṫaa sabaḋ sachæ veechaaraa.

Through the Perfect Guru, one comes to understand himself, contemplating the True Word of the Shabad.

ਹਿਰਦੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਦ ਵਸਿਆ ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥

Hirḋæ jagjeevan saḋ vasi▫aa ṫaj kaam kroḋʰ ahaⁿkaaraa.

The Lord, the Life of the world, ever abides in his heart, and he renounces sexual desire, anger and egotism.

ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

Saḋaa hajoor ravi▫aa sabʰ tʰaa▫ee hirḋæ naam apaaraa.

The Lord is ever-present, permeating and pervading all places; the Name of the Infinite Lord is enshrined within the heart.

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀ ਨਾਉ ਮੀਠਾ ਮਨਹਿ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥

Jug jug baṇee sabaḋ pachʰaaṇee naa▫o meetʰaa manėh pi▫aaraa. ||2||

Throughout the ages, through the Word of His Bani, His Shabad is realized, and the Name becomes so sweet and beloved to the mind. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥

Saṫgur sév jin naam pachʰaaṫaa safal janam jag aa▫i▫aa.

Serving the Guru, one realizes the Naam, the Name of the Lord; fruitful is his life, and his coming into the world.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਅਘਾਇਆ ॥

Har ras chaakʰ saḋaa man ṫaripṫi▫aa guṇ gaavæ guṇee agʰaa▫i▫aa.

Tasting the sublime elixir of the Lord, his mind is satisfied and satiated forever; singing the Glories of the Glorious Lord, he is fulfilled and satisfied.

ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥

Kamal pargaas saḋaa rang raaṫaa anhaḋ sabaḋ vajaa▫i▫aa.

The lotus of his heart blossoms forth, he is ever imbued with the Lord’s Love, and the unstruck melody of the Shabad resounds within him.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥

Ṫan man nirmal nirmal baṇee saché sach samaa▫i▫aa. ||3||

His body and mind become immaculately pure; his speech becomes immaculate as well, and he merges in the Truest of the True. ||3||

ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਕੋਇ ਨ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥

Raam naam kee gaṫ ko▫é na boojʰæ gurmaṫ riḋæ samaa▫ee.

No one knows the state of the Lord’s Name; through the Guru’s Teachings, it comes to abide in the heart.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਮਗੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥

Gurmukʰ hovæ so mag pachʰaaṇæ har ras rasan rasaa▫ee.

One who becomes Gurmukh, understands the Path; his tongue savors the sublime essence of the Lord’s Nectar.

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥

Jap ṫap sanjam sabʰ gur ṫé hovæ hirḋæ naam vasaa▫ee.

Meditation, austere self-discipline and self-restraint are all obtained from the Guru; the Naam, the Name of the Lord, comes to abide within the heart.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੭॥

Naanak naam samaalėh sé jan sohan ḋar saachæ paṫ paa▫ee. ||4||7||

O Nanak! Those humble beings who praise the Naam are beautiful; they are honored in the Court of the True Lord. ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥

Soratʰ mėhlaa 3 ḋuṫuké.

Sorat’h, Third Mehl, Du-Tukas:

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਉਲਟੀ ਭਈ ਭਾਈ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਤਾ ਬੂਝ ਪਾਇ ॥

Saṫgur mili▫æ ultee bʰa▫ee bʰaa▫ee jeevaṫ maræ ṫaa boojʰ paa▫é.

Meeting the True Guru, one turns away from the world, O Siblings of Destiny; when he remains dead while still alive, he obtains true understanding.

ਸੋ ਗੁਰੂ ਸੋ ਸਿਖੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿਸੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

So guroo so sikʰ hæ bʰaa▫ee jis joṫee joṫ milaa▫é. ||1||

He alone is the Guru, and he alone is a Sikh, O Siblings of Destiny, whose light merges in the Light. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Man ré har har séṫee liv laa▫é.

O my mind! Be lovingly attuned to the Name of the Lord, Har, Har.

ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਥਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Man har jap meetʰaa laagæ bʰaa▫ee gurmukʰ paa▫é har ṫʰaa▫é. Rahaa▫o.

Chanting the Name of the Lord, it seems so sweet to the mind, O Siblings of Destiny; the Gurmukhs obtain a place in the Court of the Lord. ||Pause||

TOP OF PAGE