ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਇਆ ਗਿਆਨ ਕਾਇਆ ਰਸ ਭੋਗੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Amriṫ naam niranjan paa▫i▫aa gi▫aan kaa▫i▫aa ras bʰogaⁿ. ||1|| rahaa▫o.

One who has obtained the Ambrosial Naam, the Name of the Immaculate Lord - his body enjoys the pleasure of spiritual wisdom. ||1||Pause||

ਸਿਵ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਆਸਣਿ ਬੈਸਉ ਕਲਪ ਤਿਆਗੀ ਬਾਦੰ ॥

Siv nagree mėh aasaṇ bæsa▫o kalap ṫi▫aagee baaḋaⁿ.

In the Lord’s City, he sits in his Yogic posture, and he forsakes his desires and conflicts.

ਸਿੰਙੀ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਧੁਨਿ ਸੋਹੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪੂਰੈ ਨਾਦੰ ॥੨॥

Sińee sabaḋ saḋaa ḋʰun sohæ ahinis pooræ naaḋaⁿ. ||2||

The sound of the horn ever rings out its beautiful melody, and day and night, he is filled with the sound current of the Naad. ||2||

ਪਤੁ ਵੀਚਾਰੁ ਗਿਆਨ ਮਤਿ ਡੰਡਾ ਵਰਤਮਾਨ ਬਿਭੂਤੰ ॥

Paṫ veechaar gi▫aan maṫ dandaa varaṫmaan bibʰooṫaⁿ.

My cup is reflective meditation, and spiritual wisdom is my walking stick; to dwell in the Lord’s Presence is the ashes I apply to my body.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਰਹਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਅਤੀਤੰ ॥੩॥

Har keeraṫ rahraas hamaaree gurmukʰ panṫʰ aṫeeṫaⁿ. ||3||

The Praise of the Lord is my occupation; and to live as Gurmukh is my pure religion. ||3||

ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਹਮਾਰੀ ਸੰਮਿਆ ਨਾਨਾ ਵਰਨ ਅਨੇਕੰ ॥

Saglee joṫ hamaaree sammi▫aa naanaa varan anékaⁿ.

My arm-rest is to see the Lord’s Light in all, although their forms and colors are so numerous.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਜੋਗੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਲਿਵ ਏਕੰ ॥੪॥੩॥੩੭॥

Kaho Naanak suṇ bʰarṫʰar jogee paarbarahm liv ékaⁿ. ||4||3||37||

Says Nanak, listen, O Bharthari Yogi: love only the Supreme Lord God. ||4||3||37||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Aasaa mėhlaa 1.

Aasaa, First Mehl:

ਗੁੜੁ ਕਰਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਧਾਵੈ ਕਰਿ ਕਰਣੀ ਕਸੁ ਪਾਈਐ ॥

Guṛ kar gi▫aan ḋʰi▫aan kar ḋʰaavæ kar karṇee kas paa▫ee▫æ.

Make spiritual wisdom your molasses, and meditation your scented flowers; let good deeds be the herbs.

ਭਾਠੀ ਭਵਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ ਪੋਚਾ ਇਤੁ ਰਸਿ ਅਮਿਉ ਚੁਆਈਐ ॥੧॥

Bʰaatʰee bʰavan parém kaa pochaa iṫ ras ami▫o chu▫aa▫ee▫æ. ||1||

Let devotional faith be the distilling fire, and your love the ceramic cup. thus, the sweet nectar of life is distilled. ||1||

ਬਾਬਾ ਮਨੁ ਮਤਵਾਰੋ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਸਹਜ ਰੰਗ ਰਚਿ ਰਹਿਆ ॥

Baabaa man maṫvaaro naam ras peevæ sahj rang rach rahi▫aa.

O Baba, the mind is intoxicated with the Naam, drinking in its Nectar. It remains absorbed in the Lord’s Love.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਬਨੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦ ਗਹਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ahinis banee parém liv laagee sabaḋ anaahaḋ gahi▫aa. ||1|| rahaa▫o.

Night and day, remaining attached to the Love of the Lord, the celestial music of the Shabad resounds. ||1||Pause||

ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਪਿਆਲਾ ਸਹਜੇ ਤਿਸਹਿ ਪੀਆਏ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥

Pooraa saach pi▫aalaa sėhjé ṫisėh pee▫aa▫é jaa ka▫o naḋar karé.

The Perfect Lord naturally gives the cup of Truth, to the one upon whom He casts His Glance of Grace.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਕਿਆ ਮਦਿ ਛੂਛੈ ਭਾਉ ਧਰੇ ॥੨॥

Amriṫ kaa vaapaaree hovæ ki▫aa maḋ chʰoochʰæ bʰaa▫o ḋʰaré. ||2||

One who trades in this Nectar - how could he ever love the wine of the world? ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਪੀਵਤ ਹੀ ਪਰਵਾਣੁ ਭਇਆ ॥

Gur kee saakʰee amriṫ baṇee peevaṫ hee parvaaṇ bʰa▫i▫aa.

The Teachings of the Guru, the Ambrosial Bani - drinking them in, one becomes acceptable and renowned.

ਦਰ ਦਰਸਨ ਕਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠੈ ਕਰੈ ਕਿਆ ॥੩॥

Ḋar ḋarsan kaa pareeṫam hovæ mukaṫ bækuntʰé karæ ki▫aa. ||3||

Unto the one who loves the Lord’s Court, and the Blessed Vision of His Darshan, of what use is liberation or paradise? ||3||

ਸਿਫਤੀ ਰਤਾ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਨ ਹਾਰੈ ॥

Sifṫee raṫaa saḋ bæraagee joo▫æ janam na haaræ.

Imbued with the Lord’s Praises, one is forever a Bairaagee, a renunciate, and one’s life is not lost in the gamble.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਜੋਗੀ ਖੀਵਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰੈ ॥੪॥੪॥੩੮॥

Kaho Naanak suṇ bʰarṫʰar jogee kʰeevaa amriṫ ḋʰaaræ. ||4||4||38||

Says Nanak, listen, O Bharthari Yogi: drink the intoxicating nectar of the Lord. ||4||4||38||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Aasaa mėhlaa 1.

Aasaa, First Mehl:

ਖੁਰਾਸਾਨ ਖਸਮਾਨਾ ਕੀਆ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੁ ਡਰਾਇਆ ॥

Kʰuraasaan kʰasmaanaa kee▫aa hinḋusaṫaan daraa▫i▫aa.

Having attacked Khuraasaan, Baabar terrified Hindustan.

ਆਪੈ ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਈ ਕਰਤਾ ਜਮੁ ਕਰਿ ਮੁਗਲੁ ਚੜਾਇਆ ॥

Aapæ ḋos na ḋé▫ee karṫaa jam kar mugal chaṛaa▫i▫aa.

The Creator Himself does not take the blame, but has sent the Mogal as the messenger of death.

ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਈ ਕਰਲਾਣੇ ਤੈਂ ਕੀ ਦਰਦੁ ਨ ਆਇਆ ॥੧॥

Éṫee maar pa▫ee karlaaṇé ṫæⁿ kee ḋaraḋ na aa▫i▫aa. ||1||

There was so much slaughter that the people screamed. Didn’t You feel compassion, Lord? ||1||

ਕਰਤਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥

Karṫaa ṫooⁿ sabʰnaa kaa so▫ee.

O Creator Lord, You are the Master of all.

ਜੇ ਸਕਤਾ ਸਕਤੇ ਕਉ ਮਾਰੇ ਤਾ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jé sakṫaa sakṫé ka▫o maaré ṫaa man ros na ho▫ee. ||1|| rahaa▫o.

If some powerful man strikes out against another man, then no one feels any grief in their mind. ||1||Pause||

ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਪੈ ਵਗੈ ਖਸਮੈ ਸਾ ਪੁਰਸਾਈ ॥

Sakṫaa seehu maaré pæ vagæ kʰasmæ saa pursaa▫ee.

But if a powerful tiger attacks a flock of sheep and kills them, then its master must answer for it.

ਰਤਨ ਵਿਗਾੜਿ ਵਿਗੋਏ ਕੁਤੀ ਮੁਇਆ ਸਾਰ ਨ ਕਾਈ ॥

Raṫan vigaaṛ vigo▫é kuṫeeⁿ mu▫i▫aa saar na kaa▫ee.

This priceless country has been laid waste and defiled by dogs, and no one pays any attention to the dead.

ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਆਪੇ ਵੇਖੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥

Aapé joṛ vichʰoṛé aapé vékʰ ṫéree vadi▫aa▫ee. ||2||

You Yourself unite, and You Yourself separate; I gaze upon Your Glorious Greatness. ||2||

ਜੇ ਕੋ ਨਾਉ ਧਰਾਏ ਵਡਾ ਸਾਦ ਕਰੇ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥

Jé ko naa▫o ḋʰaraa▫é vadaa saaḋ karé man bʰaaṇé.

One may give himself a great name, and revel in the pleasures of the mind,

ਖਸਮੈ ਨਦਰੀ ਕੀੜਾ ਆਵੈ ਜੇਤੇ ਚੁਗੈ ਦਾਣੇ ॥

Kʰasmæ naḋree keeṛaa aavæ jéṫé chugæ ḋaaṇé.

but in the Eyes of the Lord and Master, he is just a worm, for all the corn that he eats.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੇ ॥੩॥੫॥੩੯॥

Mar mar jeevæ ṫaa kichʰ paa▫é Naanak naam vakʰaaṇé. ||3||5||39||

Only one who dies to his ego while still alive, obtains the blessings, O Nanak! By chanting the Lord’s Name. ||3||5||39||

ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੨ ਮਹਲਾ ੩

Raag aasaa gʰar 2 mėhlaa 3

Raag Aasaa, Second House, Third Mehl:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵੈ ਵਡਭਾਗਿ ॥

Har ḋarsan paavæ vadbʰaag.

The Blessed Vision of the Lord’s Darshan is obtained by great good fortune.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਬੈਰਾਗਿ ॥

Gur kæ sabaḋ sachæ bæraag.

Through the Word of the Guru’s Shabad, true detachment is obtained.

ਖਟੁ ਦਰਸਨੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ॥

Kʰat ḋarsan varṫæ varṫaaraa.

The six systems of philosophy are pervasive,

ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥

Gur kaa ḋarsan agam apaaraa. ||1||

but the Guru’s system is profound and unequaled. ||1||

TOP OF PAGE