ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥

Har chéṫahu anṫ ho▫é sakʰaa▫ee.

Think of the Lord, who shall be your Help and Support in the end.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Har agam agochar anaaṫʰ ajonee saṫgur kæ bʰaa▫é paavṇi▫aa. ||1||

The Lord is Inaccessible and Incomprehensible. He has no master, and He is not born. He is obtained through love of the True Guru. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥

Ha▫o vaaree jee▫o vaaree aap nivaarṇi▫aa.

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who eliminate selfishness and conceit.

ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Aap gavaa▫é ṫaa har paa▫é har si▫o sahj samaavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.

They eradicate selfishness and conceit, and then find the Lord; they are intuitively immersed in the Lord. ||1||Pause||

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥

Poorab likʰi▫aa so karam kamaa▫i▫aa.

According to their preordained destiny, they act out their karma.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

Saṫgur sév saḋaa sukʰ paa▫i▫aa.

Serving the True Guru, a lasting peace is found.

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥

Bin bʰaagaa gur paa▫ee▫æ naahee sabḋæ mél milaavaṇi▫aa. ||2||

Without good fortune, the Guru is not found. Through the Word of the Shabad, they are united in the Lord’s Union. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥

Gurmukʰ alipaṫ rahæ sansaaré.

The Gurmukhs remain unaffected in the midst of the world.

ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥

Gur kæ ṫakee▫æ naam aḋʰaaré.

The Guru is their cushion, and the Naam, the Name of the Lord, is their Support.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

Gurmukʰ jor karé ki▫aa ṫis no aapé kʰap ḋukʰ paavṇi▫aa. ||3||

Who can oppress the Gurmukh? One who tries shall perish, writhing in pain. ||3||

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥

Manmukʰ anḋʰé suḋʰ na kaa▫ee.

The blind self-willed Manmukhs have no understanding at all.

ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥

Aaṫam gʰaaṫee hæ jagaṫ kasaa▫ee.

They are the assassins of the self, and the butchers of the world.

ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥

Ninḋaa kar kar baho bʰaar utʰaavæ bin majooree bʰaar pahuchaavaṇi▫aa. ||4||

By continually slandering others, they carry a terrible load, and they carry the loads of others for nothing. ||4||

ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥

Ih jag vaaṛee méraa parabʰ maalee.

This world is a garden, and my Lord God is the Gardener.

ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥

Saḋaa samaalé ko naahee kʰaalee.

He always takes care of it-nothing is exempt from His Care.

ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

Jéhee vaasnaa paa▫é ṫéhee varṫæ vaasoo vaas jaṇaavaṇi▫aa. ||5||

As is the fragrance which He bestows, so is the fragrant flower known. ||5||

ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

Manmukʰ rogee hæ sansaaraa.

The self-willed Manmukhs are sick and diseased in the world.

ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

Sukʰ▫ḋaaṫa visri▫aa agam apaaraa.

They have forgotten the Giver of peace, the Unfathomable, the Infinite.

ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

Ḋukʰee▫é niṫ firėh billaaḋé bin gur saaⁿṫ na paavṇi▫aa. ||6||

These miserable people wander endlessly, crying out in pain; without the Guru, they find no peace. ||6||

ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

Jin keeṫé so▫ee biḋʰ jaaṇæ.

The One who created them, knows their condition.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥

Aap karé ṫaa hukam pachʰaaṇæ.

And if He inspires them, then they realize the Hukam of His Command.

ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

Jéhaa anḋar paa▫é ṫéhaa varṫæ aapé baahar paavṇi▫aa. ||7||

Whatever He places within them, that is what prevails, and so they outwardly appear. ||7||

ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

Ṫis baajʰahu saché mæ hor na ko▫ee.

I know of no other except the True One.

ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥

Jis laa▫é la▫é so nirmal ho▫ee.

Those, whom the Lord attaches to Himself, become pure.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥

Naanak naam vasæ gʰat anṫar jis ḋévæ so paavṇi▫aa. ||8||14||15||

O Nanak! The Naam, the Name of the Lord, abides deep within the heart of those, unto whom He has given it. ||8||14||15||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maajʰ mėhlaa 3.

Maajh, Third Mehl:

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

Amriṫ naam man vasaa▫é.

Enshrining the Ambrosial Naam, the Name of the Lord, in the mind,

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥

Ha▫umæ méraa sabʰ ḋukʰ gavaa▫é.

all the pains of egotism, selfishness and conceit are eliminated.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Amriṫ baṇee saḋaa salaahé amriṫ amriṫ paavṇi▫aa. ||1||

By continually praising the Ambrosial Bani of the Word, I obtain the Amrit, the Ambrosial Nectar. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

Ha▫o vaaree jee▫o vaaree amriṫ baṇee man vasaavaṇi▫aa.

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Ambrosial Bani of the Word within their minds.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Amriṫ baṇee man vasaa▫é amriṫ naam ḋʰi▫aavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.

Enshrining the Ambrosial Bani in their minds, they meditate on the Ambrosial Naam. ||1||Pause||

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥

Amriṫ bolæ saḋaa mukʰ væṇee.

Those who continually chant the Ambrosial Words of Nectar,

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥

Amriṫ vékʰæ parkʰæ saḋaa næṇee.

see and behold this Amrit everywhere with their eyes.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥

Amriṫ kaṫʰaa kahæ saḋaa ḋin raaṫee avraa aakʰ sunaavṇi▫aa. ||2||

They continually chant the Ambrosial Sermon day and night; chanting it, they cause others to hear it. ||2||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

Amriṫ rang raṫaa liv laa▫é.

Imbued with the Ambrosial Love of the Lord, they lovingly focus their attention on Him.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥

Amriṫ gur parsaadee paa▫é.

By Guru’s Grace, they receive this Amrit.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥

Amriṫ rasnaa bolæ ḋin raaṫee man ṫan amriṫ pee▫aavṇi▫aa. ||3||

They chant the Ambrosial Name with their tongues day and night; their minds and bodies are satisfied by this Amrit. ||3||

ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥

So kichʰ karæ jo chiṫ na ho▫ee.

That which God does is beyond anyone’s consciousness;

ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥

Ṫis ḋaa hukam mét na sakæ ko▫ee.

no one can erase the Hukam of His Command.

ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥

Hukmé varṫæ amriṫ baṇee hukmé amriṫ pee▫aavṇi▫aa. ||4||

By His Command, the Ambrosial Bani of the Word prevails, and by His Command, we drink the Amrit. ||4||

ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥

Ajab kamm karṫé har kéré.

The actions of the Creator Lord are marvelous and wonderful.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥

Ih man bʰoolaa jaaⁿḋaa féré.

This mind is deluded, and goes around the wheel of reincarnation.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥

Amriṫ baṇee si▫o chiṫ laa▫é amriṫ sabaḋ vajaavaṇi▫aa. ||5||

Those who focus their consciousness on the Ambrosial Bani of the Word, hear the vibrations of the Ambrosial Word of the Shabad. ||5||

TOP OF PAGE