ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੈ ਅੰਦਰਿ ਭੈ ਮਾਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੫॥

An▫ḋin saḋaa rahæ bʰæ anḋar bʰæ maar bʰaram chukaavaṇi▫aa. ||5||

Night and day, they remain in the Fear of God; conquering their fears, their doubts are dispelled. ||5||

ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

Bʰaram chukaa▫i▫aa saḋaa sukʰ paa▫i▫aa.

Dispelling their doubts, they find a lasting peace.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥

Gur parsaaḋ param paḋ paa▫i▫aa.

By Guru’s Grace, the supreme-status is attained.

ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਹਜੇ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥

Anṫar nirmal nirmal baṇee har guṇ sėhjé gaavaṇi▫aa. ||6||

Deep within, they are pure, and their words are pure as well; intuitively, they sing the Glorious Praises of the Lord. ||6||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣੈ ॥

Simriṫ saasaṫ béḋ vakʰaaṇæ.

They recite the Smritis, the Shastras and the Vedas,

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥

Bʰarmé bʰoolaa ṫaṫ na jaaṇæ.

but deluded by doubt, they do not understand the essence of reality.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਏ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

Bin saṫgur sévé sukʰ na paa▫é ḋukʰo ḋukʰ kamaavaṇi▫aa. ||7||

Without serving the True Guru, they find no peace; they earn only pain and misery. ||7||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੈ ਕੋਈ ॥

Aap karé kis aakʰæ ko▫ee.

The Lord Himself acts; unto whom should we complain?

ਆਖਣਿ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥

Aakʰaṇ jaa▫ee▫æ jé bʰoolaa ho▫ee.

How can anyone complain that the Lord has made a mistake?

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੭॥੮॥

Naanak aapé karé karaa▫é naamé naam samaavaṇi▫aa. ||8||7||8||

O Nanak! The Lord Himself does, and causes things to be done; chanting the Naam, we are absorbed in the Naam. ||8||7||8||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maajʰ mėhlaa 3.

Maajh, Third Mehl:

ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

Aapé rangé sahj subʰaa▫é.

He Himself imbues us with His Love, with effortless ease.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥

Gur kæ sabaḋ har rang chaṛaa▫é.

Through the Word of the Guru’s Shabad, we are dyed in the color of the Lord’s Love.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰਸਨਾ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੀ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Man ṫan raṫaa rasnaa rang chaloolee bʰæ bʰaa▫é rang chaṛaavaṇi▫aa. ||1||

This mind and body are so imbued, and this tongue is dyed in the deep crimson color of the poppy. Through the Love and the Fear of God, we are dyed in this color. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਿਰਭਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

Ha▫o vaaree jee▫o vaaree nirbʰa▫o man vasaavaṇi▫aa.

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Fearless Lord within their minds.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਧਿਆਇਆ ਬਿਖੁ ਭਉਜਲੁ ਸਬਦਿ ਤਰਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gur kirpaa ṫé har nirbʰa▫o ḋʰi▫aa▫i▫aa bikʰ bʰa▫ojal sabaḋ ṫaraavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.

By Guru’s Grace, I meditate on the Fearless Lord; the Shabad has carried me across the poisonous world-ocean. ||1||Pause||

ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰਹਿ ਚਤੁਰਾਈ ॥

Manmukʰ mugaḋʰ karahi chaṫuraa▫ee.

The idiotic self-willed Manmukhs try to be clever,

ਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥

Naaṫaa ḋʰoṫaa ṫʰaa▫é na paa▫ee.

but in spite of their bathing and washing, they shall not be acceptable.

ਜੇਹਾ ਆਇਆ ਤੇਹਾ ਜਾਸੀ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥੨॥

Jéhaa aa▫i▫aa ṫéhaa jaasee kar avgaṇ pachʰoṫaavaṇi▫aa. ||2||

As they came, so shall they go, regretting the mistakes they made. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥

Manmukʰ anḋʰé kichʰoo na soojʰæ.

The blind, self-willed Manmukhs do not understand anything;

ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਆਏ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

Maraṇ likʰaa▫é aa▫é nahee boojʰæ.

death was preordained for them when they came into the world, but they do not understand.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੩॥

Manmukʰ karam karé nahee paa▫é bin naavæ janam gavaavṇi▫aa. ||3||

The self-willed Manmukhs may practice religious rituals, but they do not obtain the Name; without the Name, they lose this life in vain. ||3||

ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥

Sach karṇee sabaḋ hæ saar.

The practice of Truth is the essence of the Shabad.

ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

Pooræ gur paa▫ee▫æ mokʰ ḋu▫aar.

Through the Perfect Guru, the gate of salvation is found.

ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੪॥

An▫ḋin baṇee sabaḋ suṇaa▫é sach raaṫé rang rangaaviṇ▫aa. ||4||

So, night and day, listen to the Word of the Guru’s Bani, and the Shabad. Let yourself be colored by this love. ||4||

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥

Rasnaa har ras raaṫee rang laa▫é.

The tongue, imbued with the Lord’s Essence, delights in His Love.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੋਹਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

Man ṫan mohi▫aa sahj subʰaa▫é.

My mind and body are enticed by the Lord’s Sublime Love.

ਸਹਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

Sėhjé pareeṫam pi▫aaraa paa▫i▫aa sėhjé sahj milaavaṇi▫aa. ||5||

I have easily obtained my Darling Beloved; I am intuitively absorbed in celestial peace. ||5||

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸੋਈ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥

Jis anḋar rang so▫ee guṇ gaavæ.

Those who have the Lord’s Love within, sing His Glorious Praises;

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥

Gur kæ sabaḋ sėhjé sukʰ samaavæ.

through the Word of the Guru’s Shabad, they are intuitively absorbed in celestial peace.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਦਾ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

Ha▫o balihaaree saḋaa ṫin vitahu gur sévaa chiṫ laavaṇi▫aa. ||6||

I am forever a sacrifice to those who dedicate their consciousness to the Guru’s Service. ||6||

ਸਚਾ ਸਚੋ ਸਚਿ ਪਤੀਜੈ ॥

Sachaa sacho sach paṫeejæ.

The True Lord is pleased with Truth, and only Truth.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥

Gur parsaadee anḋar bʰeejæ.

By Guru’s Grace, one’s inner being is deeply imbued with His Love.

ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਆਪੇ ਕਰਿ ਸਤਿ ਮਨਾਵਣਿਆ ॥੭॥

Bæs suṫʰaan har guṇ gaavahi aapé kar saṫ manaavṇi▫aa. ||7||

Sitting in that blessed place, sing the Glorious Praises of the Lord, who Himself inspires us to accept His Truth. ||7||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

Jis no naḋar karé so paa▫é.

That one, upon whom the Lord casts His Glance of Grace, obtains it.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਜਾਏ ॥

Gur parsaadee ha▫umæ jaa▫é.

By Guru’s Grace, egotism departs.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੮॥੯॥

Naanak naam vasæ man anṫar ḋar sachæ sobʰaa paavṇi▫aa. ||8||8||9||

O Nanak! That one, within whose mind the Name dwells, is honored in the True Court. ||8||8||9||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maajʰ mėhlaa 3.

Maajh Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥

Saṫgur sévi▫æ vadee vadi▫aa▫ee.

Serving the True Guru is the greatest greatness.

ਹਰਿ ਜੀ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥

Har jee achinṫ vasæ man aa▫ee.

The Dear Lord automatically comes to dwell in the mind.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਿਨਿ ਪੀਤਾ ਤਿਸੁ ਤਿਖਾ ਲਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥

Har jee▫o safli▫o birakʰ hæ amriṫ jin peeṫaa ṫis ṫikʰaa lahaavaṇi▫aa. ||1||

The Dear Lord is the fruit-bearing tree; drinking in the Ambrosial Nectar, thirst is quenched. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥

Ha▫o vaaree jee▫o vaaree sach sangaṫ mél milaavaṇi▫aa.

I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to the one who leads me to join the True Congregation.

ਹਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Har saṫsangaṫ aapé mélæ gur sabḋee har guṇ gaavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.

The Lord Himself unites me with the Sat Sangat, the True Congregation. Through the Word of the Guru’s Shabad, I sing the Glorious Praises of the Lord. ||1||Pause||

TOP OF PAGE