ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਨੀਐ ਸਾਚੇ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੩੩॥

Naanak sabaḋ maræ man maanee▫æ saaché saachee so▫é. ||33||

O Nanak! When someone dies in the Word of the Shabad, the mind is pleased and appeased. True is the reputation of those who are true. ||33||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਸਾਗਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਦੁਤਰੁ ਤਰਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

Maa▫i▫aa moh ḋukʰ saagar hæ bikʰ ḋuṫar ṫari▫aa na jaa▫é.

Emotional attachment to Maya is a treacherous ocean of pain and poison, which cannot be crossed.

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਦੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥

Méraa méraa karḋé pach mu▫é ha▫umæ karaṫ vihaa▫é.

Screaming, “Mine! mine!”, they rot and die; they pass their lives in egotism.

ਮਨਮੁਖਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ਹੈ ਅਧ ਵਿਚਿ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥

Manmukʰaa urvaar na paar hæ aḋʰ vich rahé laptaa▫é.

The self-willed Manmukhs are in limbo, neither on this side, nor the other; they are stuck in the middle.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

Jo ḋʰur likʰi▫aa so kamaavaṇaa karṇaa kachʰoo na jaa▫é.

They act as they are predestined; they cannot do anything else.

ਗੁਰਮਤੀ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸੁਭਾਇ ॥

Gurmaṫee gi▫aan raṫan man vasæ sabʰ ḋékʰi▫aa barahm subʰaa▫é.

Following the Guru’s Teachings, the jewel of spiritual wisdom abides in the mind, and then God is easily seen in all.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੋਹਿਥੈ ਵਡਭਾਗੀ ਚੜੈ ਤੇ ਭਉਜਲਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇ ॥੩੪॥

Naanak saṫgur bohiṫʰæ vadbʰaagee chaṛæ ṫé bʰa▫ojal paar langʰaa▫é. ||34||

O Nanak! The very fortunate ones embark on the Boat of the True Guru; they are carried across the terrifying world-ocean. ||34||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥

Bin saṫgur ḋaaṫaa ko nahee jo har naam ḋé▫é aaḋʰaar.

Without the True Guru, there is no giver who can bestow the Support of the Lord’s Name.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

Gur kirpaa ṫé naa▫o man vasæ saḋaa rahæ ur ḋʰaar.

By Guru’s Grace, the Name comes to dwell in the mind; keep it enshrined in your heart.

ਤਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ਤਿਪਤਿ ਹੋਇ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥

Ṫisnaa bujʰæ ṫipaṫ ho▫é har kæ naa▫é pi▫aar.

The fire of desire is extinguished, and one finds satisfaction, through the Love of the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੩੫॥

Naanak gurmukʰ paa▫ee▫æ har apnee kirpaa ḋʰaar. ||35||

O Nanak! The Gurmukh finds the Lord, when He showers His Mercy. ||35||

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਤੁ ਬਰਲਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

Bin sabḋæ jagaṫ barli▫aa kahṇaa kachʰoo na jaa▫é.

Without the Shabad the world is so insane, that it cannot even be described.

ਹਰਿ ਰਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਬਦਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Har rakʰé sé ubré sabaḋ rahé liv laa▫é.

Those who are protected by the Lord are saved; they remain lovingly attuned to the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਰਖੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥੩੬॥

Naanak karṫaa sabʰ kichʰ jaaṇḋaa jin rakʰee baṇaṫ baṇaa▫é. ||36||

O Nanak! The Creator who made this making knows everything. ||36||

ਹੋਮ ਜਗ ਸਭਿ ਤੀਰਥਾ ਪੜੑਿ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਪੁਰਾਣ ॥

Hom jag sabʰ ṫeerṫʰaa paṛĥ pandiṫ ṫʰaké puraaṇ.

The Pandits, the religious scholars, have grown weary of making fire-offerings and sacrifices, making pilgrimages to all the sacred shrines, and reading the Puranas.

ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਨ ਮਿਟਈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥

Bikʰ maa▫i▫aa moh na mit▫ee vich ha▫umæ aavaṇ jaaṇ.

But they cannot get rid of the poison of emotional attachment to Maya; they continue to come and go in egotism.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਲੁ ਉਤਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥

Saṫgur mili▫æ mal uṫree har japi▫aa purakʰ sujaaṇ.

Meeting with the True Guru, one’s filth is washed off, meditating on the Lord, the Primal Being, the All-knowing One.

ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੩੭॥

Jinaa har har parabʰ sévi▫aa jan Naanak saḋ kurbaaṇ. ||37||

Servant Nanak is forever a sacrifice to those who serve their Lord God. ||37||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤਵਦੇ ਬਹੁ ਆਸਾ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰ ॥

Maa▫i▫aa moh baho chiṫvaḋé baho aasaa lobʰ vikaar.

Mortals give great thought to Maya and emotional attachment; they harbor great hopes, in greed and corruption.

ਮਨਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਨਾ ਥੀਐ ਮਰਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਖਿਨ ਵਾਰ ॥

Manmukʰ asṫʰir naa ṫʰee▫æ mar binas jaa▫é kʰin vaar.

The self-willed Manmukhs do not become steady and stable; they die and are gone in an instant.

ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਵਿਕਾਰ ॥

vad bʰaag hovæ saṫgur milæ ha▫umæ ṫajæ vikaar.

Only those who are blessed with great good fortune meet the True Guru, and leave behind their egotism and corruption.

ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਜਪਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥੩੮॥

Har naamaa jap sukʰ paa▫i▫aa jan Naanak sabaḋ veechaar. ||38||

Chanting the Name of the Lord, they find peace; servant Nanak contemplates the Word of the Shabad. ||38||

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

Bin saṫgur bʰagaṫ na hova▫ee naam na lagæ pi▫aar.

Without the True Guru, there is no devotional worship, and no love of the Naam, the Name of the Lord.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੩੯॥

Jan Naanak naam araaḋʰi▫aa gur kæ héṫ pi▫aar. ||39||

Servant Nanak worships and adores the Naam, with love and affection for the Guru. ||39||

ਲੋਭੀ ਕਾ ਵੇਸਾਹੁ ਨ ਕੀਜੈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥

Lobʰee kaa vésaahu na keejæ jé kaa paar vasaa▫é.

Do not trust greedy people, if you can avoid doing so.

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਤਿਥੈ ਧੁਹੈ ਜਿਥੈ ਹਥੁ ਨ ਪਾਇ ॥

Anṫ kaal ṫiṫʰæ ḋʰuhæ jiṫʰæ haṫʰ na paa▫é.

At the very last moment, they will deceive you there, where no one will be able to lend a helping hand.

ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਕਰੇ ਮੁਹਿ ਕਾਲਖ ਦਾਗੁ ਲਗਾਇ ॥

Manmukʰ séṫee sang karé muhi kaalakʰ ḋaag lagaa▫é.

Whoever associates with the self-willed Manmukhs, will have his face blackened and dirtied.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨੑ ਲੋਭੀਆਂ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥

Muh kaalé ṫinĥ lobʰee▫aaⁿ jaasan janam gavaa▫é.

Black are the faces of those greedy people; they lose their lives, and leave in disgrace.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Saṫsangaṫ har mél parabʰ har naam vasæ man aa▫é.

O Lord, let me join the Sat Sangat, the True Congregation; may the Name of the Lord God abide in my mind.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੪੦॥

Janam maran kee mal uṫræ jan Naanak har gun gaa▫é. ||40||

The filth and pollution of birth and death is washed away, O servant Nanak! Singing the Glorious Praises of the Lord. ||40||

ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

Ḋʰur har parabʰ karṫæ likʰi▫aa so métṇaa na jaa▫é.

Whatever is predestined by the Lord God Creator, cannot be erased.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥

Jee▫o pind sabʰ ṫis ḋaa parṫipaal karé har raa▫é.

Body and soul are all His. The Sovereign Lord King cherishes all.

ਚੁਗਲ ਨਿੰਦਕ ਭੁਖੇ ਰੁਲਿ ਮੁਏ ਏਨਾ ਹਥੁ ਨ ਕਿਥਾਊ ਪਾਇ ॥

Chugal ninḋak bʰukʰé rul mu▫é énaa haṫʰ na kiṫʰaa▫oo paa▫é.

The gossipers and slanderers shall remain hungry and die, rolling in the dust; their hands cannot reach anywhere.

ਬਾਹਰਿ ਪਾਖੰਡ ਸਭ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਕਮਾਇ ॥

Baahar pakʰand sabʰ karam karahi man hirḋæ kapat kamaa▫é.

Outwardly, they do all the proper deeds, but they are hypocrites; in their minds and hearts, they practice deception and fraud.

ਖੇਤਿ ਸਰੀਰਿ ਜੋ ਬੀਜੀਐ ਸੋ ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ॥

Kʰéṫ sareer jo beejee▫æ so anṫ kʰalo▫aa aa▫é.

Whatever is planted in the farm of the body, shall come and stand before them in the end.

TOP OF PAGE