ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥

Jee▫a ḋaan ḋé▫é ṫaripṫaasé sachæ naam samaahee.

Bestowing the gift of the soul, He satisfies the mortal beings, and merges them in the True Name.

ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥

An▫ḋin har ravi▫aa riḋ anṫar sahj samaaḋʰ lagaahee. ||2||

Night and day, they ravish and enjoy the Lord within the heart; they are intuitively absorbed in Samadhi. ||2||

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੇਦਿਆ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

Saṫgur sabḋee ih man bʰéḋi▫aa hirḋæ saachee baṇee.

The Shabad, the Word of the True Guru, has pierced my mind. The True Word of His Bani permeates my heart.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

Méraa parabʰ alakʰ na jaa▫ee lakʰi▫aa gurmukʰ akaṫʰ kahaaṇee.

My God is Unseen; He cannot be seen. The Gurmukh speaks the Unspoken.

ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥

Aapé ḋa▫i▫aa karé sukʰ▫ḋaaṫa japee▫æ saaringpaaṇee. ||3||

When the Giver of peace grants His Grace, the mortal being meditates on the Lord, the Life of the Universe. ||3||

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਧਿਆਇਆ ॥

Aavaṇ jaaṇaa bahuṛ na hovæ gurmukʰ sahj ḋʰi▫aa▫i▫aa.

He does not come and go in reincarnation any longer; the Gurmukh meditates intuitively.

ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਆਮੀ ਮਨ ਹੀ ਮੰਨੁ ਸਮਾਇਆ ॥

Man hee ṫé man mili▫aa su▫aamee man hee man samaa▫i▫aa.

From the mind, the mind merges into our Lord and Master; the mind is absorbed into the Mind.

ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥

Saaché hee sach saach paṫeejæ vichahu aap gavaa▫i▫aa. ||4||

In truth, the True Lord is pleased with truth; eradicate egotism from within yourself. ||4||

ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੁਆਮੀ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

Éko ék vasæ man su▫aamee ḋoojaa avar na ko▫ee.

Our One and Only Lord and Master dwells within the mind; there is no other at all.

ਏਕੋੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਜਗਿ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

Éko naam amriṫ hæ meetʰaa jag nirmal sach so▫ee.

The One Name is Sweet Ambrosial Nectar; it is Immaculate Truth in the world.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਈ ॥੫॥੪॥

Naanak naam parabʰoo ṫé paa▫ee▫æ jin ka▫o ḋʰur likʰi▫aa ho▫ee. ||5||4||

O Nanak! The Name of God is obtained by those who are so predestined. ||5||4||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Malaar mėhlaa 3.

Malaar, Third Mehl:

ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਨਾਮੇ ਸਭਿ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Gaṇ ganḋʰarab naamé sabʰ uḋʰré gur kaa sabaḋ veechaar.

All the heavenly heralds and celestial singers are saved through the Naam, the Name of the Lord.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

Ha▫umæ maar saḋ man vasaa▫i▫aa har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.

They contemplate the Word of the Guru’s Shabad. Subduing their ego, the Name abides in their minds; they keep the Lord enshrined in their hearts.

ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

Jisahi bujʰaa▫é so▫ee boojʰæ jis no aapé la▫é milaa▫é.

He alone understands whom the Lord causes to understand; the Lord unites him with Himself.

ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਗਾਂਵੈ ਸਾਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

An▫ḋin baṇee sabḋé gaaⁿvæ saach rahæ liv laa▫é. ||1||

Night and day, he sings the Word of the Shabad and the Guru’s Bani; he remains lovingly attuned to the True Lord. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥

Man méré kʰin kʰin naam samĥaal.

O my mind! Each and every moment, dwell on the Naam.

ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਬਦ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gur kee ḋaaṫ sabaḋ sukʰ anṫar saḋaa nibhæ ṫéræ naal. ||1|| rahaa▫o.

The Shabad is the Guru’s Gift. It shall bring you lasting peace deep within; it shall always stand by you. ||1||Pause||

ਮਨਮੁਖ ਪਾਖੰਡੁ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥

Manmukʰ pakʰand kaḋé na chookæ ḋoojæ bʰaa▫é ḋukʰ paa▫é.

The self-willed Manmukhs never give up their hypocrisy; in the love of duality, they suffer with pain.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਬਿਖਿਆ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥

Naam visaar bikʰi▫aa man raaṫé birṫʰaa janam gavaa▫é.

Forgetting the Naam, their minds are imbued with corruption. They waste away their lives uselessly.

ਇਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਪਛੁਤਾਏ ॥

Ih vélaa fir haṫʰ na aavæ an▫ḋin saḋaa pachʰuṫaa▫é.

This opportunity shall not come into their hands again; night and day, they shall always regret and repent.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥

Mar mar janmæ kaḋé na boojʰæ vistaa maahi samaa▫é. ||2||

They die and die again and again, only to be reborn, but they never understand. They rot away in manure. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Gurmukʰ naam raṫé sé uḋʰré gur kaa sabaḋ veechaar.

The Gurmukhs are imbued with the Naam, and are saved; they contemplate the Word of the Guru’s Shabad.

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

Jeevan mukaṫ har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.

Meditating on the Name of the Lord, they are Jivan-mukta, liberated while still alive. They enshrine the Lord within their hearts.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਮਤਿ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੋਈ ॥

Man ṫan nirmal nirmal maṫ ooṫam ooṫam baṇee ho▫ee.

Their minds and bodies are immaculate, their intellect is immaculate and sublime. Their speech is sublime as well.

ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥

Éko purakʰ ék parabʰ jaaṫaa ḋoojaa avar na ko▫ee. ||3||

They realize the One Primal Being, the One Lord God. There is no other at all. ||3||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

Aapé karé karaa▫é parabʰ aapé aapé naḋar karé▫i.

God Himself is the Doer, and He Himself is the Cause of all causes. He Himself bestows His Glance of Grace.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਮੇਇ ॥

Man ṫan raaṫaa gur kee baṇee sévaa suraṫ samé▫é.

My mind and body are imbued with the Word of the Guru’s Bani. My consciousness is immersed in His service.

ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਲਖਾਇ ॥

Anṫar vasi▫aa alakʰ abʰévaa gurmukʰ ho▫é lakʰaa▫é.

The Unseen and Inscrutable Lord dwells deep within. He is seen only by the Gurmukh.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੪॥੫॥

Naanak jis bʰaavæ ṫis aapé ḋévæ bʰaavæ ṫivæ chalaa▫é. ||4||5||

O Nanak! He gives to whomever He pleases. According to the Pleasure of His Will, He leads the mortals on. ||4||5||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥

Malaar mėhlaa 3 ḋuṫuké.

Malaar, Third Mehl, Du-Tukas:

ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵੈ ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ॥

Saṫgur ṫé paavæ gʰar ḋar mahal so ṫʰaan.

Through the True Guru, the mortal obtains the special place, the Mansion of the Lord’s Presence in his own home.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥

Gur sabḋee chookæ abʰimaan. ||1||

Through the Word of the Guru’s Shabad, his egotistical pride is dispelled. ||1||

ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਨਾਮੁ ॥

Jin ka▫o lilaat likʰi▫aa ḋʰur naam.

Those who have the Naam inscribed on their foreheads,

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

An▫ḋin naam saḋaa saḋaa ḋʰi▫aavahi saachee ḋargėh paavahi maan. ||1|| rahaa▫o.

meditate on the Naam night and day, forever and ever. They are honored in the True Court of the Lord. ||1||Pause||

ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਦ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਿਆਨੁ ॥

Man kee biḋʰ saṫgur ṫé jaaṇæ an▫ḋin laagæ saḋ har si▫o ḋʰi▫aan.

From the True Guru, they learn the ways and means of the mind. Night and day, they focus their meditation on the Lord forever.

TOP OF PAGE