ਅੰਤਿ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥

Anṫ hovæ vær viroḋʰ ko sakæ na chʰadaa▫i▫aa.

In the end, hatred and conflict flourish, and no one can save him.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮੋਹੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥

Naanak viṇ naavæ ḋʰarig moh jiṫ lag ḋukʰ paa▫i▫aa. ||32||

O Nanak! Without the Name, those loving attachments are cursed; engrossed in them, he suffers in pain. ||32||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥

Gurmukʰ amriṫ naam hæ jiṫ kʰaaḋʰæ sabʰ bʰukʰ jaa▫é.

The Guru’s Word is the Ambrosial Nectar of the Naam. Eating it, all hunger departs.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Ṫarisnaa mool na hova▫ee naam vasæ man aa▫é.

There is no thirst or desire at all, when the Naam comes to dwell in the mind.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਿ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਤਿਤੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥

Bin naavæ jė hor kʰaaṇaa ṫiṫ rog lagæ ṫan ḋʰaa▫é.

Eating anything other than the Name, disease runs to afflict the body.

ਨਾਨਕ ਰਸ ਕਸ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਣਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

Naanak ras kas sabaḋ salaahṇaa aapé la▫é milaa▫é. ||1||

O Nanak! Whoever takes the Praise of the Shabad as his spices and flavors - the Lord unites him in His Union. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਹ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

Jee▫aa anḋar jee▫o sabaḋ hæ jiṫ sah mélaavaa ho▫é.

The life within all living beings is the Word of the Shabad. Through it, we meet our Husband Lord.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਿ ਆਨੑੇਰੁ ਹੈ ਸਬਦੇ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

Bin sabḋæ jag aanĥér hæ sabḋé pargat ho▫é.

Without the Shabad the world is in darkness. Through the Shabad, it is enlightened.

ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਭੇਖ ਥਕੇ ਤਨੁ ਧੋਇ ॥

Pandiṫ monee paṛ paṛ ṫʰaké bʰékʰ ṫʰaké ṫan ḋʰo▫é.

The Pandits, the religious scholars, and the silent sages read and write until they are weary. The religious fanatics are tired of washing their bodies.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥

Bin sabḋæ kinæ na paa▫i▫o ḋukʰee▫é chalé ro▫é.

Without the Shabad, no one attains the Lord; the miserable depart weeping and wailing.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥

Naanak naḋree paa▫ee▫æ karam paraapaṫ ho▫é. ||2||

O Nanak! By His Glance of Grace, the Merciful Lord is attained. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਅਤਿ ਨੇਹੁ ਬਹਿ ਮੰਦੁ ਪਕਾਇਆ ॥

Isṫaree purkʰæ aṫ néhu bahi manḋ pakaa▫i▫aa.

The husband and wife are very much in love; sitting together, they make evil plans.

ਦਿਸਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਚਲਸੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥

Ḋisḋaa sabʰ kichʰ chalsee méré parabʰ bʰaa▫i▫aa.

All that is seen shall pass away. This is the Will of my God.

ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਥਿਰੁ ਜਗਿ ਕੋ ਕਢਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥

Ki▫o rahee▫æ ṫʰir jag ko kadʰahu upaa▫i▫aa.

How can anyone remain in this world forever? Some may try to devise a plan.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ਸਬਾਇਆ ॥

Gur pooré kee chaakree ṫʰir kanḋʰ sabaa▫i▫aa.

Working for the Perfect Guru, the wall becomes permanent and stable.

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩੩॥

Naanak bakʰas milaa▫i▫an har naam samaa▫i▫aa. ||33||

O Nanak! The Lord forgives them, and merges them into Himself; they are absorbed in the Lord’s Name. ||33||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਹੇਤੁ ਅਪਾਰੁ ॥

Maa▫i▫aa mohi visaari▫aa gur kaa bʰa▫o héṫ apaar.

Attached to Maya, the mortal forgets the Fear of God and Guru, and love for the Infinite Lord.

ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਗਈ ਸਚਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

Lobʰ lahar suḋʰ maṫ ga▫ee sach na lagæ pi▫aar.

The waves of greed take away his wisdom and understanding, and he does not embrace love for the True Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

Gurmukʰ jinaa sabaḋ man vasæ ḋargėh mokʰ ḋu▫aar.

The Word of the Shabad abides in the mind of the Gurmukhs, who find the Gate of Salvation.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

Naanak aapé mél la▫é aapé bakʰsaṇhaar. ||1||

O Nanak! The Lord Himself forgives them, and unites them in Union with Himself. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ ਵਿਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਬਿੰਦ ॥

Naanak jis bin gʰaṛee na jeevṇaa visré saræ na binḋ.

O Nanak! Without Him, we could not live for a moment. Forgetting Him, we could not succeed for an instant.

ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕਿਉ ਮਨ ਰੂਸੀਐ ਜਿਸਹਿ ਹਮਾਰੀ ਚਿੰਦ ॥੨॥

Ṫis si▫o ki▫o man roosee▫æ jisahi hamaaree chinḋ. ||2||

O mortal, how can you be angry with the One who cares for you? ||2||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਝਿਮਝਿਮਾ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

Saavaṇ aa▫i▫aa jʰimjʰimaa har gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫é.

The rainy season of Saawan has come. The Gurmukh meditates on the Lord’s Name.

ਦੁਖ ਭੁਖ ਕਾੜਾ ਸਭੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਮੀਹੁ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

Ḋukʰ bʰukʰ kaaṛaa sabʰ chukaa▫isee meehu vutʰaa chʰahbar laa▫é.

All pain, hunger and misfortune end, when the rain falls in torrents.

ਸਭ ਧਰਤਿ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਅੰਨੁ ਜੰਮਿਆ ਬੋਹਲ ਲਾਇ ॥

Sabʰ ḋʰaraṫ bʰa▫ee haree▫aavalee ann jammi▫aa bohal laa▫é.

The entire earth is rejuvenated, and the grain grows in abundance.

ਹਰਿ ਅਚਿੰਤੁ ਬੁਲਾਵੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥

Har achinṫ bulaavæ kirpaa kar har aapé paavæ ṫʰaa▫é.

The Carefree Lord, by His Grace, summons that mortal whom the Lord Himself approves.

ਹਰਿ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ਜੁ ਅੰਤੇ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥

Har ṫisėh ḋʰi▫aavahu sanṫ janhu jo anṫé la▫é chʰadaa▫é.

So, meditate on the Lord, O Saints; He shall save you in the end.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਭਗਤਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Har keeraṫ bʰagaṫ anand hæ saḋaa sukʰ vasæ man aa▫é.

The Kirtan of the Lord’s Praises and devotion to Him is bliss; peace shall come to dwell in the mind.

ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਦੁਖ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥

Jinĥaa gurmukʰ naam araaḋʰi▫aa ṫinaa ḋukʰ bʰukʰ lėh jaa▫é.

Those Gurmukhs who worship the Naam, the Name of the Lord - their pain and hunger departs.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗਾਇ ਗੁਣ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਸੁਭਾਇ ॥੩॥

Jan Naanak ṫaripṫæ gaa▫é guṇ har ḋarsan ḋéh subʰaa▫é. ||3||

Servant Nanak is satisfied, singing the Glorious Praises of the Lord. Please embellish him with the Blessed Vision of Your Darshan. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਦਾਤਿ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਈਆ ॥

Gur pooré kee ḋaaṫ niṫ ḋévæ chaṛæ savaa▫ee▫aa.

The Perfect Guru bestows His gifts, which increase day by day.

ਤੁਸਿ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਨ ਛਪੈ ਛਪਾਈਆ ॥

Ṫus ḋévæ aap ḋa▫i▫aal na chʰapæ chʰapaa▫ee▫aa.

The Merciful Lord Himself bestows them; they cannot be concealed by concealment.

ਹਿਰਦੈ ਕਵਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈਆ ॥

Hirḋæ kaval pargaas unman liv laa▫ee▫aa.

The heart-lotus blossoms forth, and the mortal is lovingly absorbed in the state of supreme bliss.

ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਉਸ ਦੀ ਰੀਸ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈਆ ॥

Jé ko karé us ḋee rees sir chʰaa▫ee paa▫ee▫aa.

If anyone tries to challenge him, the Lord throws dust on his head.

ਨਾਨਕ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈਆ ॥੩੪॥

Naanak apaṛ ko▫é na sak▫ee pooré saṫgur kee vaḋi▫aa▫ee▫aa. ||34||

O Nanak! No one can equal the glory of the Perfect True Guru. ||34||

TOP OF PAGE