ਸਦਾ ਕਾਰਜੁ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਾਰਜੁ ਕੇਹਾ ਹੇ ॥੭॥

Saḋaa kaaraj sach naam suhélaa bin sabḋæ kaaraj kéhaa hé. ||7||

Through the True Name, one’s actions are forever embellished. What can anyone do without the Shabad? ||7||

ਖਿਨ ਮਹਿ ਹਸੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੋਵੈ ॥

Kʰin mėh hasæ kʰin mėh rovæ.

One instant, he laughs, and the next instant, he cries.

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

Ḋoojee ḋurmaṫ kaaraj na hovæ.

Because of duality and evil-mindedness, his affairs are not resolved.

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

Sanjog vijog karṫæ likʰ paa▫é kiraṫ na chalæ chalaahaa hé. ||8||

Union and separation are preordained by the Creator. Actions already committed cannot be taken back. ||8||

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥

Jeevan mukaṫ gur sabaḋ kamaa▫é.

One who lives the Word of the Guru’s Shabad becomes Jivan Mukta - liberated while still alive.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

Har si▫o saḋ hee rahæ samaa▫é.

He remains forever immersed in the Lord.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

Gur kirpaa ṫé milæ vadi▫aa▫ee ha▫umæ rog na ṫaahaa hé. ||9||

By Guru’s Grace, one is blessed with glorious greatness; he is not afflicted by the disease of egotism. ||9||

ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਪਿੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥

Ras kas kʰaa▫é pind vaḋʰaa▫é.

Eating tasty delicacies, he fattens up his body

ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥

Bʰékʰ karæ gur sabaḋ na kamaa▫é.

and wears religious robes, but he does not live to the Word of the Guru’s Shabad.

ਅੰਤਰਿ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

Anṫar rog mahaa ḋukʰ bʰaaree bistaa maahi samaahaa hé. ||10||

Deep with the nucleus of his being is the great disease; he suffers terrible pain, and eventually sinks into the manure. ||10||

ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ॥

Béḋ paṛėh paṛ baaḋ vakaaṇėh.

He reads and studies the Vedas, and argues about them;

ਘਟ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

Gʰat mėh barahm ṫis sabaḋ na pachʰaaṇėh.

God is within his own heart, but he does not recognize the Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬਿਲੋਵੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

Gurmukʰ hovæ so ṫaṫ bilovæ rasnaa har ras ṫaahaa hé. ||11||

One who becomes Gurmukh churns the essence of reality; his tongue savors the sublime essence of the Lord. ||11||

ਘਰਿ ਵਥੁ ਛੋਡਹਿ ਬਾਹਰਿ ਧਾਵਹਿ ॥

Gʰar vaṫʰ chʰodėh baahar ḋʰaavėh.

Those who forsake the object within their own hearts, wander outside.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥

Manmukʰ anḋʰé saaḋ na paavahi.

The blind, self-willed Manmukhs do not taste the flavor of God.

ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੂਲਿ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

An ras raaṫee rasnaa feekee bolé har ras mool na ṫaahaa hé. ||12||

Imbued with the taste of another, their tongues speak tasteless, insipid words. They never taste the sublime essence of the Lord. ||12||

ਮਨਮੁਖ ਦੇਹੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥

Manmukʰ ḋéhee bʰaram bʰaṫaaro.

The self-willed Manmukh has doubts as does his spouse.

ਦੁਰਮਤਿ ਮਰੈ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥

Ḋurmaṫ maræ niṫ ho▫é kʰu▫aaro.

He dies of evil-mindedness, and suffers forever.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

Kaam kroḋʰ man ḋoojæ laa▫i▫aa supnæ sukʰ na ṫaahaa hé. ||13||

His mind is attached to sexual desire, anger and duality, and he does not find peace, even in dreams. ||13||

ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥

Kanchan ḋéhee sabaḋ bʰaṫaaro.

The body becomes golden, with the Word of the Shabad as its spouse.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਗ ਭੋਗੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪਿਆਰੋ ॥

An▫ḋin bʰog bʰogé har si▫o pi▫aaro.

Night and day, enjoy the enjoyments, and be in love with the Lord.

ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਝਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

Mėhlaa anḋar gær mahal paa▫é bʰaaṇaa bujʰ samaahaa hé. ||14||

Deep within the mansion of the self, one finds the Lord, who transcends this mansion. Realizing His Will, we merge in Him. ||14||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

Aapé ḋévæ ḋévaṇhaaraa.

The Great Giver Himself gives.

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥

Ṫis aagæ nahee kisæ kaa chaaraa.

No one has any power to stand against Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਤਿਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

Aapé bakʰsé sabaḋ milaa▫é ṫis ḋaa sabaḋ aṫʰaahaa hé. ||15||

He Himself forgives, and unites us with the Shabad; The Word of His Shabad is unfathomable. ||15||

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥

Jee▫o pind sabʰ hæ ṫis kéraa.

Body and soul, all belong to Him.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥

Sachaa saahib tʰaakur méraa.

The True Lord is my only Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥

Naanak gurbaaṇee har paa▫i▫aa har jap jaap samaahaa hé. ||16||5||14||

O Nanak! Through the Word of the Guru’s Bani, I have found the Lord. Chanting the Lord’s Chant, I merge in Him. ||16||5||14||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maaroo mėhlaa 3.

Maaroo, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Gurmukʰ naaḋ béḋ beechaar.

The Gurmukh contemplates the sound current of the Naad instead of the Vedas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥

Gurmukʰ gi▫aan ḋʰi▫aan aapaar.

The Gurmukh attains infinite spiritual wisdom and meditation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

Gurmukʰ kaar karé parabʰ bʰaavæ gurmukʰ pooraa paa▫iḋaa. ||1||

The Gurmukh acts in harmony with God’s Will; the Gurmukh finds perfection. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੂਆ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥

Gurmukʰ manoo▫aa ulat paraavæ.

The mind of the Gurmukh turns away from the world.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥

Gurmukʰ baṇee naaḋ vajaavæ.

The Gurmukh vibrates the Naad, the sound current of the Guru’s Bani.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

Gurmukʰ sach raṫé bæraagee nij gʰar vaasaa paa▫iḋaa. ||2||

The Gurmukh, attuned to the Truth, remains detached, and dwells in the home of the self deep within. ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ॥

Gur kee saakʰee amriṫ bʰaakʰee.

I speak about the Ambrosial Teachings of the Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥

Sachæ sabḋé sach subʰaakʰee.

I lovingly chant the Truth, through the True Word of the Shabad.

ਸਦਾ ਸਚਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

Saḋaa sach rang raaṫaa man méraa saché sach samaa▫iḋaa. ||3||

My mind remains forever imbued with the Love of the True Lord. I am immersed in the Truest of the True. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥

Gurmukʰ man nirmal saṫ sar naavæ.

Immaculate and pure is the mind of the Gurmukh, who bathes in the Pool of Truth.

ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

Mæl na laagæ sach samaavæ.

No filth attaches to him; he merges in the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੪॥

Sacho sach kamaavæ saḋ hee sachee bʰagaṫ ḋariṛaa▫iḋaa. ||4||

He truly practices Truth forever; true devotion is implanted within him. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬੈਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨੈਣੀ ॥

Gurmukʰ sach bæṇee gurmukʰ sach næṇee.

True is the speech of the Gurmukh; true are the eyes of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥

Gurmukʰ sach kamaavæ karṇee.

The Gurmukh practices and lives the Truth.

ਸਦ ਹੀ ਸਚੁ ਕਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਸਚੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥

Saḋ hee sach kahæ ḋin raaṫee avraa sach kahaa▫iḋaa. ||5||

He speaks the Truth forever, day and night, and inspires others to speak the Truth. ||5||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥

Gurmukʰ sachee ooṫam baṇee.

True and exalted is the speech of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੀ ॥

Gurmukʰ sacho sach vakʰaaṇee.

The Gurmukh speaks Truth, only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦ ਸੇਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥

Gurmukʰ saḋ sévėh sacho sachaa gurmukʰ sabaḋ suṇaa▫iḋaa. ||6||

The Gurmukh serves the Truest of the True forever; the Gurmukh proclaims the Word of the Shabad. ||6||

TOP OF PAGE