ਖਿਨ ਮਹਿ ਹਸੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੋਵੈ ॥

Kʱin mėh hasæ kʱin mėh rovæ.

One instant, he laughs, and the next instant, he cries.

ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥

Ḏoojee ḋurmaṫ kaaraj na hovæ.

Because of duality and evil-mindedness, his affairs are not resolved.

ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥

Sanjog vijog karṫæ likʱ paa▫é kiraṫ na chalæ chalaahaa hé. ||8||

Union and separation are preordained by the Creator. Actions already committed cannot be taken back. ||8||

ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥

Jeevan mukaṫ gur sabaḋ kamaa▫é.

One who lives the Word of the Guru’s Shabad becomes Jivan Mukta - liberated while still alive.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥

Har si▫o saḋ hee rahæ samaa▫é.

He remains forever immersed in the Lord.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥

Gur kirpaa ṫé milæ vadi▫aa▫ee ha▫umæ rog na ṫaahaa hé. ||9||

By Guru’s Grace, one is blessed with glorious greatness; he is not afflicted by the disease of egotism. ||9||

ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਪਿੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥

Ras kas kʱaa▫é pind vaḋʱaa▫é.

Eating tasty delicacies, he fattens up his body

ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥

Bʱékʱ karæ gur sabaḋ na kamaa▫é.

and wears religious robes, but he does not live to the Word of the Guru’s Shabad.

ਅੰਤਰਿ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥

Anṫar rog mahaa ḋukʱ bʱaaree bistaa maahi samaahaa hé. ||10||

Deep with the nucleus of his being is the great disease; he suffers terrible pain, and eventually sinks into the manure. ||10||

ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ॥

Béḋ paṛėh paṛ baaḋ vakaaṇėh.

He reads and studies the Vedas, and argues about them;

ਘਟ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

Gʱat mėh barahm ṫis sabaḋ na pachʱaaṇėh.

God is within his own heart, but he does not recognize the Word of the Shabad.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬਿਲੋਵੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥

Gurmukʱ hovæ so ṫaṫ bilovæ rasnaa har ras ṫaahaa hé. ||11||

One who becomes Gurmukh churns the essence of reality; his tongue savors the sublime essence of the Lord. ||11||

ਘਰਿ ਵਥੁ ਛੋਡਹਿ ਬਾਹਰਿ ਧਾਵਹਿ ॥

Gʱar vaṫʱ chʱodėh baahar ḋʱaavėh.

Those who forsake the object within their own hearts, wander outside.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥

Manmukʱ anḋʱé saaḋ na paavahi.

The blind, self-willed Manmukhs do not taste the flavor of God.

ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੂਲਿ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥

An ras raaṫee rasnaa feekee bolé har ras mool na ṫaahaa hé. ||12||

Imbued with the taste of another, their tongues speak tasteless, insipid words. They never taste the sublime essence of the Lord. ||12||

ਮਨਮੁਖ ਦੇਹੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥

Manmukʱ ḋéhee bʱaram bʱaṫaaro.

The self-willed Manmukh has doubts as does his spouse.

ਦੁਰਮਤਿ ਮਰੈ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥

Ḏurmaṫ maræ niṫ ho▫é kʱu▫aaro.

He dies of evil-mindedness, and suffers forever.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥

Kaam kroḋʱ man ḋoojæ laa▫i▫aa supnæ sukʱ na ṫaahaa hé. ||13||

His mind is attached to sexual desire, anger and duality, and he does not find peace, even in dreams. ||13||

ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥

Kanchan ḋéhee sabaḋ bʱaṫaaro.

The body becomes golden, with the Word of the Shabad as its spouse.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਗ ਭੋਗੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪਿਆਰੋ ॥

An▫ḋin bʱog bʱogé har si▫o pi▫aaro.

Night and day, enjoy the enjoyments, and be in love with the Lord.

ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਝਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥

Mėhlaa anḋar gær mahal paa▫é bʱaaṇaa bujʱ samaahaa hé. ||14||

Deep within the mansion of the self, one finds the Lord, who transcends this mansion. Realizing His Will, we merge in Him. ||14||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

Āpé ḋévæ ḋévaṇhaaraa.

The Great Giver Himself gives.

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥

Ŧis aagæ nahee kisæ kaa chaaraa.

No one has any power to stand against Him.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਤਿਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥

Āpé bakʱsé sabaḋ milaa▫é ṫis ḋaa sabaḋ aṫʱaahaa hé. ||15||

He Himself forgives, and unites us with the Shabad; The Word of His Shabad is unfathomable. ||15||

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥

Jee▫o pind sabʱ hæ ṫis kéraa.

Body and soul, all belong to Him.

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥

Sachaa saahib tʱaakur méraa.

The True Lord is my only Lord and Master.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥

Naanak gurbaaṇee har paa▫i▫aa har jap jaap samaahaa hé. ||16||5||14||

O Nanak! Through the Word of the Guru’s Bani, I have found the Lord. Chanting the Lord’s Chant, I merge in Him. ||16||5||14||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Maaroo mėhlaa 3.

Maaroo, Third Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Gurmukʱ naaḋ béḋ beechaar.

The Gurmukh contemplates the sound current of the Naad instead of the Vedas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥

Gurmukʱ gi▫aan ḋʱi▫aan aapaar.

The Gurmukh attains infinite spiritual wisdom and meditation.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥

Gurmukʱ kaar karé parabʱ bʱaavæ gurmukʱ pooraa paa▫iḋaa. ||1||

The Gurmukh acts in harmony with God’s Will; the Gurmukh finds perfection. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੂਆ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥

Gurmukʱ manoo▫aa ulat paraavæ.

The mind of the Gurmukh turns away from the world.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥

Gurmukʱ baṇee naaḋ vajaavæ.

The Gurmukh vibrates the Naad, the sound current of the Guru’s Bani.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥

Gurmukʱ sach raṫé bæraagee nij gʱar vaasaa paa▫iḋaa. ||2||

The Gurmukh, attuned to the Truth, remains detached, and dwells in the home of the self deep within. ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ॥

Gur kee saakʱee amriṫ bʱaakʱee.

I speak about the Ambrosial Teachings of the Guru.

ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥

Sachæ sabḋé sach subʱaakʱee.

I lovingly chant the Truth, through the True Word of the Shabad.

ਸਦਾ ਸਚਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥

Saḋaa sach rang raaṫaa man méraa saché sach samaa▫iḋaa. ||3||

My mind remains forever imbued with the Love of the True Lord. I am immersed in the Truest of the True. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥

Gurmukʱ man nirmal saṫ sar naavæ.

Immaculate and pure is the mind of the Gurmukh, who bathes in the Pool of Truth.

ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

Mæl na laagæ sach samaavæ.

No filth attaches to him; he merges in the True Lord.

ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੪॥

Sacho sach kamaavæ saḋ hee sachee bʱagaṫ ḋariṛaa▫iḋaa. ||4||

He truly practices Truth forever; true devotion is implanted within him. ||4||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬੈਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨੈਣੀ ॥

Gurmukʱ sach bæṇee gurmukʱ sach næṇee.

True is the speech of the Gurmukh; true are the eyes of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥

Gurmukʱ sach kamaavæ karṇee.

The Gurmukh practices and lives the Truth.

ਸਦ ਹੀ ਸਚੁ ਕਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਸਚੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥

Saḋ hee sach kahæ ḋin raaṫee avraa sach kahaa▫iḋaa. ||5||

He speaks the Truth forever, day and night, and inspires others to speak the Truth. ||5||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥

Gurmukʱ sachee ooṫam baṇee.

True and exalted is the speech of the Gurmukh.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੀ ॥

Gurmukʱ sacho sach vakʱaaṇee.

The Gurmukh speaks Truth, only Truth.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦ ਸੇਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥

Gurmukʱ saḋ sévėh sacho sachaa gurmukʱ sabaḋ suṇaa▫iḋaa. ||6||

The Gurmukh serves the Truest of the True forever; the Gurmukh proclaims the Word of the Shabad. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥

Gurmukʱ hovæ so sojʱee paa▫é.

One who becomes Gurmukh understands.

TOP OF PAGE