ਨਾਵਹੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥

Naavhu bʰulee chotaa kʰaa▫é.

Wandering from the Name, he endures beatings.

ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥

Bahuṫ si▫aaṇap bʰaram na jaa▫é.

Even great cleverness does not dispel doubt.

ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਚੇਤ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦਾਈ ਹੇ ॥੮॥

Pach pach mu▫é achéṫ na cheeṫėh ajgar bʰaar laḋaa▫ee hé. ||8||

The unconscious fool does not remain conscious of the Lord; he putrefies and rots away to death, carrying his heavy load of sin. ||8||

ਬਿਨੁ ਬਾਦ ਬਿਰੋਧਹਿ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥

Bin baaḋ biroḋʰėh ko▫ee naahee.

No one is free of conflict and strife.

ਮੈ ਦੇਖਾਲਿਹੁ ਤਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

Mæ ḋékʰaalihu ṫis saalaahee.

Show me anyone who is, and I will praise him.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਮਿਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥

Man ṫan arap milæ jagjeevan har si▫o baṇaṫ baṇaa▫ee hé. ||9||

Dedicating mind and body to God, one meets the Lord, the Life of the World, and becomes just like Him. ||9||

ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ॥

Parabʰ kee gaṫ miṫ ko▫é na paavæ.

No one knows the state and extent of God.

ਜੇ ਕੋ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਵਡਾਈ ਖਾਵੈ ॥

Jé ko vadaa kahaa▫é vadaa▫ee kʰaavæ.

Whoever calls himself great, will be eaten by his greatness.

ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਤੋਟਿ ਨ ਦਾਤੀ ਸਗਲੀ ਤਿਨਹਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

Saaché saahib ṫot na ḋaaṫee saglee ṫinėh upaa▫ee hé. ||10||

There is no lack of gifts from our True Lord and Master. He created all beings. ||10||

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥

vadee vadi▫aa▫ee véparvaahé.

Great is the glorious greatness of the independent Lord.

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਦਾਨੁ ਸਮਾਹੇ ॥

Aap upaa▫é ḋaan samaahé.

He Himself created, and gives sustenance to all.

ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਦੂਰਿ ਨਹੀ ਦਾਤਾ ਮਿਲਿਆ ਸਹਜਿ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

Aap ḋa▫i▫aal ḋoor nahee ḋaaṫaa mili▫aa sahj rajaa▫ee hé. ||11||

The Merciful Lord is not far away; the Great Giver spontaneously unites with Himself, by His Will. ||11||

ਇਕਿ ਸੋਗੀ ਇਕਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ॥

Ik sogee ik rog vi▫aapé.

Some are sad, and some are afflicted with disease.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ॥

Jo kichʰ karé so aapé aapé.

Whatever God does, He does by Himself.

ਭਗਤਿ ਭਾਉ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਅਨਹਦਿ ਸਬਦਿ ਲਖਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

Bʰagaṫ bʰaa▫o gur kee maṫ pooree anhaḋ sabaḋ lakʰaa▫ee hé. ||12||

Through loving devotion, and the Perfect Teachings of the Guru, the unstruck sound current of the Shabad is realized. ||12||

ਇਕਿ ਨਾਗੇ ਭੂਖੇ ਭਵਹਿ ਭਵਾਏ ॥

Ik naagé bʰookʰé bʰavėh bʰavaa▫é.

Some wander and roam around, hungry and naked.

ਇਕਿ ਹਠੁ ਕਰਿ ਮਰਹਿ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਏ ॥

Ik hatʰ kar marėh na keemaṫ paa▫é.

Some act in stubbornness and die, but do not know the value of God.

ਗਤਿ ਅਵਿਗਤ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

Gaṫ avigaṫ kee saar na jaaṇæ boojʰæ sabaḋ kamaa▫ee hé. ||13||

They do not know the difference between good and bad; this is understood only through the practice of the Word of the Shabad. ||13||

ਇਕਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਵਹਿ ॥

Ik ṫiraṫʰ naavėh ann na kʰaavėh.

Some bathe at sacred shrines and refuse to eat.

ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਦੇਹ ਖਪਾਵਹਿ ॥

Ik agan jalaavėh ḋéh kʰapaavėh.

Some torment their bodies in burning fire.

ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

Raam naam bin mukaṫ na ho▫ee kiṫ biḋʰ paar langʰaa▫ee hé. ||14||

Without the Lord’s Name, liberation is not obtained; how can anyone cross over? ||14||

ਗੁਰਮਤਿ ਛੋਡਹਿ ਉਝੜਿ ਜਾਈ ॥

Gurmaṫ chʰodėh ujʰaṛ jaa▫ee.

Abandoning the Guru’s Teachings, some wander in the wilderness.

ਮਨਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪੈ ਅਵਾਈ ॥

Manmukʰ raam na japæ avaa▫ee.

The self-willed Manmukhs are destitute; they do not meditate on the Lord.

ਪਚਿ ਪਚਿ ਬੂਡਹਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਕਾਲੁ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

Pach pach booḋʰėh kooṛ kamaavėh kooṛ kaal bæraa▫ee hé. ||15||

They are ruined, destroyed and drowned from practicing falsehood; death is the enemy of the false. ||15||

ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ॥

Hukmé aavæ hukmé jaavæ.

By the Hukam of the Lord’s Command, they come, and by the Hukam of His Command, they go.

ਬੂਝੈ ਹੁਕਮੁ ਸੋ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

Boojʰæ hukam so saach samaavæ.

One who realizes His Hukam, merges in the True Lord.

ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥

Naanak saach milæ man bʰaavæ gurmukʰ kaar kamaa▫ee hé. ||16||5||

O Nanak! He merges in the True Lord, and his mind is pleased with the Lord. The Gurmukhs do His work. ||16||5||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Maaroo mėhlaa 1.

Maaroo, First Mehl:

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥

Aapé karṫaa purakʰ biḋʰaaṫaa.

He Himself is the Creator Lord, the Architect of Destiny.

ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਪਛਾਤਾ ॥

Jin aapé aap upaa▫é pachʰaaṫaa.

He evaluates those whom He Himself has created.

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥

Aapé saṫgur aapé sévak aapé sarisat upaa▫ee hé. ||1||

He Himself is the True Guru, and He Himself is the servant; He Himself created the Universe. ||1||

ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਦੂਰੇ ॥

Aapé néṛæ naahee ḋooré.

He is near at hand, not far away.

ਬੂਝਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰੇ ॥

Boojʰėh gurmukʰ sé jan pooré.

The Gurmukhs understand Him; perfect are those humble beings.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਏਹ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥

Ṫin kee sangaṫ ahinis laahaa gur sangaṫ éh vadaa▫ee hé. ||2||

Associating with them night and day is profitable. This is the glorious greatness of associating with the Guru. ||2||

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੰਤ ਭਲੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ॥

Jug jug sanṫ bʰalé parabʰ ṫéré.

Throughout the ages, Your Saints are holy and sublime, O God.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਰਸਨ ਰਸੇਰੇ ॥

Har guṇ gaavahi rasan raséré.

They sing the Glorious Praises of the Lord, savoring it with their tongues.

ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਪਰਹਰਿ ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੩॥

Usṫaṫ karahi par▫har ḋukʰ ḋaalaḋ jin naahee chinṫ paraa▫ee hé. ||3||

They chant His Praises, and their pain and poverty are taken away; they are not afraid of anyone else. ||3||

ਓਇ ਜਾਗਤ ਰਹਹਿ ਨ ਸੂਤੇ ਦੀਸਹਿ ॥

O▫é jaagaṫ rahėh na sooṫé ḋeesėh.

They remain awake and aware, and do not appear to sleep.

ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਸਾਚੁ ਪਰੀਸਹਿ ॥

Sangaṫ kul ṫaaré saach pareesėh.

They serve up Truth, and so save their companions and relatives.

ਕਲਿਮਲ ਮੈਲੁ ਨਾਹੀ ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਓਇ ਰਹਹਿ ਭਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥

Kalimal mæl naahee ṫé nirmal o▫é rahėh bʰagaṫ liv laa▫ee hé. ||4||

They are not stained with the filth of sins; they are immaculate and pure, and remain absorbed in loving devotional worship. ||4||

ਬੂਝਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ॥

Boojʰhu har jan saṫgur baṇee.

O humble servants of the Lord, understand the Word of the Guru’s Bani.

ਏਹੁ ਜੋਬਨੁ ਸਾਸੁ ਹੈ ਦੇਹ ਪੁਰਾਣੀ ॥

Éhu joban saas hæ ḋéh puraaṇee.

This youth, breath and body shall pass away.

ਆਜੁ ਕਾਲਿ ਮਰਿ ਜਾਈਐ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਧਿਆਈ ਹੇ ॥੫॥

Aaj kaal mar jaa▫ee▫æ paraaṇee har jap jap riḋæ ḋʰi▫aa▫ee hé. ||5||

O mortal, you shall die today or tomorrow; chant, and meditate on the Lord within your heart. ||5||

ਛੋਡਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕੂੜ ਕਬਾੜਾ ॥

Chʰodahu paraaṇee kooṛ kabaaṛaa.

O mortal, abandon falsehood and your worthless ways.

ਕੂੜੁ ਮਾਰੇ ਕਾਲੁ ਉਛਾਹਾੜਾ ॥

Kooṛ maaré kaal uchʰaahaaṛaa.

Death viciously kills the false beings.

ਸਾਕਤ ਕੂੜਿ ਪਚਹਿ ਮਨਿ ਹਉਮੈ ਦੁਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਚੈ ਪਚਾਈ ਹੇ ॥੬॥

Saakaṫ kooṛ pachėh man ha▫umæ ḋuhu maarag pachæ pachaa▫ee hé. ||6||

The faithless cynic is ruined through falsehood and his egotistical mind. On the path of duality, he rots away and decomposes. ||6||

TOP OF PAGE