ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥

Hukmee sarisat saajee▫an baho bʰiṫ sansaaraa.

By His Command, He created the creation, the world with its many species of beings.

ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥

Ṫéraa hukam na jaapee kéṫ▫ṛaa saché alakʰ apaaraa.

I do not know how great Your Command is, O Unseen and Infinite True Lord.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥

Iknaa no ṫoo mél læhi gur sabaḋ beechaaraa.

You join some with Yourself; they reflect on the Word of the Guru’s Shabad.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥

Sach raṫé sé nirmalé ha▫umæ ṫaj vikaaraa.

Those who are imbued with the True Lord are immaculate and pure; they conquer egotism and corruption.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥

Jis ṫoo mélėh so ṫuḋʰ milæ so▫ee sachi▫aaraa. ||2||

He alone is united with You, whom You unite with Yourself; he alone is true. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥

Soohvee▫é soohaa sabʰ sansaar hæ jin ḋurmaṫ ḋoojaa bʰaa▫o.

O red-robed woman, the whole world is red, engrossed in evil-mindedness and the love of duality.

ਖਿਨ ਮਹਿ ਝੂਠੁ ਸਭੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਜਿਉ ਟਿਕੈ ਨ ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਉ ॥

Kʰin mėh jʰootʰ sabʰ binas jaa▫é ji▫o tikæ na birakʰ kee chʰaa▫o.

In an instant, this falsehood totally vanishes; like the shade of a tree, it is gone.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਜਿਉ ਰੰਗਿ ਮਜੀਠ ਸਚੜਾਉ ॥

Gurmukʰ laalo laal hæ ji▫o rang majeetʰ sachṛaa▫o.

The Gurmukh is the deepest crimson of crimson, dyed in the permanent color of the Lord’s Love.

ਉਲਟੀ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥

Ultee sakaṫ sivæ gʰar aa▫ee man vasi▫aa har amriṫ naa▫o.

She turns away from Maya, and enters the celestial home of the Lord; the Ambrosial Name of the Lord dwells within her mind.

ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥

Naanak balihaaree gur aapṇé jiṫ mili▫æ har guṇ gaa▫o. ||1||

O Nanak! I am a sacrifice to my Guru; meeting Him, I sing the Glorious Praises of the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

Soohaa rang vikaar hæ kanṫ na paa▫i▫aa jaa▫é.

The red color is vain and useless; it cannot help you obtain your Husband Lord.

ਇਸੁ ਲਹਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

Is lahḋé bilam na hova▫ee rand bætʰee ḋoojæ bʰaa▫é.

This color does not take long to fade; she who loves duality, ends up a widow.

ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਦੁੰਮਣੀ ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਲੋੁਭਾਇ ॥

Munḋʰ i▫aaṇee ḋummṇee soohæ vés lobʰaa▫é.

She who loves to wear her red dress is foolish and double-minded.

ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਕਰਿ ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ॥

Sabaḋ sachæ rang laal kar bʰæ bʰaa▫é seegaar baṇaa▫é.

So, make the True Word of the Shabad your red dress, and let the Fear of God, and the Love of God, be your ornaments and decorations.

ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥

Naanak saḋaa sohaagaṇee jė chalan saṫgur bʰaa▫é. ||2||

O Nanak! She is a happy soul-bride forever, who walks in harmony with the Will of the True Guru. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

Aapé aap upaa▫i▫an aap keemaṫ paa▫ee.

He Himself created Himself, and He Himself evaluates Himself.

ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥

Ṫis ḋaa anṫ na jaap▫ee gur sabaḋ bujʰaa▫ee.

His limits cannot be known; through the Word of the Guru’s Shabad, He is understood.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਾਈ ॥

Maa▫i▫aa moh gubaar hæ ḋoojæ bʰarmaa▫ee.

In the darkness of attachment to Maya, the world wanders in duality.

ਮਨਮੁਖ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇਨੑੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥

Manmukʰ tʰa▫ur na paa▫inĥee fir aavæ jaa▫ee.

The self-willed Manmukhs find no place of rest; they continue coming and going.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥੩॥

Jo ṫis bʰaavæ so ṫʰee▫æ sabʰ chalæ rajaa▫ee. ||3||

Whatever pleases Him, that alone happens. All walk according to His Will. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਕਾਮਣਿ ਕੁਲਖਣੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਪਰ ਪੁਰਖ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

Soohæ vés kaamaṇ kulkʰaṇee jo parabʰ chʰod par purakʰ ḋʰaré pi▫aar.

The red-robed bride is vicious; she forsakes God, and cultivates love for another man.

ਓਸੁ ਸੀਲੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਦਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲੈ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਖੁਆਰੁ ॥

Os seel na sanjam saḋaa jʰootʰ bolæ manmukʰ karam kʰu▫aar.

She has neither modesty nor self-discipline; the self-willed Manmukh constantly tells lies, and is ruined by the bad karma of evil deeds.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਭਤਾਰੁ ॥

Jis poorab hovæ likʰi▫aa ṫis saṫgur milæ bʰaṫaar.

She who has such preordained destiny, obtains the True Guru as her Husband.

ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਸਭੁ ਉਤਾਰਿ ਧਰੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰੈ ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰੁ ॥

Soohaa vés sabʰ uṫaar ḋʰaré gal pahiræ kʰimaa seegaar.

She discards all her red dresses, and wears the ornaments of mercy and forgiveness around her neck.

ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਤਿਸੁ ਪੂਜ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸੈਸਾਰੁ ॥

Pé▫ee▫æ saahuræ baho sobʰaa paa▫é ṫis pooj karé sabʰ sæsaar.

In this world and the next, she receives great honor, and the whole world worships her.

ਓਹ ਰਲਾਈ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਰਾਵੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥

Oh ralaa▫ee kisæ ḋee naa ralæ jis raavé sirjanhaar.

She who is enjoyed by her Creator Lord stands out, and does not blend in with the crowd.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਸੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਭਰਤਾਰੁ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ saḋaa suhaagaṇee jis avinaasee purakʰ bʰarṫaar. ||1||

O Nanak! The Gurmukh is the happy soul-bride forever; she has the Imperishable Lord God as her Husband. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸੀ ਬਿਨੁ ਤਾਗੇ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥

Soohaa rang supnæ nisee bin ṫaagé gal haar.

The red color is like a dream in the night; it is like a necklace without a string.

ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Sachaa rang majeetʰ kaa gurmukʰ barahm beechaar.

The Gurmukhs take on the permanent color, contemplating the Lord God.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸੀ ਸਭਿ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛਾਰੁ ॥੨॥

Naanak parém mahaa rasee sabʰ buri▫aa▫ee▫aa chʰaar. ||2||

O Nanak! With the supreme sublime essence of the Lord’s Love, all sins and evil deeds are turned to ashes. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਇਹੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੁ ॥

Ih jag aap upaa▫i▫on kar choj vidaan.

He Himself created this world, and staged this wondrous play.

ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਵਿਚਿ ਪਾਈਅਨੁ ਮੋਹੁ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥

Panch ḋʰaaṫ vich paa▫ee▫an moh jʰootʰ gumaan.

Into the body of the five elements, He infused attachment, falsehood and self-conceit.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ॥

Aavæ jaa▫é bʰavaa▫ee▫æ manmukʰ agi▫aan.

The ignorant, self-willed Manmukh comes and goes, wandering in reincarnation.

ਇਕਨਾ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗਿਆਨੁ ॥

Iknaa aap bujʰaa▫i▫on gurmukʰ har gi▫aan.

He Himself teaches some to become Gurmukh, through the spiritual wisdom of the Lord.

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥੪॥

Bʰagaṫ kʰajaanaa bakʰsi▫on har naam niḋʰaan. ||4||

He blesses them with the treasure of devotional worship, and the wealth of the Lord’s Name. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥

Soohvee▫é soohaa vés chʰad ṫoo ṫaa pir lagee pi▫aar.

O red-robed woman, discard your red dress, and then, you shall come to love your Husband Lord.

TOP OF PAGE