ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥

Saajʰ kareejæ guṇah kéree chʰod avgaṇ chalee▫æ.

Let us form a partnership, and share our virtues; let us abandon our faults, and walk on the Path.

ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥

Pahiré patambar kar adambar aapṇaa piṛ malee▫æ.

Let us wear our virtues like silk clothes; let us decorate ourselves, and enter the arena.

ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥

Jiṫʰæ jaa▫é bahee▫æ bʰalaa kahee▫æ jʰol amriṫ peejæ.

Let us speak of goodness, wherever we go and sit; let us skim off the Ambrosial Nectar, and drink it in.

ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥੩॥

Guṇaa kaa hovæ vaasulaa kadʰ vaas la▫eejæ. ||3||

One who has a basket of fragrant virtues, should enjoy its fragrance. ||3||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥

Aap karé kis aakʰee▫æ hor karé na ko▫ee.

He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything.

ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥

Aakʰaṇ ṫaa ka▫o jaa▫ee▫æ jé bʰoolṛaa ho▫ee.

Go ahead and complain to Him, if He makes a mistake.

ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥

Jé ho▫é bʰoolaa jaa▫é kahee▫æ aap karṫaa ki▫o bʰulæ.

If He makes a mistake, go ahead and complain to Him; but how can the Creator Himself make a mistake?

ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥

Suṇé ḋékʰé baajʰ kahi▫æ ḋaan aṇmangi▫aa ḋivæ.

He sees, He hears, and without our asking, without our begging, He gives His gifts.

ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

Ḋaan ḋé▫é ḋaaṫaa jag biḋʰaaṫaa naankaa sach so▫ee.

The Great Giver, the Architect of the Universe, gives His gifts. O Nanak! He is the True Lord.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥

Aap karé kis aakʰee▫æ hor karé na ko▫ee. ||4||1||4||

He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything. ||4||1||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Soohee mėhlaa 1.

Soohee, First Mehl:

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥

Méraa man raaṫaa guṇ ravæ man bʰaavæ so▫ee.

My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

Gur kee pa▫oṛee saach kee saachaa sukʰ ho▫ee.

Truth is the ladder to the Guru; climbing up to the True Lord, peace is obtained.

ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥

Sukʰ sahj aavæ saach bʰaavæ saach kee maṫ ki▫o talæ.

Celestial peace comes; the Truth pleases me. How could these True Teachings ever be erased?

ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥

Isnaan ḋaan sugi▫aan majan aap achʰli▫o ki▫o chʰalæ.

He Himself is Undeceivable; how could He ever be deceived by cleansing baths, charity, spiritual wisdom or ritual bathing?

ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥

Parpanch moh bikaar ṫʰaaké kooṛ kapat na ḋo▫ee.

Fraud, attachment and corruption are taken away, as are falsehood, hypocrisy and duality.

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥

Méraa man raaṫaa guṇ ravæ man bʰaavæ so▫ee. ||1||

My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥

Saahib so salaahee▫æ jin kaaraṇ kee▫aa.

So, praise your Lord and Master, who created the creation.

ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥

Mæl laagee man mæli▫æ kinæ amriṫ pee▫aa.

Filth sticks to the polluted mind; how rare are those who drink the Ambrosial Nectar.

ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥

Maṫʰ amriṫ pee▫aa ih man ḋee▫aa gur pėh mol karaa▫i▫aa.

Churn this Ambrosial Nectar, and drink it in; dedicate this mind to the Guru, and He will value it highly.

ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥

Aapnaṛaa parabʰ sahj pachʰaaṫaa jaa man saachæ laa▫i▫aa.

I intuitively realized my God, when I linked my mind to the True Lord.

ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥

Ṫis naal guṇ gaavaa jé ṫis bʰaavaa ki▫o milæ ho▫é paraa▫i▫aa.

I will sing the Lord’s Glorious Praises with Him, if it pleases Him; how could I meet Him by being a stranger to Him?

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥

Saahib so salaahee▫æ jin jagaṫ upaa▫i▫aa. ||2||

So, praise your Lord and Master, who created the creation. ||2||

ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥

Aa▫é ga▫i▫aa kee na aa▫i▫o ki▫o aavæ jaaṫaa.

When He comes, what else remains behind? How can there be any coming or going then?

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥

Pareeṫam si▫o man maani▫aa har séṫee raaṫaa.

When the mind is reconciled with its Beloved Lord, it is blended with Him.

ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥

Saahib rang raaṫaa sach kee baaṫaa jin bimb kaa kot usaari▫aa.

True is the speech of one who is imbued with the Love of his Lord and Master, who fashioned the body fortress from a mere bubble.

ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥

Panch bʰoo naa▫iko aap siranḋaa jin sach kaa pind savaari▫aa.

He is the Master of the five elements; He Himself is the Creator Lord. He embellished the body with Truth.

ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥

Ham avgaṇi▫aaré ṫoo suṇ pi▫aaré ṫuḋʰ bʰaavæ sach so▫ee.

I am worthless; please hear me, O my Beloved! Whatever pleases You is True.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥

Aavaṇ jaaṇaa naa ṫʰee▫æ saachee maṫ ho▫ee. ||3||

One who is blessed with true understanding, does not come and go. ||3||

ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥

Anjan ṫæsaa anjee▫æ jæsaa pir bʰaavæ.

Apply such an ointment to your eyes, which is pleasing to your Beloved.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥

Samjʰæ soojʰæ jaaṇee▫æ jé aap jaaṇaavæ.

I realize, understand and know Him, only if He Himself causes me to know Him.

ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥

Aap jaaṇaavæ maarag paavæ aapé manoo▫aa lév▫é.

He Himself shows me the Way, and He Himself leads me to it, attracting my mind.

ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥

Karam sukaram karaa▫é aapé keemaṫ ka▫uṇ abʰéva▫é.

He Himself causes us to do good and bad deeds; who can know the value of the Mysterious Lord?

ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

Ṫanṫ manṫ pakʰand na jaaṇaa raam riḋæ man maani▫aa.

I know nothing of Tantric spells, magical mantras and hypocritical rituals; enshrining the Lord within my heart, my mind is satisfied.

ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥

Anjan naam ṫisæ ṫé soojʰæ gur sabḋee sach jaani▫aa. ||4||

The ointment of the Naam, the Name of the Lord, is only understood by one who realizes the Lord, through the Word of the Guru’s Shabad. ||4||

ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥

Saajan hovan aapṇé ki▫o par gʰar jaahee.

I have my own friends; why should I go to the home of a stranger?

ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

Saajan raaṫé sach ké sangé man maahee.

My friends are imbued with the True Lord; He is with them, in their minds.

ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥

Man maahi saajan karahi ralee▫aa karam ḋʰaram sabaa▫i▫aa.

In their minds, these friends celebrate in happiness; all good karma, righteousness and Dharma,

TOP OF PAGE