ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧੦

Raag soohee mėhlaa 3 gʰar 10

Raag Soohee, Third Mehl, Tenth House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਦੁਨੀਆ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਵੰਞਸੀ ॥

Ḋunee▫aa na saalaahi jo mar vañsee.

Do not praise the world; it shall simply pass away.

ਲੋਕਾ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਖਾਕੁ ਥੀਈ ॥੧॥

Lokaa na saalaahi jo mar kʰaak ṫʰee▫ee. ||1||

Do not praise other people; they shall die and turn to dust. ||1||

ਵਾਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਾਹੁ ॥

vaahu méré saahibaa vaahu.

‘Waaho! Waaho!’ Hail, hail to my Lord and Master.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gurmukʰ saḋaa salaahee▫æ sachaa véparvaahu. ||1|| rahaa▫o.

As Gurmukh, forever praise the One who is forever True, Independent and Carefree. ||1||Pause||

ਦੁਨੀਆ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਮੁਖ ਦਝਿ ਮਰੰਨਿ ॥

Ḋunee▫aa kéree ḋosṫee manmukʰ ḋajʰ marann.

Making worldly friendships, the self-willed Manmukhs burn and die.

ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਵੇਲਾ ਨ ਲਾਹੰਨਿ ॥੨॥

Jam pur baḋʰé maaree▫ah vélaa na lahann. ||2||

In the City of Death, they are bound and gagged and beaten; this opportunity shall never come again. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਲਗੰਨਿ ॥

Gurmukʰ janam sakaarṫʰaa sachæ sabaḋ lagann.

The lives of the Gurmukhs are fruitful and blessed; they are committed to the True Word of the Shabad.

ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਰਹੰਨਿ ॥੩॥

Aaṫam raam pargaasi▫aa sėhjé sukʰ rahann. ||3||

Their souls are illuminated by the Lord, and they dwell in peace and pleasure. ||3||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚੰਨਿ ॥

Gur kaa sabaḋ visaari▫aa ḋoojæ bʰaa▫é rachann.

Those who forget the Word of the Guru’s Shabad are engrossed in the love of duality.

ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਫਿਰੰਨਿ ॥੪॥

Ṫisnaa bʰukʰ na uṫræ an▫ḋin jalaṫ firann. ||4||

Their hunger and thirst never leave them, and night and day, they wander around burning. ||4||

ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਦੋਸਤੀ ਨਾਲਿ ਸੰਤਾ ਵੈਰੁ ਕਰੰਨਿ ॥

Ḋustaa naal ḋosṫee naal sanṫaa vær karann.

Those who make friendships with the wicked, and harbor animosity to the Saints,

ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੰਨਿ ॥੫॥

Aap dubé kutamb si▫o saglé kul dobann. ||5||

shall drown with their families, and their entire lineage shall be obliterated. ||5||

ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਕਿਸੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰੰਨਿ ॥

Ninḋaa bʰalee kisæ kee naahee manmukʰ mugaḋʰ karann.

It is not good to slander anyone, but the foolish, self-willed Manmukhs still do it.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਨਰਕੇ ਘੋਰਿ ਪਵੰਨਿ ॥੬॥

Muh kaalé ṫin ninḋkaa narké gʰor pavann. ||6||

The faces of the slanderers turn black, and they fall into the most horrible hell. ||6||

ਏ ਮਨ ਜੈਸਾ ਸੇਵਹਿ ਤੈਸਾ ਹੋਵਹਿ ਤੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

É man jæsaa sévėh ṫæsaa hovėh ṫéhé karam kamaa▫é.

O mind, as you serve, so do you become, and so are the deeds that you do.

ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥

Aap beej aapé hee kʰaavṇaa kahṇaa kichʰoo na jaa▫é. ||7||

Whatever you yourself plant, that is what you shall have to eat; nothing else can be said about this. ||7||

ਮਹਾ ਪੁਰਖਾ ਕਾ ਬੋਲਣਾ ਹੋਵੈ ਕਿਤੈ ਪਰਥਾਇ ॥

Mahaa purkʰaa kaa bolṇaa hovæ kiṫæ parṫʰaa▫é.

The speech of the great spiritual beings has a higher purpose.

ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੇ ਭਰਪੂਰ ਹਹਿ ਓਨਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੮॥

O▫é amriṫ bʰaré bʰarpoor hėh onaa ṫil na ṫamaa▫é. ||8||

They are filled to overflowing with Ambrosial Nectar, and they have absolutely no greed at all. ||8||

ਗੁਣਕਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਘਰੈ ਅਵਰਾ ਉਪਦੇਸੇਨਿ ॥

Guṇkaaree guṇ sangʰræ avraa upḋésén.

The virtuous accumulate virtue, and teach others.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਓਨਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਨਿ ॥੯॥

Sé vadbʰaagee jė onaa mil rahé an▫ḋin naam la▫én. ||9||

Those who meet with them are so very fortunate; night and day, they chant the Naam, the Name of the Lord. ||9||

ਦੇਸੀ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥

Ḋésee rijak sambaahi jin upaa▫ee méḋnee.

He who created the Universe, gives sustenance to it.

ਏਕੋ ਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ਸਚਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥੧੦॥

Éko hæ ḋaaṫaar sachaa aap ḋʰaṇee. ||10||

The One Lord alone is the Great Giver. He Himself is the True Master. ||10||

ਸੋ ਸਚੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥

So sach ṫéræ naal hæ gurmukʰ naḋar nihaal.

That True Lord is always with you; the Gurmukh is blessed with His Glance of Grace.

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥੧੧॥

Aapé bakʰsé mél la▫é so parabʰ saḋaa samaal. ||11||

He Himself shall forgive you, and merge you into Himself; forever cherish and contemplate God. ||11||

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥

Man mælaa sach nirmalaa ki▫o kar mili▫aa jaa▫é.

The mind is impure; only the True Lord is pure. So, how can it merge into Him?

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧੨॥

Parabʰ mélé ṫaa mil rahæ ha▫umæ sabaḋ jalaa▫é. ||12||

God merges it into Himself, and then it remains merged; through the Word of His Shabad, the ego is burnt away. ||12||

ਸੋ ਸਹੁ ਸਚਾ ਵੀਸਰੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥

So saho sachaa veesræ ḋʰarig jeevaṇ sansaar.

Cursed is the life in this world, of one who forgets her True Husband Lord.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਨਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੩॥

Naḋar karé naa veesræ gurmaṫee veechaar. ||13||

The Lord grants His Mercy, and she does not forget Him, if she contemplates the Guru’s Teachings. ||13||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਸਾਚੁ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Saṫgur mélé ṫaa mil rahaa saach rakʰaa ur ḋʰaar.

The True Guru unites her, and so she remains united with Him, with the True Lord enshrined within her heart.

ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧੪॥

Mili▫aa ho▫é na veechʰuṛæ gur kæ héṫ pi▫aar. ||14||

And so united, she will not be separated again; she remains in the love and affection of the Guru. ||14||

ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Pir saalaahee aapṇaa gur kæ sabaḋ veechaar.

I praise my Husband Lord, contemplating the Word of the Guru’s Shabad.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧੫॥

Mil pareeṫam sukʰ paa▫i▫aa sobʰaavanṫee naar. ||15||

Meeting with my Beloved, I have found peace; I am His most beautiful and happy soul-bride. ||15||

ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਅਤਿ ਮੈਲੇ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰ ॥

Manmukʰ man na bʰij▫ee aṫ mælé chiṫ katʰor.

The mind of the self-willed Manmukh is not softened; his consciousness is totally polluted and stone-hearted.

ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਵਿਸੁ ਨਿਕੋਰ ॥੧੬॥

Sapæ ḋuḋʰ pee▫aa▫ee▫æ anḋar vis nikor. ||16||

Even if the venomous snake is fed on milk, it shall still be filled with poison. ||16||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥

Aap karé kis aakʰee▫æ aapé bakʰsaṇhaar.

He Himself does - who else should I ask? He Himself is the Forgiving Lord.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੈਲੁ ਉਤਰੈ ਤਾ ਸਚੁ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥੧੭॥

Gur sabḋee mæl uṫræ ṫaa sach baṇi▫aa seegaar. ||17||

Through the Guru’s Teachings, filth is washed away, and then, one is embellished with the ornament of Truth. ||17||

TOP OF PAGE