ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥੫॥

Aapé ṫʰaap uṫʰaap sabaḋ nivaaji▫aa. ||5||

You Yourself establish and disestablish; through the Word of Your Shabad, You elevate and exalt. ||5||

ਦੇਹੀ ਭਸਮ ਰੁਲਾਇ ਨ ਜਾਪੀ ਕਹ ਗਇਆ ॥

Ḋéhee bʰasam rulaa▫é na jaapee kah ga▫i▫aa.

When the body rolls in the dust, it is not known where the soul has gone.

ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ਸੋ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭਇਆ ॥੬॥

Aapé rahi▫aa samaa▫é so vismaaḋ bʰa▫i▫aa. ||6||

He Himself is permeating and pervading; this is wonderful and amazing! ||6||

ਤੂੰ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭ ਦੂਰਿ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੂ ਹੈ ॥

Ṫooⁿ naahee parabʰ ḋoor jaaṇėh sabʰ ṫoo hæ.

You are not far away, God; You know everything.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ਅੰਤਰਿ ਭੀ ਤੂ ਹੈ ॥੭॥

Gurmukʰ vékʰ haḋoor anṫar bʰee ṫoo hæ. ||7||

The Gurmukh sees You ever-present; You are deep within the nucleus of our inner self. ||7||

ਮੈ ਦੀਜੈ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ॥

Mæ ḋeejæ naam nivaas anṫar saaⁿṫ ho▫é.

Please, bless me with a home in Your Name; may my inner self be at peace.

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਤਿ ਦੇਇ ॥੮॥੩॥੫॥

Guṇ gaavæ Naanak ḋaas saṫgur maṫ ḋé▫é. ||8||3||5||

May slave Nanak sing Your Glorious Praises; O True Guru, please share the Teachings with me. ||8||3||5||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ

Raag soohee mėhlaa 3 gʰar 1 asatpaḋee▫aa

Raag Soohee, Third Mehl, First House, Ashtapadees:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥

Naamæ hee ṫé sabʰ kichʰ ho▫aa bin saṫgur naam na jaapæ.

Everything comes from the Naam, the Name of the Lord; without the True Guru, the Naam is not experienced.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਬਿਨੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥

Gur kaa sabaḋ mahaa ras meetʰaa bin chaakʰé saaḋ na jaapæ.

The Word of the Guru’s Shabad is the sweetest and most sublime essence, but without tasting it, its flavor cannot be experienced.

ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਚੀਨਸਿ ਨਾਹੀ ਆਪੈ ॥

Ka▫udee baḋlæ janam gavaa▫i▫aa cheenas naahee aapæ.

He wastes this human life in exchange for a mere shell; he does not understand his own self.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤਾ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥੧॥

Gurmukʰ hovæ ṫaa éko jaaṇæ ha▫umæ ḋukʰ na sanṫaapæ. ||1||

But, if he becomes Gurmukh, then he comes to know the One Lord, and the disease of egotism does not afflict him. ||1||

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

Balihaaree gur apṇé vitahu jin saaché si▫o liv laa▫ee.

I am a sacrifice to my Guru, who has lovingly attached me to the True Lord.

ਸਬਦੁ ਚੀਨੑਿ ਆਤਮੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sabaḋ cheenėh aaṫam pargaasi▫aa sėhjé rahi▫aa samaa▫ee. ||1|| rahaa▫o.

Concentrating on the Word of the Shabad, the soul is illuminated and enlightened. I remain absorbed in celestial ecstasy. ||1||Pause||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥

Gurmukʰ gaavæ gurmukʰ boojʰæ gurmukʰ sabaḋ beechaaré.

The Gurmukh sings the Praises of the Lord; the Gurmukh understands. The Gurmukh contemplates the Word of the Shabad.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥

Jee▫o pind sabʰ gur ṫé upjæ gurmukʰ kaaraj savaaré.

Body and soul are totally rejuvenated through the Guru; the Gurmukh’s affairs are resolved in his favor.

ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰੇ ॥

Manmukʰ anḋʰaa anḋʰ kamaavæ bikʰ kʰaté sansaaré.

The blind self-willed Manmukh acts blindly, and earns only poison in this world.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥

Maa▫i▫aa mohi saḋaa ḋukʰ paa▫é bin gur aṫ pi▫aaré. ||2||

Enticed by Maya, he suffers in constant pain, without the most Beloved Guru. ||2||

ਸੋਈ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਚਾਲੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥

So▫ee sévak jé saṫgur sévé chaalæ saṫgur bʰaa▫é.

He alone is a selfless servant, who serves the True Guru, and walks in harmony with the True Guru’s Will.

ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਿਫਤਿ ਹੈ ਸਾਚੀ ਸਾਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

Saachaa sabaḋ sifaṫ hæ saachee saachaa man vasaa▫é.

The True Shabad, the Word of God, is the True Praise of God; enshrine the True Lord within your mind.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥

Sachee baṇee gurmukʰ aakʰæ ha▫umæ vichahu jaa▫é.

The Gurmukh speaks the True Word of Gurbani, and egotism departs from within.

ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਕਰਮੁ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥੩॥

Aapé ḋaaṫaa karam hæ saachaa saachaa sabaḋ suṇaa▫é. ||3||

He Himself is the Giver, and True are His actions. He proclaims the True Word of the Shabad. ||3||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਟੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਏ ॥

Gurmukʰ gʰaalé gurmukʰ kʰaté gurmukʰ naam japaa▫é.

The Gurmukh works, and the Gurmukh earns; the Gurmukh inspires others to chant the Naam.

ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਸਾਚੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥

Saḋaa alipaṫ saachæ rang raaṫaa gur kæ sahj subʰaa▫é.

He is forever unattached, imbued with the Love of the True Lord, intuitively in harmony with the Guru.

ਮਨਮੁਖੁ ਸਦ ਹੀ ਕੂੜੋ ਬੋਲੈ ਬਿਖੁ ਬੀਜੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥

Manmukʰ saḋ hee kooṛo bolæ bikʰ beejæ bikʰ kʰaa▫é.

The self-willed Manmukh always tells lies; he plants the seeds of poison, and eats only poison.

ਜਮਕਾਲਿ ਬਾਧਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਵਣੁ ਛਡਾਏ ॥੪॥

Jamkaal baaḋʰaa ṫarisnaa ḋaaḋʰaa bin gur kavaṇ chʰadaa▫é. ||4||

He is bound and gagged by the Messenger of Death, and burnt in the fire of desire; who can save him, except the Guru? ||4||

ਸਚਾ ਤੀਰਥੁ ਜਿਤੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥

Sachaa ṫiraṫʰ jiṫ saṫ sar naavaṇ gurmukʰ aap bujʰaa▫é.

True is that place of pilgrimage, where one bathes in the pool of Truth, and achieves self-realization as Gurmukh. The Gurmukh understands his own self.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਤਿਤੁ ਨਾਤੈ ਮਲੁ ਜਾਏ ॥

Atʰsatʰ ṫiraṫʰ gur sabaḋ ḋikʰaa▫é ṫiṫ naaṫæ mal jaa▫é.

The Lord has shown that the Word of the Guru’s Shabad is the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage; bathing in it, filth is washed away.

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨ ਲਾਏ ॥

Sachaa sabaḋ sachaa hæ nirmal naa mal lagæ na laa▫é.

True and Immaculate is the True Word of His Shabad; no filth touches or clings to Him.

ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥੫॥

Sachee sifaṫ sachee saalaah pooré gur ṫé paa▫é. ||5||

True Praise, True Devotional Praise, is obtained from the Perfect Guru. ||5||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਦੁਰਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਏ ॥

Ṫan man sabʰ kichʰ har ṫis kéraa ḋurmaṫ kahaṇ na jaa▫é.

Body, mind, everything belongs to the Lord; but the evil-minded ones cannot even say this.

ਹੁਕਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਏ ॥

Hukam hovæ ṫaa nirmal hovæ ha▫umæ vichahu jaa▫é.

If such is the Hukam of the Lord’s Command, then one becomes pure and spotless, and the ego is taken away from within.

ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਸਹਜੇ ਚਾਖੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥

Gur kee saakʰee sėhjé chaakʰee ṫarisnaa agan bujʰaa▫é.

I have intuitively tasted the Guru’s Teachings, and the fire of my desire has been quenched.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਾਤਾ ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥੬॥

Gur kæ sabaḋ raaṫaa sėhjé maaṫaa sėhjé rahi▫aa samaa▫é. ||6||

Attuned to the Word of the Guru’s Shabad, one is naturally intoxicated, merging imperceptibly into the Lord. ||6||

TOP OF PAGE