ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਮੋਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥

Sanṫaa naal vær kamaavḋé ḋustaa naal moh pi▫aar.

They inflict their hatred upon the Saints, and they love the wicked sinners.

ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

Agæ pichʰæ sukʰ nahee mar jamėh vaaro vaar.

They find no peace in either this world or the next; they are born only to die, again and again.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਬੁਝਈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Ṫarisnaa kaḋé na bujʰ▫ee ḋubiḋʰaa ho▫é kʰu▫aar.

Their hunger is never satisfied, and they are ruined by duality.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨਾ ਨਿੰਦਕਾ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥

Muh kaalé ṫinaa ninḋkaa ṫiṫ sachæ ḋarbaar.

The faces of these slanderers are blackened in the Court of the True Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥੨॥

Naanak naam vihooṇi▫aa naa urvaar na paar. ||2||

O Nanak! Without the Naam, they find no shelter on either this shore, or the one beyond. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

Jo har naam ḋʰi▫aa▫iḋé sé har har naam raṫé man maahee.

Those who meditate on the Lord’s Name, are imbued with the Name of the Lord, Har, Har, in their minds.

ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਇਕਸ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

Jinaa man chiṫ ik araaḋʰi▫aa ṫinaa ikas bin ḋoojaa ko naahee.

For those who worship the One Lord in their conscious minds, there is no other than the One Lord.

ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਹੀ ॥

Sé▫ee purakʰ har sévḋé jin ḋʰur masṫak lékʰ likʰaahee.

They alone serve the Lord, upon whose foreheads such preordained destiny is written.

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਵਦੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਹੀ ॥

Har ké guṇ niṫ gaavḋé har guṇ gaa▫é guṇee samjʰaahee.

They continually sing the Glorious Praises of the Lord, and singing the Glories of the Glorious Lord, they are uplifted.

ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਗੁਰਮੁਖਾ ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧੭॥

vadi▫aa▫ee vadee gurmukʰaa gur pooræ har naam samaahee. ||17||

Great is the greatness of the Gurmukhs, who, through the Perfect Guru, remain absorbed in the Lord’s Name. ||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Saṫgur kee sévaa gaakʰ▫ṛee sir ḋeejæ aap gavaa▫é.

It is very difficult to serve the True Guru; offer your head, and eradicate self-conceit.

ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਨਾ ਮਰਹਿ ਤਾ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥

Sabaḋ marėh fir naa marėh ṫaa sévaa pavæ sabʰ ṫʰaa▫é.

One who dies in the Word of the Shabad shall never have to die again; his service is totally approved.

ਪਾਰਸ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Paaras parsi▫æ paaras hovæ sach rahæ liv laa▫é.

Touching the philosopher’s stone, one becomes the philosopher’s stone, which transforms lead into gold; remain lovingly attached to the True Lord.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

Jis poorab hovæ likʰi▫aa ṫis saṫgur milæ parabʰ aa▫é.

One who has such preordained destiny, comes to meet the True Guru and God.

ਨਾਨਕ ਗਣਤੈ ਸੇਵਕੁ ਨਾ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਵੈ ਥਾਇ ॥੧॥

Naanak gaṇṫæ sévak naa milæ jis bakʰsé so pavæ ṫʰaa▫é. ||1||

O Nanak! The Lord’s servant does not meet Him because of his own account; he alone is acceptable, whom the Lord forgives. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਮਹਲੁ ਕੁਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮੂਰਖ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ॥

Mahal kumhal na jaaṇnee moorakʰ apṇæ su▫aa▫é.

The fools do not know the difference between good and bad; they are deceived by their self-interests.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਹਿ ਤਾ ਮਹਲੁ ਲਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥

Sabaḋ cheenėh ṫaa mahal lahėh joṫee joṫ samaa▫é.

But if they contemplate the Word of the Shabad, they obtain the Mansion of the Lord’s Presence, and their light merges in the Light.

ਸਦਾ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਸਭਾ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥

Saḋaa saché kaa bʰa▫o man vasæ ṫaa sabʰaa sojʰee paa▫é.

The Fear of God is always on their minds, and so they come to understand everything.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

Saṫgur apṇæ gʰar varaṫḋaa aapé la▫é milaa▫é.

The True Guru is pervading the homes within; He Himself blends them with the Lord.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਭ ਪੂਰੀ ਪਈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥

Naanak saṫgur mili▫æ sabʰ pooree pa▫ee jis no kirpaa karé rajaa▫é. ||2||

O Nanak! They meet the True Guru, and all their desires are fulfilled, if the Lord grants His Grace and so wills. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਕਹਤਿਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan bʰaag ṫinaa bʰagaṫ janaa jo har naamaa har mukʰ kėhṫi▫aa.

Blessed, blessed is the good fortune of those devotees, who, with their mouths, utter the Name of the Lord.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਤਿਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan bʰaag ṫinaa sanṫ janaa jo har jas sarvaṇee suṇṫi▫aa.

Blessed, blessed is the good fortune of those Saints, who, with their ears, listen to the Lord’s Praises.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸਾਧ ਜਨਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਜਨ ਬਣਤਿਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan bʰaag ṫinaa saaḋʰ janaa har keerṫan gaa▫é guṇee jan baṇṫi▫aa.

Blessed, blessed is the good fortune of those holy people, who sing the Kirtan of the Lord’s Praises, and so become virtuous.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਾ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਲੈ ਮਨੁ ਜਿਣਤਿਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan bʰaag ṫinaa gurmukʰaa jo gursikʰ læ man jiṇṫi▫aa.

Blessed, blessed is the good fortune of those Gurmukhs, who live as GurSikhs, and conquer their minds.

ਸਭ ਦੂ ਵਡੇ ਭਾਗ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਸਿਖ ਪੜਤਿਆ ॥੧੮॥

Sabʰ ḋoo vadé bʰaag gursikʰaa ké jo gur charṇee sikʰ paṛ▫ṫi▫aa. ||18||

But the greatest good fortune of all, is that of the Guru’s Sikhs, who fall at the Guru’s feet. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੈ ਤਿਸ ਦਾ ਬ੍ਰਹਮਤੁ ਰਹੈ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Barahm binḋæ ṫis ḋaa barahmaṫ rahæ ék sabaḋ liv laa▫é.

One who knows God, and who lovingly focuses his attention on the One Word of the Shabad, keeps his spirituality intact.

ਨਵ ਨਿਧੀ ਅਠਾਰਹ ਸਿਧੀ ਪਿਛੈ ਲਗੀਆ ਫਿਰਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਵਸਾਇ ॥

Nav niḋʰee atʰaarah siḋʰee pichʰæ lagee▫aa firėh jo har hirḋæ saḋaa vasaa▫é.

The nine treasures and the eighteen spiritual powers of the Siddhas follow him, who keeps the Lord enshrined in his heart.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬੁਝਹੁ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Bin saṫgur naa▫o na paa▫ee▫æ bujʰahu kar veechaar.

Without the True Guru, the Name is not found; understand this, and reflect upon it.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥੧॥

Naanak pooræ bʰaag saṫgur milæ sukʰ paa▫é jug chaar. ||1||

O Nanak! Through perfect good destiny, one meets the True Guru, and finds peace, throughout the four ages. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਕਿਆ ਗਭਰੂ ਕਿਆ ਬਿਰਧਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥

Ki▫aa gabʰroo ki▫aa biraḋʰ hæ manmukʰ ṫarisnaa bʰukʰ na jaa▫é.

Whether he is young or old, the self-willed Manmukh cannot escape hunger and thirst.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਰਤਿਆ ਸੀਤਲੁ ਹੋਏ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Gurmukʰ sabḋé raṫi▫aa seeṫal ho▫é aap gavaa▫é.

The Gurmukhs are imbued with the Word of the Shabad; they are at peace, having lost their self-conceit.

ਅੰਦਰੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਫਿਰਿ ਭੁਖ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥

Anḋar ṫaripaṫ sanṫokʰi▫aa fir bʰukʰ na lagæ aa▫é.

They are satisfied and satiated within; they never feel hungry again.

TOP OF PAGE