ਗਲਿ ਜੇਵੜੀ ਆਪੇ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਖਿੰਚੈ ਤਿਉ ਜਾਹਾ ॥

Gal jévṛee aapé paa▫iḋaa pi▫aaraa ji▫o parabʰ kʰinchæ ṫi▫o jaahaa.

The Beloved Himself puts the chains around their necks; as God pulls them, so must they go.

ਜੋ ਗਰਬੈ ਸੋ ਪਚਸੀ ਪਿਆਰੇ ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਭਗਤਿ ਸਮਾਹਾ ॥੪॥੬॥

Jo garbæ so pachsee pi▫aaré jap Naanak bʰagaṫ samaahaa. ||4||6||

Whoever harbors pride shall be destroyed, O Beloved; meditating on the Lord, Nanak is absorbed in devotional worship. ||4||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੪ ਦੁਤੁਕੇ ॥

Soratʰ mėhlaa 4 ḋuṫuké.

Sorat’h, Fourth Mehl, Du-Tukas:

ਅਨਿਕ ਜਨਮ ਵਿਛੁੜੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥

Anik janam vichʰuṛé ḋukʰ paa▫i▫aa manmukʰ karam karæ ahaⁿkaaree.

Separated from the Lord for countless lifetimes, the self-willed Manmukh suffers in pain, engaged in acts of egotism.

ਸਾਧੂ ਪਰਸਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਗੋਬਿਦ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥

Saaḋʰoo parsaṫ hee parabʰ paa▫i▫aa gobiḋ saraṇ ṫumaaree. ||1||

Beholding the Holy Saint, I found God; O Lord of the Universe, I seek Your Sanctuary. ||1||

ਗੋਬਿਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥

Gobiḋ pareeṫ lagee aṫ pi▫aaree.

The Love of God is very dear to me.

ਜਬ ਸਤਸੰਗ ਭਏ ਸਾਧੂ ਜਨ ਹਿਰਦੈ ਮਿਲਿਆ ਸਾਂਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Jab saṫsang bʰa▫é saaḋʰoo jan hirḋæ mili▫aa saaⁿṫ muraaree. Rahaa▫o.

When I joined the Sat Sangat, the Company of the Holy People, the Lord, the embodiment of peace, came into my heart. ||Pause||

ਤੂ ਹਿਰਦੈ ਗੁਪਤੁ ਵਸਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਤੇਰਾ ਭਾਉ ਨ ਬੁਝਹਿ ਗਵਾਰੀ ॥

Ṫoo hirḋæ gupaṫ vasėh ḋin raaṫee ṫéraa bʰaa▫o na bujʰėh gavaaree.

You dwell, hidden, within my heart day and night, Lord; but the poor fools do not understand Your Love.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੀ ॥੨॥

Saṫgur purakʰ mili▫aa parabʰ pargati▫aa guṇ gaavæ guṇ veechaaree. ||2||

Meeting with the Almighty True Guru, God was revealed to me; I sing His Glorious Praises, and reflect upon His Glories. ||2||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਭਇਆ ਸਾਤਿ ਆਈ ਦੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥

Gurmukʰ pargaas bʰa▫i▫aa saaṫ aa▫ee ḋurmaṫ buḋʰ nivaaree.

As Gurmukh, I have become enlightened; peace has come, and evil-mindedness has been dispelled from my mind.

ਆਤਮ ਬ੍ਰਹਮੁ ਚੀਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪੁਰਖ ਤੁਮਾਰੀ ॥੩॥

Aaṫam barahm cheen sukʰ paa▫i▫aa saṫsangaṫ purakʰ ṫumaaree. ||3||

Understanding the relationship of the individual soul with God, I have found peace, in Your Sat Sangat, Your True Congregation, O Lord. ||3||

ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਭਈ ਤੁਮਾਰੀ ॥

Purkʰæ purakʰ mili▫aa gur paa▫i▫aa jin ka▫o kirpaa bʰa▫ee ṫumaaree.

Those who are blessed by Your Kind Mercy, meet the Almighty Lord, and find the Guru.

ਨਾਨਕ ਅਤੁਲੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਤੁ ਰਹੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥੪॥੭॥

Naanak aṫul sahj sukʰ paa▫i▫aa an▫ḋin jaagaṫ rahæ banvaaree. ||4||7||

Nanak has found immeasurable celestial peace; night and day, he remains awake to the Lord, the Master of the Forest of the Universe. ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Soratʰ mėhlaa 4.

Sorat’h, Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥

Har si▫o pareeṫ anṫar man béḋʰi▫aa har bin rahaṇ na jaa▫ee.

The inner depths of my mind are pierced by love for the Lord; I cannot live without the Lord.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਬਿਨੁ ਨੀਰੈ ਬਿਨਸੈ ਤਿਉ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧॥

Ji▫o machʰulee bin neeræ binsæ ṫi▫o naamæ bin mar jaa▫ee. ||1||

Just as the fish dies without water, I die without the Lord’s Name. ||1||

ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਜਲੁ ਦੇਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਈ ॥

Méré parabʰ kirpaa jal ḋévhu har naa▫ee.

O my God, please bless me with the water of Your Name.

ਹਉ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਗਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸਾਂਤਿ ਪਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Ha▫o anṫar naam mangaa ḋin raaṫee naamé hee saaⁿṫ paa▫ee. Rahaa▫o.

I beg for Your Name, deep within myself, day and night; through the Name, I find peace. ||Pause||

ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਬਿਲਲਾਵੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥

Ji▫o chaaṫrik jal bin billaavæ bin jal pi▫aas na jaa▫ee.

The song-bird cries out for lack of water - without water, its thirst cannot be quenched.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਲੁ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਹਰਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥

Gurmukʰ jal paavæ sukʰ sėhjé hari▫aa bʰaa▫é subʰaa▫ee. ||2||

The Gurmukh obtains the water of celestial bliss, and is rejuvenated, blossoming forth through the blessed Love of the Lord. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਭੂਖੇ ਦਹ ਦਿਸ ਡੋਲਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥

Manmukʰ bʰookʰé ḋah ḋis dolėh bin naavæ ḋukʰ paa▫ee.

The self-willed Manmukhs are hungry, wandering around in the ten directions; without the Name, they suffer with pain.

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਆਵੈ ਦਰਗਹਿ ਮਿਲੈ ਸਜਾਈ ॥੩॥

Janam maræ fir jonee aavæ ḋargahi milæ sajaa▫ee. ||3||

They are born, only to die, and enter into reincarnation again; in the Court of the Lord, they are punished. ||3||

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਰਸੁ ਅੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

Kirpaa karahi ṫaa har guṇ gaavah har ras anṫar paa▫ee.

But if the Lord shows His Mercy, then one comes to sing His Glorious Praises; deep within the nucleus of his own self, he finds the sublime essence of the Lord’s elixir.

ਨਾਨਕ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਭਏ ਹੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੪॥੮॥

Naanak ḋeen ḋa▫i▫aal bʰa▫é hæ ṫarisnaa sabaḋ bujʰaa▫ee. ||4||8||

The Lord has become Merciful to meek Nanak, and through the Word of the Shabad, his desires are quenched. ||4||8||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ਪੰਚਪਦਾ ॥

Soratʰ mėhlaa 4 panchpaḋaa.

Sorat’h, Fourth Mehl, Panch-Padas:

ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਸਿਧਿ ਹੋਈ ਸਿਧੀ ਤੇ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥

Achar charæ ṫaa siḋʰ ho▫ee siḋʰee ṫé buḋʰ paa▫ee.

If one controls the difficult mind, then he becomes a Siddha, a being of perfect spirituality; through this perfection, he obtains wisdom.

ਪ੍ਰੇਮ ਕੇ ਸਰ ਲਾਗੇ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਭ੍ਰਮੁ ਕਾਟਿਆ ਜਾਈ ॥੧॥

Parém ké sar laagé ṫan bʰeeṫar ṫaa bʰaram kaati▫aa jaa▫ee. ||1||

When the arrow of the Lord’s Love pierces his body, then his doubt is eradicated. ||1||

ਮੇਰੇ ਗੋਬਿਦ ਅਪੁਨੇ ਜਨ ਕਉ ਦੇਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥

Méré gobiḋ apuné jan ka▫o ḋėh vadi▫aa▫ee.

O my Lord of the Universe, please bless Your humble servant with glory.

ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਹੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਰਣਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Gurmaṫ raam naam pargaasahu saḋaa rahhu sarṇaa▫ee. Rahaa▫o.

Under Guru’s Instructions, enlighten me with the Lord’s Name, so that I may dwell forever in Your Sanctuary. ||Pause||

ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਸਭੁ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਮਨ ਮੂਰਖ ਚੇਤਿ ਅਜਾਣਾ ॥

Ih sansaar sabʰ aavaṇ jaaṇaa man moorakʰ chéṫ ajaaṇaa.

This whole world is engrossed in coming and going; O my foolish and ignorant mind, be mindful of the Lord.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣਾ ॥੨॥

Har jee▫o kirpaa karahu gur mélhu ṫaa har naam samaaṇaa. ||2||

O Dear Lord, please, take pity upon me, and unite me with the Guru, so that I may merge in the Lord’s Name. ||2||

ਜਿਸ ਕੀ ਵਥੁ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

Jis kee vaṫʰ so▫ee parabʰ jaaṇæ jis no ḋé▫é so paa▫é.

Only one who has it knows God; he alone has it, to whom God has given it-

ਵਸਤੁ ਅਨੂਪ ਅਤਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥੩॥

Vasaṫ anoop aṫ agam agochar gur pooraa alakʰ lakʰaa▫é. ||3||

the so very beautiful, unapproachable and unfathomable. Through the Perfect Guru, the unknowable is known. ||3||

ਜਿਨਿ ਇਹ ਚਾਖੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਗੂੰਗੇ ਕੀ ਮਿਠਿਆਈ ॥

Jin ih chaakʰee so▫ee jaaṇæ goongé kee mitʰi▫aa▫ee.

Only one who tastes it knows it, like the mute, who tastes the sweet candy, but cannot speak of it.

TOP OF PAGE