Sri Guru Granth Sahib Ji, English Translation by Dr. Sant Singh Khalsa, MD; Phonetic Transliteration by Dr. Kulbir Singh Thind, MD |
475 ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥ Naanak saa karmaaṫ saahib ṫutʰæ jo milæ. ||1|| O Nanak! That is the most wonderful gift, which is received from the Lord, when He is totally pleased. ||1|| ਮਹਲਾ ੨ ॥ Mėhlaa 2. Second Mehl: ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥ Éh kinéhee chaakree jiṫ bʰa▫o kʰasam na jaa▫é. What sort of service is this, by which the fear of the Lord Master does not depart? ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥ Naanak sévak kaadʰee▫æ jė séṫee kʰasam samaa▫é. ||2|| O Nanak! He alone is called a servant, who merges with the Lord Master. ||2|| ਪਉੜੀ ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥ Naanak anṫ na jaapnĥee har ṫaa ké paaraavaar. O Nanak! The Lord’s limits cannot be known; He has no end or limitation. ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥ Aap karaa▫é saakʰ▫ṫee fir aap karaa▫é maar. He Himself creates, and then He Himself destroys. ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥ Iknĥaa galee janjeeree▫aa ik ṫuree chaṛėh bisee▫aar. Some have chains around their necks, while some ride on many horses. ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥ Aap karaa▫é karé aap ha▫o kæ si▫o karee pukaar. He Himself acts, and He Himself causes us to act. Unto whom should I complain? ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥ Naanak karṇaa jin kee▫aa fir ṫis hee karṇee saar. ||23|| O Nanak! The One who created the creation - He Himself takes care of it. ||23|| ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ Salok mėhlaa 1. Shalok, First Mehl: ਆਪੇ ਭਾਂਡੇ ਸਾਜਿਅਨੁ ਆਪੇ ਪੂਰਣੁ ਦੇਇ ॥ Aapé bʰaaⁿdé saaji▫an aapé pooraṇ ḋé▫é. He Himself fashioned the vessel of the body, and He Himself fills it. ਇਕਨੑੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਈਐ ਇਕਿ ਚੁਲੑੈ ਰਹਨੑਿ ਚੜੇ ॥ Iknĥee ḋuḋʰ samaa▫ee▫æ ik chulĥæ rėhniĥ chaṛé. Into some, milk is poured, while others remain on the fire. ਇਕਿ ਨਿਹਾਲੀ ਪੈ ਸਵਨੑਿ ਇਕਿ ਉਪਰਿ ਰਹਨਿ ਖੜੇ ॥ Ik nihaalee pæ savniĥ ik upar rahan kʰaṛé. Some lie down and sleep on soft beds, while others remain watchful. ਤਿਨੑਾ ਸਵਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੧॥ Ṫinĥaa savaaré naankaa jinĥ ka▫o naḋar karé. ||1|| He adorns those, O Nanak! Upon whom He casts His Glance of Grace. ||1|| ਮਹਲਾ ੨ ॥ Mėhlaa 2. Second Mehl: ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਕਰੇ ਆਪਿ ਜਾਈ ਭਿ ਰਖੈ ਆਪਿ ॥ Aapé saajé karé aap jaa▫ee bʰė rakʰæ aap. He Himself creates and fashions the world, and He Himself keeps it in order. ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਦੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥ Ṫis vich janṫ upaa▫é kæ ḋékʰæ ṫʰaap uṫʰaap. Having created the beings within it, He oversees their birth and death. ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੨॥ Kis no kahee▫æ naankaa sabʰ kichʰ aapé aap. ||2|| Unto whom should we speak, O Nanak! When He Himself is all-in-all? ||2|| ਪਉੜੀ ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਵਡੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ vadé kee▫aa vaḋi▫aa▫ee▫aa kichʰ kahṇaa kahaṇ na jaa▫é. The description of the greatness of the Great Lord cannot be described. ਸੋ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰ ਕਰੀਮੁ ਦੇ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥ So karṫaa kaaḋar kareem ḋé jee▫aa rijak sambaahi. He is the Creator, all-powerful and benevolent; He gives sustenance to all beings. ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਤਿੰਨੈ ਪਾਇ ॥ Saa▫ee kaar kamaavṇee ḋʰur chʰodee ṫinnæ paa▫é. The mortal does that work, which has been predestined from the very beginning. ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰੀ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥ Naanak ékee baahree hor ḋoojee naahee jaa▫é. O Nanak! Except for the One Lord, there is no other place at all. ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥੧॥ ਸੁਧੁ So karé jė ṫisæ rajaa▫é. ||24||1|| suḋʰu He does whatever He wills. ||24||1|| Sudh|| ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫnaam karṫaa purakʰ nirbʰa▫o nirvær akaal mooraṫ ajoonee sæbʰaⁿ gurparsaaḋ. One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru’s Grace: ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥ Raag aasaa baṇee bʰagṫaa kee. Raag Aasaa, The Word Of The Devotees: ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀਉ ॥ Kabeer jee▫o naamḋé▫o jee▫o Raviḋaas jee▫o. Kabir! Namdev And Ravi Das. ਆਸਾ ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥ Aasaa saree Kabeer jee▫o. Aasaa, Kabir Jee: ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗਿ ਹਮ ਬਿਨਵਤਾ ਪੂਛਤ ਕਹ ਜੀਉ ਪਾਇਆ ॥ Gur charaṇ laag ham binvaṫaa poochʰaṫ kah jee▫o paa▫i▫aa. Falling at the Feet of the Guru, I pray, and ask Him, “Why was man created? ਕਵਨ ਕਾਜਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਕਹਹੁ ਮੋਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ॥੧॥ Kavan kaaj jag upjæ binsæ kahhu mohi samjʰaa▫i▫aa. ||1|| What deeds cause the world to come into being, and be destroyed? Tell me, so that I may understand”.||1|| ਦੇਵ ਕਰਹੁ ਦਇਆ ਮੋਹਿ ਮਾਰਗਿ ਲਾਵਹੁ ਜਿਤੁ ਭੈ ਬੰਧਨ ਤੂਟੈ ॥ Ḋév karahu ḋa▫i▫aa mohi maarag laavhu jiṫ bʰæ banḋʰan ṫootæ. O Divine Guru, please, show Mercy to me, and place me on the right path, by which the bonds of fear may be cut away. ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਫੇੜ ਕਰਮ ਸੁਖ ਜੀਅ ਜਨਮ ਤੇ ਛੂਟੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ Janam maran ḋukʰ féṛ karam sukʰ jee▫a janam ṫé chʰootæ. ||1|| rahaa▫o. The pains of birth and death come from past actions and karma; peace comes when the soul finds release from reincarnation. ||1||Pause|| ਮਾਇਆ ਫਾਸ ਬੰਧ ਨਹੀ ਫਾਰੈ ਅਰੁ ਮਨ ਸੁੰਨਿ ਨ ਲੂਕੇ ॥ Maa▫i▫aa faas banḋʰ nahee faaræ ar man sunn na looké. The mortal does not break free from the bonds of the noose of Maya, and he does not seek the shelter of the profound, absolute Lord. ਆਪਾ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਨ ਚੀਨੑਿਆ ਇਨ ਬਿਧਿ ਅਭਿਉ ਨ ਚੂਕੇ ॥੨॥ Aapaa paḋ nirbaaṇ na cheenĥi▫aa in biḋʰ abʰi▫o na chooké. ||2|| He does not realize the dignity of the self, and Nirvana; because of this, his doubt does not depart. ||2|| ਕਹੀ ਨ ਉਪਜੈ ਉਪਜੀ ਜਾਣੈ ਭਾਵ ਅਭਾਵ ਬਿਹੂਣਾ ॥ Kahee na upjæ upjee jaaṇæ bʰaav abʰaav bihooṇaa. The soul is not born, even though he thinks it is born; it is free from birth and death. ਉਦੈ ਅਸਤ ਕੀ ਮਨ ਬੁਧਿ ਨਾਸੀ ਤਉ ਸਦਾ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲੀਣਾ ॥੩॥ Uḋæ asaṫ kee man buḋʰ naasee ṫa▫o saḋaa sahj liv leeṇaa. ||3|| When the mortal gives up his ideas of birth and death, he remains constantly absorbed in the Lord’s Love. ||3|| ਜਿਉ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਬਿੰਬ ਕਉ ਮਿਲੀ ਹੈ ਉਦਕ ਕੁੰਭੁ ਬਿਗਰਾਨਾ ॥ Ji▫o parṫibimb bimb ka▫o milee hæ uḋak kumbʰ bigraanaa. As the reflection of an object blends in the water when the pitcher is broken, ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਗੁਣ ਭ੍ਰਮੁ ਭਾਗਾ ਤਉ ਮਨੁ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਨਾਂ ॥੪॥੧॥ Kaho Kabeer æsaa guṇ bʰaram bʰaagaa ṫa▫o man sunn samaanaaⁿ. ||4||1|| says Kabir, just so virtue dispels doubt, and then the soul is absorbed in the profound, absolute Lord. ||4||1|| |
Sri Guru Granth Sahib Ji, English Translation by Dr. Sant Singh Khalsa, MD; Phonetic Transliteration by Dr. Kulbir Singh Thind, MD |