ਓਇ ਅਗੈ ਕੁਸਟੀ ਗੁਰ ਕੇ ਫਿਟਕੇ ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਕੁਸਟੁ ਉਠਾਹੀ ॥

O▫é agæ kustee gur ké fitké jė os milæ ṫis kusat utʰaahee.

They have already become like lepers; cursed by the Guru, whoever meets them is also afflicted with leprosy.

ਹਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਜੋ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਹੀ ॥

Har ṫin kaa ḋarsan naa karahu jo ḋoojæ bʰaa▫é chiṫ laahee.

O Lord, I pray that I may not even catch sight of those who focus their consciousness on the love of duality.

ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਹੁ ਚਾਰਾ ਨਾਹੀ ॥

Ḋʰur karṫæ aap likʰ paa▫i▫aa ṫis naal kihu chaaraa naahee.

That which the Creator preordained from the very beginning - there can be no escape from that.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਤੂ ਤਿਸੁ ਅਪੜਿ ਕੋ ਨ ਸਕਾਹੀ ॥

Jan Naanak naam araaḋʰ ṫoo ṫis apaṛ ko na sakaahee.

O servant Nanak! Worship and adore the Naam, the Name of the Lord; no one can equal it.

ਨਾਵੈ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਨਿਤ ਸਵਾਈ ਚੜੈ ਚੜਾਹੀ ॥੨॥

Naavæ kee vadi▫aa▫ee vadee hæ niṫ savaa▫ee chaṛæ chaṛaahee. ||2||

Great is the greatness of His Name; it increases, day by day. ||2||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਜਿ ਹੋਂਦੈ ਗੁਰੂ ਬਹਿ ਟਿਕਿਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੋਈ ॥

Jė hoⁿdæ guroo bahi tiki▫aa ṫis jan kee vadi▫aa▫ee vadee ho▫ee.

Great is the greatness of that humble being, whom the Guru Himself anointed in His Presence.

ਤਿਸੁ ਕਉ ਜਗਤੁ ਨਿਵਿਆ ਸਭੁ ਪੈਰੀ ਪਇਆ ਜਸੁ ਵਰਤਿਆ ਲੋਈ ॥

Ṫis ka▫o jagaṫ nivi▫aa sabʰ pæree pa▫i▫aa jas varṫi▫aa lo▫ee.

All the world comes and bows to him, falling at his feet. His praises spread throughout the world.

ਤਿਸ ਕਉ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਜਿਸ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਧਰਿਆ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸੋ ਪੂਰਾ ਹੋਈ ॥

Ṫis ka▫o kʰand barahmand namaskaar karahi jis kæ masṫak haṫʰ ḋʰari▫aa gur pooræ so pooraa ho▫ee.

The galaxies and solar systems bow in reverence to him; the Perfect Guru has placed His hand upon his head, and he has become perfect.

ਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਅਪੜਿ ਕੋ ਨ ਸਕੋਈ ॥

Gur kee vadi▫aa▫ee niṫ chaṛæ savaa▫ee apaṛ ko na sako▫ee.

The glorious greatness of the Guru increases day by day; no one can equal it.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਬਹਿ ਟਿਕਿਆ ਆਪੇ ਪੈਜ ਰਖੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥

Jan Naanak har karṫæ aap bahi tiki▫aa aapé pæj rakʰæ parabʰ so▫ee. ||3||

O servant Nanak! The Creator Lord Himself established him; God preserves his honor. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਹਟਨਾਲੇ ॥

Kaa▫i▫aa kot apaar hæ anḋar hatnaalé.

The human body is a great fortress, with its shops and streets within.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਉਦਾ ਜੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥

Gurmukʰ sa▫uḋaa jo karé har vasaṫ samaalé.

The Gurmukh who comes to trade gathers the cargo of the Lord’s Name.

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਵਣਜੀਐ ਹੀਰੇ ਪਰਵਾਲੇ ॥

Naam niḋʰaan har vaṇjee▫æ heeré parvaalé.

He deals in the treasure of the Lord’s Name, the jewels and the diamonds.

ਵਿਣੁ ਕਾਇਆ ਜਿ ਹੋਰ ਥੈ ਧਨੁ ਖੋਜਦੇ ਸੇ ਮੂੜ ਬੇਤਾਲੇ ॥

viṇ kaa▫i▫aa jė hor ṫʰæ ḋʰan kʰojḋé sé mooṛ béṫaalé.

Those who search for this treasure outside of the body, in other places, are foolish demons.

ਸੇ ਉਝੜਿ ਭਰਮਿ ਭਵਾਈਅਹਿ ਜਿਉ ਝਾੜ ਮਿਰਗੁ ਭਾਲੇ ॥੧੫॥

Sé ujʰaṛ bʰaram bʰavaa▫ee▫ah ji▫o jʰaaṛ mirag bʰaalé. ||15||

They wander around in the wilderness of doubt, like the deer who searches for the musk in the bushes. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੁ ਅਉਖਾ ਜਗ ਮਹਿ ਹੋਇਆ ॥

Jo ninḋaa karé saṫgur pooré kee so a▫ukʰaa jag mėh ho▫i▫aa.

One who slanders the Perfect True Guru, shall have difficulty in this world.

ਨਰਕ ਘੋਰੁ ਦੁਖ ਖੂਹੁ ਹੈ ਓਥੈ ਪਕੜਿ ਓਹੁ ਢੋਇਆ ॥

Narak gʰor ḋukʰ kʰoohu hæ oṫʰæ pakaṛ oh dʰo▫i▫aa.

He is caught and thrown into the most horrible hell, the well of pain and suffering.

ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਓਹੁ ਅਉਖਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਰੋਇਆ ॥

Kook pukaar ko na suṇé oh a▫ukʰaa ho▫é ho▫é ro▫i▫aa.

No one listens to his shrieks and cries; he cries out in pain and misery.

ਓਨਿ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਖੋਇਆ ॥

On halaṫ palaṫ sabʰ gavaa▫i▫aa laahaa mool sabʰ kʰo▫i▫aa.

He totally loses this world and the next; he has lost all of his investment and profit.

ਓਹੁ ਤੇਲੀ ਸੰਦਾ ਬਲਦੁ ਕਰਿ ਨਿਤ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਪ੍ਰਭਿ ਜੋਇਆ ॥

Oh ṫélee sanḋaa balaḋ kar niṫ bʰalké utʰ parabʰ jo▫i▫aa.

He is like the ox at the oil-press; each morning when he rises, God places the yoke upon him.

ਹਰਿ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਨਿਤ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇਆ ॥

Har vékʰæ suṇæ niṫ sabʰ kichʰ ṫiḋoo kichʰ gujʰaa na ho▫i▫aa.

The Lord always sees and hears everything; nothing can be concealed from Him.

ਜੈਸਾ ਬੀਜੇ ਸੋ ਲੁਣੈ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਿਨੈ ਬੋਇਆ ॥

Jæsaa beejé so luṇæ jéhaa purab kinæ bo▫i▫aa.

As you plant, so shall you harvest, according to what you planted in the past.

ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧੋਇਆ ॥

Jis kirpaa karé parabʰ aapṇee ṫis saṫgur ké charaṇ ḋʰo▫i▫aa.

One who is blessed by God’s Grace washes the feet of the True Guru.

ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਤਰਿ ਗਇਆ ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਕਾਠ ਸੰਗੋਇਆ ॥

Gur saṫgur pichʰæ ṫar ga▫i▫aa ji▫o lohaa kaatʰ sango▫i▫aa.

He is carried across by the Guru, the True Guru, like iron which is carried across by wood.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇਆ ॥੧॥

Jan Naanak naam ḋʰi▫aa▫é ṫoo jap har har naam sukʰ ho▫i▫aa. ||1||

O servant Nanak! Meditate on the Naam, the Name of the Lord; chanting the Name of the Lord, Har, Har, peace is obtained. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਵਡਭਾਗੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥

vadbʰaagee▫aa sohaagaṇee jinaa gurmukʰ mili▫aa har raa▫é.

Very fortunate is the soul-bride, who, as Gurmukh, meets the Lord, her King.

ਅੰਤਰ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥

Anṫar joṫ pargaasee▫aa Naanak naam samaa▫é. ||2||

Her inner being is illuminated with His Divine Light; O Nanak! She is absorbed in His Name. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਭੁ ਧਰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕੀ ਵਿਚਿ ਜੋਤਿ ॥

Ih sareer sabʰ ḋʰaram hæ jis anḋar saché kee vich joṫ.

This body is the home of Dharma; the Divine Light of the True Lord is within it.

ਗੁਹਜ ਰਤਨ ਵਿਚਿ ਲੁਕਿ ਰਹੇ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕੁ ਕਢੈ ਖੋਤਿ ॥

Guhaj raṫan vich luk rahé ko▫ee gurmukʰ sévak kadʰæ kʰoṫ.

Hidden within it are the jewels of mystery; how rare is that Gurmukh, that selfless servant, who digs them out.

ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਾਂ ਇਕੁ ਰਵਿਆ ਇਕੋ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ॥

Sabʰ aaṫam raam pachʰaaṇi▫aa ṫaaⁿ ik ravi▫aa iko oṫ poṫ.

When someone realizes the All-pervading Soul, then he sees the One and Only Lord permeating, through and through.

ਇਕੁ ਦੇਖਿਆ ਇਕੁ ਮੰਨਿਆ ਇਕੋ ਸੁਣਿਆ ਸ੍ਰਵਣ ਸਰੋਤਿ ॥

Ik ḋékʰi▫aa ik mani▫aa iko suṇi▫aa sarvaṇ saroṫ.

He sees the One, he believes in the One, and with his ears, he listens only to the One.

TOP OF PAGE