ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

Aaṫmaa raam na poojnee ḋoojæ ki▫o sukʰ ho▫é.

They do not worship the Lord, the Supreme Soul; how can they find peace in duality?

ਹਉਮੈ ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਾਢਹਿ ਧੋਇ ॥

Ha▫umæ anṫar mæl hæ sabaḋ na kaadʰėh ḋʰo▫é.

They are filled with the filth of egotism; they do not wash it away with the Word of the Shabad.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲਿਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥

Naanak bin naavæ mæli▫aa mu▫é janam paḋaaraṫʰ kʰo▫é. ||20||

O Nanak! Without the Name, they die in their filth; they waste the priceless opportunity of this human life. ||20||

ਮਨਮੁਖ ਬੋਲੇ ਅੰਧੁਲੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਅਗਨੀ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥

Manmukʰ bolé anḋʰulé ṫis mėh agnee kaa vaas.

The self-willed Manmukhs are deaf and blind; they are filled with the fire of desire.

ਬਾਣੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥

Baṇee suraṫ na bujʰnee sabaḋ na karahi pargaas.

They have no intuitive understanding of the Guru’s Bani; they are not illuminated with the Shabad.

ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰਿ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵਿਸਾਸੁ ॥

Onaa aapṇee anḋar suḋʰ nahee gur bachan na karahi visaas.

They do not know their own inner being, and they have no faith in the Guru’s Word.

ਗਿਆਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਲਿਵ ਸਦਾ ਵਿਗਾਸੁ ॥

Gi▫aanee▫aa anḋar gur sabaḋ hæ niṫ har liv saḋaa vigaas.

The Word of the Guru’s Shabad is within the being of the spiritually wise ones. They always blossom in His love.

ਹਰਿ ਗਿਆਨੀਆ ਕੀ ਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥

Har gi▫aanee▫aa kee rakʰ▫ḋaa ha▫o saḋ balihaaree ṫaas.

The Lord saves the honor of the spiritually wise ones. I am forever a sacrifice to them.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥

Gurmukʰ jo har sévḋé jan Naanak ṫaa kaa ḋaas. ||21||

Servant Nanak is the slave of those Gurmukhs who serve the Lord. ||21||

ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਰਿਆ ਬਿਖੁ ਮਾਇ ॥

Maa▫i▫aa bʰu▫i▫angam sarap hæ jag gʰéri▫aa bikʰ maa▫é.

The poisonous snake, the serpent of Maya, has surrounded the world with its coils, O mother!

ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥

Bikʰ kaa maaraṇ har naam hæ gur garuṛ sabaḋ mukʰ paa▫é.

The antidote to this poisonous venom is the Name of the Lord; the Guru places the magic spell of the Shabad into the mouth.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥

Jin ka▫o poorab likʰi▫aa ṫin saṫgur mili▫aa aa▫é.

Those who are blessed with such preordained destiny come and meet the True Guru.

ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥

Mil saṫgur nirmal ho▫i▫aa bikʰ ha▫umæ ga▫i▫aa bilaa▫é.

Meeting with the True Guru, they become immaculate, and the poison of egotism is eradicated.

ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥

Gurmukʰaa ké mukʰ ujlé har ḋargėh sobʰaa paa▫é.

Radiant and bright are the faces of the Gurmukhs; they are honored in the Court of the Lord.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਤਿਨ ਜੋ ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥

Jan Naanak saḋaa kurbaaṇ ṫin jo chaalėh saṫgur bʰaa▫é. ||22||

Servant Nanak is forever a sacrifice to those who walk in harmony with the Will of the True Guru. ||22||

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Saṫgur purakʰ nirvær hæ niṫ hirḋæ har liv laa▫é.

The True Guru, the Primal Being, has no hatred or vengeance. His heart is constantly attuned to the Lord.

ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥

Nirværæ naal vær rachaa▫iḋaa apṇæ gʰar lookee laa▫é.

Whoever directs hatred against the Guru, who has no hatred at all, only sets his own home on fire.

ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥

Anṫar kroḋʰ ahaⁿkaar hæ an▫ḋin jalæ saḋaa ḋukʰ paa▫é.

Anger and egotism are within him night and day; he burns, and suffers constant pain.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਨਿਤ ਭਉਕਦੇ ਬਿਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

Kooṛ bol bol niṫ bʰa▫ukḋé bikʰ kʰaaḋʰé ḋoojæ bʰaa▫é.

They babble and tell lies, and keep on barking, eating the poison of the love of duality.

ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਭਰਮਦੇ ਫਿਰਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥

Bikʰ maa▫i▫aa kaaraṇ bʰaramḋé fir gʰar gʰar paṫ gavaa▫é.

For the sake of the poison of Maya, they wander from house to house, and lose their honor.

ਬੇਸੁਆ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਜਾਇ ॥

Bésu▫aa kéré pooṫ ji▫o piṫaa naam ṫis jaa▫é.

They are like the son of a prostitute, who does not know the name of his father.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇ ॥

Har har naam na chéṫnee karṫæ aap kʰu▫aa▫é.

They do not remember the Name of the Lord, Har, Har; the Creator Himself brings them to ruin.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਵਿਛੁੜੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥

Har gurmukʰ kirpaa ḋʰaaree▫an jan vichʰuṛé aap milaa▫é.

The Lord showers His Mercy upon the Gurmukhs, and reunites the separated ones with Himself.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥

Jan Naanak ṫis balihaarṇæ jo saṫgur laagé paa▫é. ||23||

Servant Nanak is a sacrifice to those who fall at the Feet of the True Guru. ||23||

ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਂਹਿ ॥

Naam lagé sé oobré bin naavæ jam pur jaaⁿhi.

Those who are attached to the Naam, the Name of the Lord, are saved; without the Name, they must go to the City of Death.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨੪॥

Naanak bin naavæ sukʰ nahee aa▫é ga▫é pachʰuṫaahi. ||24||

O Nanak! Without the Name, they find no peace; they come and go in reincarnation with regrets. ||24||

ਚਿੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਤਾਂ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥

Chinṫaa ḋʰaavaṫ rėh ga▫é ṫaaⁿ man bʰa▫i▫aa anand.

When anxiety and wanderings come to an end, the mind becomes happy.

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਨਿਚਿੰਦ ॥

Gur parsaadee bujʰee▫æ saa ḋʰan suṫee nichinḋ.

By Guru’s Grace, the soul-bride understands, and then she sleeps without worry.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੑਾ ਭੇਟਿਆ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥

Jin ka▫o poorab likʰi▫aa ṫinĥaa bʰéti▫aa gur govinḋ.

Those who have such preordained destiny meet with the Guru, the Lord of the Universe.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥

Naanak sėhjé mil rahé har paa▫i▫aa parmaananḋ. ||25||

O Nanak! They merge intuitively into the Lord, the Embodiment of Supreme Bliss. ||25||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Saṫgur sévan aapṇaa gur sabḋee veechaar.

Those who serve their True Guru, who contemplate the Word of the Guru’s Shabad,

ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Saṫgur kaa bʰaaṇaa man læn har naam rakʰėh ur ḋʰaar.

who honor and obey the Will of the True Guru, who keep the Lord’s Name enshrined within their hearts,

ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਿ ॥

Æṫʰæ oṫʰæ mannee▫an har naam lagé vaapaar.

are honored, here and hereafter; they are dedicated to the business of the Lord’s Name.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪਦੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥

Gurmukʰ sabaḋ siñaapaḋæ ṫiṫ saachæ ḋarbaar.

Through the Word of the Shabad, the Gurmukhs gain recognition in that Court of the True Lord.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚੁ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥

Sachaa sa▫uḋaa kʰarach sach anṫar piram pi▫aar.

The True Name is their merchandise, the True Name is their expenditure; the Love of their Beloved fills their inner beings.

ਜਮਕਾਲੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥

Jamkaal néṛ na aavee aap bakʰsé karṫaar.

The Messenger of Death does not even approach them; the Creator Lord Himself forgives them.

TOP OF PAGE